روزهای بی‌پایان مجادله با مخالفان

به گزارش جام جم ورزشی ، برخی به دلیل مشکلات مالی گله و شکایت دارند و برخی دیگر به دلیل رفتارهایی که با آنها می‌شود.

عده دیگری نیز از این ناراحتند که چرا پس از آن همه تلاش و زحمت در فوتبال حالا فراموش شده‌اند و کسی سراغی از آنها نمی‌گیرد. حالا فکر کنید فردی پیدا بشود که هم فراموش شده، هم با او رفتارهای زشتی صورت گرفته و هم با مشکلات مالی دست و پنجه نرم کرده است. از این دست زخم خورده‌های فوتبالی پرشمار و متعدد هستند. البته این افراد مختص به فوتبال مردان نیستند و موارد پرشماری هم در فوتبال بانوان دیده می‌شود.

مهناز امیرشقاقی یکی از همین افراد است، اما قرار نیست مظلوم مطلق باشد. او به همان اندازه که مورد بی‌مهری واقع شد به همان اندازه هم اشتباهاتی در مربیگری داشت. در سال‌های اخیر هیچ مربی‌ای در فوتبال بانوان به اندازه امیرشقاقی مورد انتقاد قرار نگرفت. انتقادات وقتی از او بیشتر شد و به اوج رسید که تیم ملی زیر 19 سال ایران با هدایت او نتایج بسیار ضعیفی در آسیا گرفت تا شکل و شمایل انتقادات به تمسخر برسد. او در سال‌های گذشته هر گامی که برداشت با حمله همه‌جانبه‌ای از سوی همتایان و همکاران و حتی شاگردانش روبه‌رو شد.

سلسله شکست‌های سنگین و یک دنیا انتقاد

شکست‌های پی در پی تیم ملی فوتبال دختران زیر 19 سال ایران در رقابت‌های قهرمانی آسیا باعث شد این تیم در رده آخر رقابت‌ها قرار بگیرد. بدتر از این شکست‌های پی در پی، گل‌های پرشماری بود که ایران دریافت کرد. شکست‌هایی همچون 13 بر صفر به هیچ عنوان قابل توجیه نبود، اما جالب این که امیرشقاقی باز هم از عملکرد شاگردانش تعریف کرد، موضوعی که خشم مربیان دیگر را به دنبال داشت. البته به‌نظر می‌رسد تعریف امیرشقاقی از عملکرد شاگردانش در راستای لجبازی با همتایان ایرانی‌اش باشد. انتقادها به اوج رسید و مدتی طول نکشید که شجاعی، نایب‌رئیس وقت فدراسیون فوتبال در امور بانوان هم از این فدراسیون رفت تا امیرشقاقی بزرگ‌ترین حامی خود را هم از دست بدهد.

‌دامنه انتقادات در ماه‌های بعدی به بازیکنان مطرح فوتبال بانوان هم کشیده شد، یعنی هنگامی که برخی از بازیکنان او را مربی‌ای معرفی کردند که بسیار بداخلاق است و با دیگران به تندی رفتار می‌کند.

سارا قمی، خانم گل لیگ برتر فوتبال نیز چندی پیش در گفت‌وگو با جام بانوان بشدت از این مربی انتقاد و اظهار کرد اگر قرار باشد او به تیم ملی فوتبال بانوان برگردد به هیچ عنوان حاضر نیست پیراهن تیم ملی را دوباره بپوشد.

بعد هم پای ارسال نامه اعتراضی به فدراسیون درباره مربیگری امیرشقاقی در تیم ملی وسط کشیده شد. می‌گویند زیر این نامه را چند بازیکن با تجربه و چند مربی سابقه‌دار امضا کرده بودند. عرصه روز به روز بیشتر بر امیرشقاقی تنگ شد تا در نهایت حضورش کمرنگ و کمرنگ‌تر شد.

آن نامه ارتباطی به کمرنگ شدن حضور امیرشقاقی داشت یا خیر؟ مشخص نیست، اما خوب می‌دانیم که امیرشقاقی اکنون براحتی نمی‌تواند فعالیت فوتبالی داشته باشد.

بی‌مهری‌ها و اشتباهات

مهناز امیرشقاقی مثل همه همتایان دیگرش بهره مالی چندانی از فعالیت در فوتبال نداشت. این مربی از سوی همکارانش هم رویی خوش ندید. حالا هم که فراموش شده. مهناز اشتباهاتی هم داشت. یکدندگی و لجاجت. راه نیامدن با همکارانش و استفاده نکردن از مشاوره‌های آنها. او می‌توانست با شاگردانش هم ملایم‌تر باشد تا امروز حداقل آنها را پشت‌سر خود داشته باشد، اما اینچنین نشد. او با شیوه‌های خاص خودش مربیگری می‌کند، شیوه‌هایی که تا امروز برای او دردسرهای زیادی به دنبال داشته است. امیرشقاقی اما برمی‌گردد. نه او عوض می‌شود نه بقیه. در فوتبال ایران هیچ وقت هیچ چیز تغییر نمی‌کند. حالا چه در بخش مردان باشد چه در بخش زنان!

هیلدا حسینی خواه / هفته نامه جام بانوان