شاید شما هم با شنیدن‌عبارت «واقعیت مجازی» یاد دستگاه‌های بزرگ و عینک مانندی بیفتید که روی چشم قرار می‌گیرد و کاربر را به دنیایی دیگر می‌برد. این فناوری برای بسیاری از علاقه مندان بازی‌های رایانه‌ای، حکم نهایت لذت از یک بازی را دارد. چند سالی است خبرهایی در مورد انواع دستگاه‌های نمایش‌دهنده واقعیت مجازی نظیر «اکولوس ریفت» می‌خوانیم و می‌شنویم.
کد خبر: ۹۱۰۲۸۳

با این‌که دستگاه‌های واقعیت مجازی همچون اکولوس ریفت، وایو اچ.تی.سی و نیز مجیک لیپ به‌عنوان پیشگامان این فناوری، می‌توانند تجربه‌ای جدید را برای کاربران به ارمغان بیاورند، اما ممکن است در آینده‌ای نه چندان دور، دیگر نیازی به این تجهیزات مجزا نباشد و بتوان با استفاده از تلفن هوشمند به این تجربه دست یافت. هرچند شاید ایجاد واقعیت مجازی با تلفن هوشمند به اندازه دستگاه‌های حرفه‌ای ویژه واقعیت مجازی در بازی‌های رایانه‌ای جذابیت نداشته باشد، اما می‌تواند در موقعیت‌هایی نظیر تعاملات اجتماعی یا حتی تماشای فیلم، کاربردهای زیادی داشته باشد.

مزایای تلفن هوشمند برای این کار

در چند سال اخیر تلفن‌های هوشمند، مشتریان زیادی داشته‌اند. براساس پیش‌بینی‌ها، تا سال 2020 بیش از شش میلیارد نفر در سراسر جهان صاحب تلفن هوشمند خواهند بود. به‌این‌ترتیب، دیگر نیازی به خرید تجهیزات گرانقیمت نمایش واقعیت مجازی نبوده و خلاصه این‌که دنیا از لحاظ سخت‌افزاری، آمادگی پذیرش این قابلیت جدید را خواهد داشت.

مزیت دوم تلفن‌های هوشمند این است که قیمت آنها به مراتب کمتر از دستگاه‌های مجزای نمایش واقعیت مجازی است که همین مساله به گسترش هرچه بیشتر این فناوری کمک می‌کند، اما یکی از مهم‌ترین مواردی که تلفن‌های هوشمند را به گزینه‌ای مهم در زمینه نمایش واقعیت مجازی تبدیل می‌کند این است که این گوشی‌ها از نظر فنی، روز‌به‌روز به‌توانمندی‌های مورد ‌نیاز در عینک‌های ویژه نمایش واقعیت مجازی نزدیک‌تر می‌شوند. افزون بر این، با در نظر گرفتن روند موجود می‌توان این گونه نتیجه گرفت که تلفن‌های هوشمند از نظر سخت‌افزاری (از تراشه گرفته تا بدنه) هرچه بیشتر برای کار با قابلیت نمایش واقعیت مجازی بهینه‌تر خواهند شد، اما برای این‌که تلفن‌های هوشمند بتوانند به رقیبی جدی برای دستگاه‌های نمایش واقعیت مجازی تبدیل شوند، به چه قابلیت‌هایی نیاز دارند؟

نقش کلیدی توان پردازشی

توان پردازشی، اهمیت زیادی در نمایش خوب و درست واقعیت مجازی دارد و به همین دلیل است که دستگاه‌هایی نظیر اکولوس ریفت و نیز وایو، نیازمند رایانه‌هایی بزرگ و با توان پردازشی بسیار بالا هستند. در نتیجه شاید در حال حاضر تلفن‌های هوشمند نتوانند توان پردازشی مورد نیاز برای این کار را تامین کنند. با این وجود برخی شرکت‌های پیشرو مدتی است به فکر استفاده از این گوشی‌ها یا بهتر بگوییم، برنامه‌ریزی برای گنجاندن توان پردازشی لازم در آنها افتاده‌اند.

اما توان پردازشی تنها پیش نیاز نیست. صفحه‌نمایش ویژه واقعیت مجازی باید از وضوح بسیار بالا برخوردار بوده و سامانه صوتی آن نیز قادر به تولید صدای سه‌بعدی باشد. علاوه بر اینها، توانایی بالای شناسایی حرکت نیز از دیگر پیش نیازها برای اجرای درست واقعیت مجازی روی گوشی‌های هوشمند است.

همچنین باید دقت داشته باشیم که این توان پردازشی و بهره‌گیری از نمایش و صدای با کیفیت در نهایت به مصرف بالای انرژی در گوشی می‌انجامد. به همین دلیل، فناوری‌های فعلی ساخت باتری در گوشی‌های هوشمند نمی‌تواند جوابگوی این قابلیت باشد.

تراشه‌ای برای آینده

شرکت معروف کوالکوم که سازنده پردازنده‌های مورد استفاده در بیشتر گوشی‌های هوشمند و تبلت دنیا به شمار می‌رود، مدتی پیش دست به کار شد و پردازنده جدید خود به نام «اسنپدراگن 820» را تولید کرد. این پردازنده که در حال حاضر در ساخت گوشی‌های پرچمدار چند شرکت پیشتاز به کار رفته، به گونه‌ای است که تا حد زیادی می‌تواند پیش نیازهای پردازشی برای نمایش واقعیت مجازی روی این دستگاه‌ها را تامین کند. این پردازنده توانایی پشتیبانی از صفحات نمایش با وضوح بالا، صدای 360 درجه و نیز برخی موارد دیگر مورد نیاز برای واقعیت مجازی برخوردار است.

گوگل و پروژه تنگو وارد می‌شوند

از آنجا که اندروید احتمالا تا سال‌ها همچنان به‌عنوان پراستفاده‌ترین سیستم‌عامل همراه در این میدان پیشتاز خواهد بود، گوگل نیز نقشی حساس در زمینه واقعیت مجازی خواهد داشت. مدتی پیش یکی از روزنامه‌های معتبر دنیا اعلام کرد این شرکت در حال طراحی نسخه‌ای از اندروید است که ویژه کار با واقعیت مجازی خواهد بود. همچنین برخی برنامه‌نویسان در نسخه N اندروید، با بخش‌هایی روبه‌رو شدند که برای نخستین بار و برای کار با واقعیت مجازی طراحی شده است.

به نظر می‌رسد پروژه تقریبا جدید گوگل، آینده فناوری‌های مرتبط با واقعیت مجازی را دگرگون کند. این پروژه که «تنگو» (Tango) نام دارد، امکان ثبت دقیق محیط و شبیه‌سازی آن به‌صورت سه‌بعدی را به کاربر می‌دهد. اصلی‌ترین قابلیت در این فناوری جدید، مشاهده مکان توسط دستگاه و شناسایی عمق میدان و حرکات پیچیده و جزئی در تصاویر است. این نخستین باری است که این توانایی‌ها در یک دستگاه کم‌حجم و با مصرف انرژی پایین قرار می‌گیرد.

تنگو درست مانند بسیاری از فناوری‌های همراه دیگر بسرعت توسعه می‌یابد. ‌سال 2014 کیت ویژه برنامه‌نویسان آن منتشر شد که دربردارنده یک تبلت بسیار بزرگ هزار دلاری بود. یک سال بعد، این تبلت با ابعادی کوچک‌تر و نصف قیمت پیشین عرضه شد.

نخستین گوشی تنگو گوگل قرار است تابستان امسال توسط شرکت لنوو وارد بازار شود. این شرکت که برنامه‌ای جامع برای تسلط بر بازار دستگاه‌های همراه دارد، قرار است واقعیت افزوده را به بخشی اساسی در گوشی‌های هوشمند تبدیل کند.

یکی از اصلی‌ترین چالش‌ها در طراحی گوشی هوشمند تنگو، قرار دادن دوربین بزرگ آن در ساختار بدنه گوشی بود. در واقع حفظ قابلیت‌های دوربین از یک سو و حفظ جذابیت ظاهری و موارد ایمنی از سویی دیگر سبب می‌شد گنجاندن دوربین ویژه واقعیت مجازی در این گوشی دشوار شود ، البته کارشناسان توانستند این مساله را حل کنند.

3 کاربرد اصلی

کاربران تنگو می‌توانند از سه قابلیت مرتبط با واقعیت مجازی در این گوشی استفاده کنند. نخستین قابلیت به راهبردی در فضای بسته ارتباط دارد. برای نمونه پس از ورود به موزه، اطلاعاتی در مورد اشیای موجود در موزه توسط گوشی تنگو به کاربر داده می‌شود.‌ کاربرد دوم واقعیت مجازی در تنگو به بازی اختصاص دارد. گوشی تنگو امکاناتی دوچندان دارد که تجربه استفاده از واقعیت مجازی حین انجام بازی را برای کاربر دلنشین‌تر می‌کند. اما سومین کاربرد این فناوری در تنگو به کاربردهای متنوع دیگر اختصاص دارد. برای نمونه کاربر می‌تواند فضای اتاق را با شکل و شمایلی جدید در صفحه‌نمایش گوشی مشاهده کند.

صالح سپهری فر

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها