می‌خواهم بین 10 شطرنج‌باز دنیا باشم

سارا سادات خادم‌الشریعه، دختر 18 ساله شطرنج ایران در این رقابت‌ها توانست رقبای بزرگی را از پیش روی خود بردارد و با کسب رتبه دوم تحسین خیلی‌ها را برانگیزد. نتیجه‌ای که باز هم نشان داد اگر از بانوان حمایت شود، قطعا امثال زهرا نعمتی‌ها و الهه احمدی‌ها برای ایران افتخارآفرینی خواهند کرد. سارا که اکنون سفیر محیط زیست در حمایت از پلیکان‌های در حال انقراض هم شده است، در گفت‌وگو با جام‌جم از آرزویش برای قرار گرفتن در جمع ده شطرنج‌باز برتر دنیا می‌گوید.

چرا قهرمانی را از دست دادی.

بله متاسفانه بازی آخر را شکست خوردم. کمی خسته شدم چون تعداد مسابقات و همینطور زمانش خیلی زیاد شده بود. البته در آن بازی حتی اگر مساوی هم می‌گرفتم باز دوم می‌شدم.

البته شکی در این نیست نتیجه‌ای که کسب کردی مافوق تصور همه و فکر کنم حتی خودت بود.

دقیقا. من خودم در خوش‌بینانه‌ترین حالت ممکن فکر می‌کردم رتبه ششم را به دست آورم. مربیانم و حتی مسئولان فدراسیون واقعا غافلگیر شدند.

جایزه‌ها چطور بود؟ راضی بودی؟

من به عنوان نفر دوم حدود 9 هزار یورو جایزه گرفتم که واقعا از وزارت ورزش از این بابت متشکر هستم. چون برای این مسابقات اسپانسر خصوصی وارد کار نشد و همه هزینه‌ها را خود وزارت تقبل کرد. خوشحالم با این نتیجه وزارت را هم رو ‌سفید کردم.

بین رقبا از همه کم‌سن‌تر بودی، درسته؟

بله من کوچک‌ترین شطرنج‌باز این رقابت‌ها بودم. کوچک‌ترین بازیکن غیر از من، حدود هشت سال بزرگ‌تر از من است. از نظر رنکینگی هم آنها همه زیر 20 بودند و من رتبه‌ام 68 بود.

حالا رنکینگت چه تغییری کرده؟

دقیق نمی‌دانم چندم هستم ولی فکر کنم در رده چهلم باشم.

در روز اختتامیه رقابت‌ها از سوی دکتر گودرزی وزیر ورزش، سفیر محیط زیست هم شدی. برنامه‌ای برای این عنوان داری؟

در روز اختتامیه به همه شرکت‌کننده‌ها یک عروسک پلیکان به عنوان یادگار هدیه دادند و من هم به عنوان سفیر محیط زیست در حمایت از این پرنده انتخاب شدم. هنوز دقیقا ماموریتم را نمی‌دانم ولی قرار است طی دیداری با رئیس این بخش در سازمان محیط زیست با نحوه فعالیت آشنا شوم.

در ماه‌های اخیر چه مسابقه‌ای پیش‌رو داری؟

اوایل سال 95 باید به مسابقات تیمی آسیا در ابوظبی برویم که در آنجا هم رقبای بسیار بزرگی وجود دارند. چراکه کشورهای صاحب‌نام بسیاری در این رشته و در آسیا وجود دارند. مثل هند که همیشه نماینده‌ای روی سکو دارد. بعد از آن دور سوم همین مسابقات گرند‌پری در گرجستان است که باید خود را برای کسب بهترین نتیجه در آن رویداد هم آماده کنم.

مربی‌ای که از اوکراین برایت آورده اند در ایران ماندگار می‌شود؟

او برای مدتی به کشورش برمی‌گردد، اما برای رقابت‌های آسیایی تیم ما را همراهی خواهد کرد. در جایزه بزرگ گرجستان هم کنارم خواهد بود.

گویا خودت یک مربی خصوصی هلندی هم داری که از راه دور هدایتت می‌کند.

بله من به طور خصوصی یک مربی هلندی طی چند ماه گذشته گرفته‌ام که بازی‌هایم را آنالیز می‌کند و از نظر روانی تاثیر بسیاری بر عملکردم دارد.

مبلغ قرارداد این مربی را شخصا پرداخت می‌کنی یا فدراسیون آن را تقبل کرده است؟

بله قراردادش 2500 یوروست که خانواده‌ام آن را پرداخت کرده‌اند.

کمی عقب‌تر می‌رویم. چند سالت بود که شطرنج را شروع کردی و چگونه با این رشته آشنا شدی؟ خانواده ورزشکاری داری؟

نه پدر و نه مادرم هیچ کدام ورزشکار نیستند ولی همیشه و در هر شرایطی از انتخاب‌های من حمایت کرده‌اند. من هشت سالم بود که توسط یکی از دوستانم که در این رشته فعالیت می‌کرد با شطرنج آشنا شدم. او بعد از مدتی سمت درس رفت و به طور کلی از این رشته جدا شد، اما من بشدت به این رشته علاقه‌مند شدم و تا امروز اصلی‌ترین هدف زندگی ام بوده است.

برای عید فرصت استراحت داری؟ نمی‌خواهی به مسافرت بروی؟

خیلی دوست داشتم کمی استراحت کنم اما وقت ندارم. چهارم فروردین برای مسابقات تیمی آسیا باید به ابوظبی برویم. مسابقات هم ده روز طول می‌کشد و با این وضع عملا فرصت تفریح و استراحت نخواهم داشت، اما هدفم ارزش تمام این کارها را دارد.

در حال حاضر عنوان استاد بزرگی بانوان و استاد بین‌المللی مردان را به دست آورده‌ای، فکر می‌کنی چه زمانی بتوانی عنوان استاد بزرگمردان را هم کسب کنی؟

قطعا رسیدن به این عنوان سخت است. نیاز دارم در تورنمنت‌های بیشتری شرکت کنم تا در راستای آنها رتبه‌های بالاتری را هم به دست آورم و قطعا طی این مراحل راحت نیست، اما مطمئن هستم اگر این روند را ادامه دهم می‌توانم به این هدف مهم هم دست یابم.

بزرگ‌ترین آرزویت در شطرنج؟

دوست دارم بتوانم روزی جزو ده نفر برتر دنیا در این رشته باشم.

در هشت سالگی شطرنج را شروع کردی و در نه سالگی قهرمان کشور در رده سنی خودت شدی. فکر می‌کنی چقدر زمان لازم است تا به همین آرزویی که خودت گفتی برسی؟

قهرمانی کشور با جزو بهترین‌های دنیا بودن خیلی تفاوت دارد. برای این که جزو بهترین‌ها باشم باید بهترین اقدامات هم انجام شود. من از طرف خودم با تمام وجود برای رسیدن به آرزویم تلاش می‌کنم و خانواده‌ام هم مثل همیشه من را حمایت می‌کنند. اگر ارگان‌های ورزشی کشورم هم مانند قبل کنارم باشند، این آرزو چندان دور از دسترس نیست. نمی‌دانم چقدر زمان می‌برد ولی می‌دانم شدنی است. شاید کمی زمان ببرد ولی خوشبختانه من سن کمی دارم و حالا حالاها می‌توانم در این رشته برای کشورم افتخارآفرینی کنم.

نیلوفر حامدی