تولیدکننده را دریابیم

این در حالی است که صنعت کفش در کشورمان با توجه به سابقه و پیشینه خود مدت‌هاست با این معضل دست و پنجه نرم می‌کند و به نوعی زمینگیر شده است اما نکته حائزاهمیت درباره صنعت کفش، بحث توانمندی ایجاد ارزش افزوده بالا و همچنین اشتغالزایی آن است که در صورت خروج کالاهای قاچاق از این صنعت می‌تواند نقش قابل توجهی در زمینه اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی ایفا کند. حال سوال اینجاست که طرح برخورد با کالای قاچاق در سطح توزیع چگونه می‌تواند برای صنعت کفش ایران، مفید واقع شود و در نهایت به رونق تولید یا حمایت از صنعتگران توانمند و قابل اعتماد کشورمان منجر شود؟

برای این‌که به این مقصود برسیم، اگرچه در ظاهر برخورد قاطعانه با معضل قاچاق می‌تواند چاره‌کار باشد، اما در حال حاضر شرایط صنعت کفش وضعیت منحصربه‌فردی است که باید با کار کارشناسی هم‌زمان تا رسیدن به نتیجه حرکت کرد. بنابراین نکات مهمی که باید در نظر داشت، به شرح زیر است:

1. آمار کاهشی قاچاق را مدنظر داشته باشیم: با توجه به رکود در بازار امروز خودبه‌خود معضل قاچاق هم کاهش یافته، بنابراین اکنون بهترین شرایط برای رسیدن اهداف تعیین‌شده در مبارزه با قاچاق در صنعت کفش است.

2. دامپینگ را برای همیشه حذف کنیم: یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های صورت ‌گرفته طی چند سال گذشته، دامپینگ برخی از تولیدکنندگان کفش خارجی، بخصوص کشور چین بوده که در بازار داخلی ایران باعث شده تا چند ده کارگاه تعطیل شده و کارگران آنها بیکار شوند.

از این رو همزمان با مقابله با قاچاق لازم است قوانین مناسبی در این زمینه نیز برای حمایت از تولید، تدوین و ابلاغ شود.

3. تسهیل در واردات مواد اولیه: بسیاری از تولیدکنندگان اکنون درگیر ترخیص مواد اولیه موردنیاز خود هستند و به نوعی برای تولید دچار مشکل شده‌اند در حالی که اگر امروز قرار است با جلوگیری از فروش کالای قاچاق به حمایت از آنها بپردازیم لازم است ابزار تولید محصولات را نیز به سادگی در اختیار آنها قرار دهیم.

4. معافیت‌های مالیاتی: یکی از نیازهای اصلی تولید برای رسیدن به جایگاه قابل اعتماد در شرایط رکودی فعلی، این است که بتوانیم برای یک دوره مشخص برایشان معافیت‌های مالیاتی مناسبی در نظر گرفته شود، در حالی که امروز مالیات یکی از مشکلات عمده تولید شده است.

سعید حیاتی - رئیس اتحادیه چرم و لوازم کفاشی