مسئولیت‌های اجتماعی را فراموش نکنیم

با این که مردم ایران از لحاظ فرهنگی مردمی پرظرفیت با گرایش‌ها و ذائقه‌های متنوع فرهنگی هستند، ماه مبارک رمضان را با زندگی خویش پیوند داده‌اند. به همین واسطه می‌توانیم پی ببریم که رمضان، جای پای محکمی در فرهنگ جامعه ما دارد. یعنی از مراسم افطار و سحر گرفته یا کمکی که مردم به فقرا می‌کنند و حتی ساعات کاری و نوع برنامه‌ریزی‌های ملت در این ماه مبارک متفاوت می‌شود. لذا همه اینها گواه این است که ماه رمضان در جامعه ایرانی بسیار ریشه دوانده است.
کد خبر: ۹۱۵۶۴۰
مسئولیت‌های اجتماعی را فراموش نکنیم

از طرفی، قرآن کریم هدف اصلی روزه داری را «لعلکم تتقون...» یعنی به تقوا رسیدن معرفی می‌کند. تقوا به این معناست که خداوند مهم‌ترین مساله زندگی ما انسان‌ها باشد. انسان روزه‌دار، انسان نمازگزار و انسانی که اوامر و نواهی خداوند را عمل می‌کند، کسی است که رفته رفته در جایگاه باور «لا اله الا الله» قرار می‌گیرد. تقوا یعنی همین یعنی این که دل انسان در دو راهی به سمت غیر خدا متوجه نمی‌شود و از طریق روزه گرفتن می‌تواند در مسیر رضایت خداوند گام بردارد.

همیشه هر پدیده در حال رشد آسیب‌ها، تحریف‌ها و انحرافاتی در کمین دارد. همانند انسانی که بیماری‌های گوناگون در طول حیات، به طرق مختلف تهدیدش می‌کنند. گرچه امروزه برخی پیرایه‌های ناروا مانند چشم و همچشمی در سفره‌های افطار، تاکید بر عبادت فردی و غفلت از برخی وظایف اجتماعی دامنگیر ماه مبارک شده، ولی مهم این است که هدف اصلی و آن مسیر روشن ادامه پیدا کند. ماه رمضان مانند یک شط پرتلاطم و نورانی است که در زندگی ما سالی یک‌بار جاری می‌شود و در حاشیه این رودخانه ممکن است، کم و بیش گودال‌هایی به وجود آمده باشد که نمی‌توان منکر آنها شد. نکته اصلی اینجاست که نباید در رابطه با اصل ماه مبارک و برکات آن نگاهی ضعیف داشت. بعلاوه، تجمل از جایی شروع می‌شود که انسان به مسئولیت‌ها و دردهای جامعه‌اش بی‌توجه می‌شود. اگر بخواهیم نه‌تنها رمضانمان، بلکه زندگی خود را از تجمل و حواشی آن نجات دهیم، باید به مسئولیت‌هایمان در قبال جامعه و محرومان توجه کنیم. افزون بر این، اگرچه تجمل در ظاهر چشم‌نواز است و شاید انسان در وهله اول، احساس خوشی نسبت به زرق و برق و بریز و بپاش پیدا کند لکن چون در ذات تجمل، رشد و پیشرفت وجود ندارد، خودِ تجمل پس از مدتی به یک معضل تبدیل می‌شود، به این معنا که پس از مدتی اولا لذت ظاهر‌گرایی و تجمل از بین می‌رود و ثانیا، با گذشت زمان تجمل‌گرایی علیه خودش عمل می‌کند. ثالثا، انسان تجمل‌گرا از بسیاری لذت‌های دیگر، خود را محروم می‌کند.

حجت‌الاسلام علی سرلک

عضو هیات علمی دانشگاه هنر و مدرس حوزه و دانشگاه

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
اجتهاد زنان سیره عُقلاست

درگفت‌وگو با رئیس دانشکده الهیات دانشگاه الزهرا ابعاد بیانات رهبر انقلاب درخصوص تقلید زنان از مجتهد زن را بررسی کرده‌ایم

اجتهاد زنان سیره عُقلاست

نیازمندی ها