گاهی رامبد را غافلگیر می‌کنیم

بحرانی درخصوص چگونگی شکل‌گیری شخصیت جناب خان به مهر توضیح داد: قاعدتا شکل‌گیری یک شخصیت، محصول یک تیم است. تیم عروسک‌گردانی، ایده‌پردازی، صداپیشگی و طبیعتا حضور یک نفر مثل رامبد جوان اهمیت بسیاری دارد. مسلما در کنار اینها بخش مهمی از شخصیت وی نیز محصول زندگی و تجربیات من در شیراز و بودن در کنار جنوبی‌هاست.

وی در پاسخ به این که بداهه‌پردازی در برنامه خندوانه چگونه هماهنگ می‌شود، تصریح کرد: طبیعتا بخشی از دیالوگ‌ها از ذهن خودم می‌گذرد و کاری به عنوان دیالوگ‌نویسی نداریم. غیر از اشعاری که برای مهمانان آماده می‌شود، متن دیگری نداریم، اما ایده‌پردازی‌هایی داریم که در اتاق فکر و صحنه شکل می‌گیرد و بعد در صحنه شروع به کار می‌کنیم. به هر حال ایده‌ای از من یا دوستان آغاز می‌شود و بقیه ماجرا را به صحنه می‌سپاریم تا ببینیم با پارتنری که رامبد جوان است، اتفاقات چگونه رقم می‌خورد.

بحرانی ادامه داد: گاهی بعضی از متن‌ها ضرورتی برای ما ایجاب می‌کند که اصلا رامبد را در جریان آنها قرار نمی‌دهیم تا او را با اتفاقات صحنه سورپرایز کنیم. قبل از ضبط به او می‌گویم امروز قرار است اتفاقاتی رخ دهد که اکنون به تو نمی‌گویم به عنوان مثال در این حد تعریف می‌کنم که جناب خان قرار است یک لباس ویژه بپوشد که به تو نشان نمی‌دهیم، چون واکنش طبیعی تو را می‌خواهیم. او هم معمولا تائید و حتی ذوق می‌کند. گاهی هم نیاز داریم که روند قصه را با هم بررسی کنیم، یعنی او در جریان باشد که به نسبت قصه واکنش‌های مناسبی داشته باشد تا روند داستان بخوبی پیش رود. در مورد مهمانان اما باید آماده باشیم که بتوانیم هر واکنشی را نشان دهیم. طبیعتا خودم درباره قومیت مهمانان تحقیق می‌کنم و با بچه‌های تیم همفکری می‌کنیم که به عنوان مثال از خانم حمیده عباسعلی، قهرمان کاراته چه سوالاتی می‌توان پرسید و بخش عمده به خود صحنه برمی‌گردد.

صدایپشه‌شخصیت جناب‌خان درباره پرداختن به قومیت‌های مختلف در برنامه خندوانه نیز تاکید کرد: راستش را بخواهید خیلی سخت است. اولا تمام قومیت‌ها انتظار بحق و درستی دارند که اگر سراغ زبان یا لهجه آنها می‌رویم، آن را بدرستی ادا کنیم. آنها انتظار دارند اگر قرار است موسیقی ای که سال‌ها با آن بزرگ شده‌اند یا در عروسی‌ها و دیگر مراسم‌ها آن را شنیده‌اند در این برنامه خوانده و اجرا شود، این اتفاق، درست رخ بدهد. طبیعتا من بومی همه اقوام ایرانی نیستم و یک فرد معمولی‌ام که سعی می‌کنم این آثار موسیقایی را نزدیک به لحن و زبان همان اثر بومی بخوانم. هیچ وقت هم نخواهم توانست مثل یک کرد، ترک، شمالی و... اشعار موسیقایی‌شان را بخوانم. با این حال زیاد می‌کوشم و شاید باور نکنید که گاهی شب تا صبح یا صبح تا شب‌ آوایی را در حدود 50 بار مرور می‌کنم تا بتوانم مثل اصل آن بخوانم.