کار سخت شناگران برای ورود به المپیک

ورزش‌های مادر و بحران‌های موجود بر سر راه این ورزش‌ها، یکی از چالش‌های وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک است. با آن که همگان انتظار دارند، اوضاع فدراسیون‌های ورزش‌های مادر در ایران بهتر شود، اما هر سال که می‌گذرد، امیدی به پیشرفت این ورزش‌ها نیست و هر بار مشکلات تازه‌ای متوجه این فدراسیون‌هاست.

کد خبر: ۹۰۵۷۷۴

در این میان، فدراسیون دوومیدانی تا اندازه‌ای خود را بالا کشیده است و می‌خواهد به نسبت دو فدراسیون ژیمناستیک و شنا متفاوت عمل کند و در این چند سال در این زمینه موفق نیز بوده است. این روزها در حالی که فدراسیون‌های زیادی در تب و تاب المپیک به سر می‌برند، فدراسیون‌های ژیمناستیک و شنا شرایط دیگری دارند و مشکلات در این فدراسیون‌ها همچنان باقی است.

از فدراسیون ژیمناستیک که نباید حرفی زد، زیرا فاصله ورزشکاران با همتاهای خارجی بسیار طولانی است و اراده‌ای هم برای کم کردن این فاصله دیده نمی‌شود. شاید برگزاری مجمع انتخابات این فدراسیون و آمدن رئیس جدید تا حدی از مشکلات این ورزش مادر کم کند.

اوضاع در فدراسیون شنا کمی متفاوت‌تر است. مسابقه‌های کسب سهمیه المپیک، اوایل تیر در مجارستان برگزار می‎شود و شناگران تیم ملی که هشت ماه است تمرین می‌کنند، به روزهای سرنوشت نزدیک می‌شوند. قرار است تیم ملی با پنج شناگر به اردوی چهل روزه مجارستان برود و بلافاصله پس از این اردو نیز در مسابقه‌های کسب سهمیه این کشور شرکت کند. مسئولان و مربیان شنا اعتقاد دارند شناگران خوبی از ایران رهسپار این رقابت‌ها هستند، اما امکانات کم، مانع استفاده از همه ظرفیت‌های شنا در ایران شده است.

محسن سمیع‌زاده دبیر فدراسیون شنا می‌گوید: شنا ادبیات توسعه‌ای خاص خود را دارد و سالیان زیادی است که این مشکلات پابرجاست. دست ما در فدراسیون خالی است. بچه‎ها در تلاش هستند و ما هم با تمام توان در کنار آنها هستیم. پنج شناگر داریم که خیلی به ورودی‎های المپیک نزدیک هستند، اما کارشان سخت است.