یادداشت

خداحافظی کنار کودکان بی‌سرپرست

جواد نکونام دیروز در مراسمی که در بهشت رضا (ع) و میان کودکان معلول و بی‌سرپرست انجام شد، از فوتبال خداحافظی کرد. این‌که کاپیتان سابق تیم ملی و رکورددار بازی ملی در ایران، چرا باید این‌قدر غریبانه از فوتبال جدا شود، مساله‌ای است که مدیران ورزش و فوتبال ما باید آن را ریشه‌یابی کنند؛ اما چرا اینجا؟
کد خبر: ۹۲۲۰۸۲

این دقیقا همان نکته کلیدی خداحافظی است. پیش از آن‌که تیم ملی به جام جهانی برزیل برسد، نکونام، همراه با کارلوس کی‌روش به این مجموعه پاگذاشت در حالی که کودکان معلول و بی‌سرپرست در ساختمانی قدیمی و نه‌چندان مناسب نگهداری می‌شدند. عده‌ای با شعار عشق به انسانیت در کنار هم حضور داشتند تا دست کودکان معلول و بی‌سرپرست را بگیرند. حضور تیم ملی در این مکان نگاه‌ها را متوجه این مجموعه کرد. کاپیتان و سرمربی تیم ملی دست به دست هم دادند تا ساختمانی نو برای بچه‌ها تهیه شود. آنها پیش از آن که تیم ملی گام به جام جهانی بگذارد، با این کار، جهانی شدند و حالا جواد نکونام، خداحافظی‌اش از فوتبال را بهانه‌ای کرد برای تاکید دوباره بر این اقدام انسانی. نکونام تلاش کرد یادمان بیاورد که اعضای یک پیکریم. جواد از نسل بازیکنان نجیب و باحیا و توانای فوتبال ایران است. آرزو می‌کنیم او سکاندار آینده فوتبال ایران باشد. او آینده مربیگری در ایران است. هم به‌دلیل بازی در بهترین لیگ دنیا، هم به‌دلیل آرامش ذاتی و هم به‌دلیل قدرت فرماندهی و اتوریته بالا. بهترین‌ها را برای این بازیکن نجیب آرزو می‌کنیم.

علی جوادی

دبیر گروه ورزش

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها