به نظر می‌رسد سابقه زندگی مشترک و ازدواج، یک فاکتور مهم در افزایش طول عمر (بقا) در مردان مبتلا به نارسایی قلبی است. این در حالی است که چنین موضوعی در میان زنان کمتر صادق است.

سخنگوی اقتصادی دولت از آغاز فاز دوم هوشمندسازی یارانه آرد از شب گذشته خبر داد و گفت: طی یک ماه آینده شناورسازی نیز صورت می‌گیرد و هر نانوا معادل هر نانی که می دهد آرد می گیرد.

وزیر آموزش و پرورش با بیان اینکه در حال حاضر ۵۴ درصد معلمان، از بانوان هستند، گفت: سن تجرد زنان در کشور ما وحشتناک شده است. این در حالیست که تشکیل خانواده و فرزنددار شدن سیر طبیعی زندگی و تکامل است.

«باید کاری کنیم که دختران و پسران دهه شصتی باهم ازدواج کنن» این اظهارنظر امیر‌حسین بانکی‌پور، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس و عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان چند روزی می‌شود که در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی بازتاب‌های متعددی پیدا کرده و صفی از موافق و مخالف را در برابر خود قطار کرده‌است. اما واقعیت این است که بخش مهمی از جوانان دهه شصتی اعم از دختر و پسر هنوز موفق نشده‌اند نیمه‌گمشده خود را پیدا کنند و به خانه و زندگی خودشان بروند و به اصطلاح سر و سامان بگیرند. جمعیتی که به گفته وی چیزی بالغ بر چهار میلیون و 200 هزار نفرند. این جمعیت از یک‌سو می‌رود تا به سن تجرد قطعی برسد و این تجرد می‌تواند هم از منظر فردی و هم از منظر اجتماعی چالش‌برانگیز باشد‌. یکی از چالش‌های اجتماعی رشد تجرد قطعی در جامعه بحث‌های جمعیتی است. به‌خصوص این‌که جمعیت ابر بحران این روزهای جامعه ماست و در این زمینه ما با مشکل جدی مواجه‌ایم. تجرد قطعی این گروه از افراد هم به این معناست که آنها از دایره فرزندآوری خارج می‌شود و در عمل جامعه ظرفیتی بالقوه برای رشد جمعیت را از دست می‌دهد. از سوی دیگر جامعه در برابر یکایک افراد مسئول است و افرادی که ناگزیر به تجرد قطعی می‌شوند و تنها می‌مانند، می‌توانند هزینه‌ها و دغدغه‌های اجتماعی بیشتری را برای مدیران جامعه داشته‌باشند. پس از این منظر هم اگر به ماجرا نگاه کنیم،‌ طرح بحث ازدواج دهه شصتی‌ها موضوعی حائز اهمیت است اما سر‌و‌سامان دادن و فرستادن این جوانان به خانه بخت با چه ساز‌و‌کارهایی می‌تواند اتفاق بیفتد؟ این سؤالی است که برای پاسخ به آن سراغ امیرحسین بانکی‌پور می‌رویم و با وی درباره چند و چون این ماجرا به گفت‌وگو می‌نشینیم.

407 روز پس از تایید قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت در شورای نگهبان و 398 روز بعد از ابلاغ این قانون، مجلس روز گذشته در یکی دیگر از سه‌شنبه‌های نظارتی خود، میزان اجرای تکالیف مندرج در قانون جوانی جمعیت و میزان پایبندی متولیان به عملی کردن وظایف محوله را زیر ذره‌بین برد که حاصلش قرائت گزارشی شد که ملغمه‌ای از درجا زدن‌ها، بی‌عملی‌ها و بی‌برنامگی‌ها را به نمایش می‌گذاشت.

ازدواج کاهش پیدا کرده؛ این واقعیتی است که البته اثباتش خیلی نیازی به بررسی آمار و ارقام ندارد. چرا که یک نگاه کلی در بین جوان‌های اطراف‌مان هم نشان می‌دهد که با وجود این‌که جوان دم‌بخت محسوب می‌شوند اما قصد و نیتی برای ازدواج و تشکیل خانواده ندارند.

در گفتمان انقلاب اسلامی، زن و خانواده جایگاه ویژه‌ای دارد. در این گفتمان بر ضرورت تحکیم و تعالی خانواده به‌عنوان مهم‌ترین نهاد اجتماعی و به زن به‌عنوان نیم مهم اجتماع توجه شده به طوری که ایجاد زمینه‌های مساعد برای رشد شخصیت زنان، احیای حقوق مادی و معنوی آنها، ضرورت بازیابی هویت زنان و پرهیز از نگاه ابزاری به زنان و دختران از اصول اعتقادی در این گفتمان است.

زمان هرچه جلوتر می‌رود، خانواده‌ها کوچک‌تر می‌شوند و حتی کمتر از قبل خانواده جدید شکل می‌گیرد. این را روند کاهشی آمار‌های ازدواج در کشور و میل فزاینده به تجرد به خوبی نشان می‌دهد همان‌طور که آمار‌ها کوچک‌تر شدن خانواده‌ها را نیز به روشنی روایت می‌کند. بخشی از خانواده‌های ایرانی به قدری کوچک شده‌اند که کارشناسان آن را به شکل یک مثلث توصیف می‌کنند، مثلثی با سه ضلع که شامل پدر و مادر و یک فرزند است. بحث بر سر تک‌فرزندی است که طبق آمار‌های رسمی حداقل بر سر یک‌چهارم خانواده‌های کشور سایه انداخته است.

امروز شبکه‌های ماهواره‌ای نابودی خانواده را هدف‌گیری کرده‌اند. این شبکه‌ها نسبی‌گرایی را در جامعه ترویج می‌دهند و افراد را منحرف می‌کنند. اخلاق را از یک امر الهی مبتنی بر تقوای فردی و اجتماعی به یک امر شخصی، نسبی و انتخابی تبدیل و ماندگاری و پایداری اخلاق را دچار تزلزل می‌کنند.

10درصد از سالمندان در کشور به تنهایی زندگی می‌کنند، نگران کننده تر اینکه 8درصد از این سالمندان تنها را زنان تشکیل می‌دهند، افرادی که به دلیل بی‌توجهی به نیازهایشان این روزها با مشکلات زیادی مانند، ناتوانی، افسردگی و طرد اجتماعی دست به گریبان هستند.