شادکامی، خونی در رگ‌های جامعه

به نظر من نشاط اجتماعی روابط و تعاملات اثربخش بین افراد جامعه در تامین نیازهایشان است؛ یعنی اگر در جامعه‌ای افراد جامعه در تعامل موثر و مثبت با یکدیگر قرار بگیرند و نیازهایشان به صورت جامع و متعادل تامین شود، در این صورت هم نشاط فردی و هم نشاط اجتماعی حاصل است.

به این معنا که انسان‌ها رضایت و آرامش خاطر خواهند داشت و دغدغه آنها نسبت به حیات‌شان و زندگی مناسب‌شان در جامعه کم خواهد بود. این هم در صورتی رخ می‌دهد که در جامعه فرهنگ و ارزش‌های مناسبی حاکم باشد؛ موضوعی که مستقیما به نقش موثر نهادهای فرهنگی در افزایش سطح نشاط اجتماعی اشاره می‌کند. درحقیقت اگر فرهنگ و ارزش‌های مناسب بر جامعه حاکم باشد، انسان‌هایی که در این جامعه زندگی می‌کنند تعامل و ارتباط‌شان با همدیگر سازنده خواهد بود و در غیر این صورت، جامعه از نشاط لازم برخوردار نخواهد بود.

فرهنگ، محیط‌زیست جامعه است، همان‌طور که اگر محیط‌زیست آلوده باشد، هوا آلوده باشد انسان‌ها از نظر جسمی و به تبع آن از نظر روحی احساس نشاط و سرزندگی نخواهند داشت، اگر فرهنگ یک جامعه نیز مساعد نباشد، نمی‌توان انتظار به وجود آمدن نشاط اجتماعی را در این جامعه داشت.

پس نکته جدی و اساسی این است که نهادهای مختلف فرهنگی ما، فرهنگ و ارزش‌های مطلوب و مساعد حیات را به جامعه معرفی کنند و آنها را در جامعه اشاعه بدهند و همزمان درخصوص این فرهنگ و ارزش‌ها تبلیغ کنیم و بعد نسبت به فرهنگ و ارزش‌های نامطلوب هشدار بدهیم که مردم از آنها پرهیز کنند.تنها در این صورت است که نشاط فردی و اجتماعی برقرار خواهد شد؛ وگرنه به برنامه‌های مقطعی فرهنگی و اثرگذاری شان نمی‌توان دل بست.

مهدی ناظمی‌اردکانی - عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی