بازی‌های گزینشی المپیک با تجربه جهانی

برای ما که عادت کرده‌ایم در پی مراسم قرعه‌کشی، گروه مرگ را معرفی کنیم همگروهی با یونان و مکزیک در وهله نخست و در صورت راهیابی تیم ملی به نیمه نهایی بازی با ایتالیا یا کرواسی بهانه خوبی است تا گروه بازی‌های تورین، مصداق گروه مرگ پیدا کند، اما چرا مرگ؟

تیم ملی بسکتبال 14 تیر سال آینده نخستین بازی خود را برابر یونان برگزار می‌کند که در افتخارات این تیم حضور در المپیک، موفقیت در رقابت‌های جهانی و چند قهرمانی در اروپا دیده می‌شود. 15 تیر تیم ملی با مکزیک بازی دارد که مانند ایران از آخرین دوره قهرمانی این تیم سه سال گذشته است؛ یعنی همان سالی که ایران در جام ملت‌های آسیا با جام قهرمانی از فیلیپین بازگشت، مکزیکی‌ها جام قهرمانی بازی‌های 2013 آمریکا را در آغوش گرفتند.

از نکات جالب در رقابت‌های گزینشی و رویارویی ایران و مکزیک این که هر دو تیم روی کاغذ به برد مقابل یکدیگر امیدوارند. مکزیکی‌ها به سختکوشی و هماهنگی در کنار ستاره‌ای که در ترکیب رئال مادرید دارند، می‌بالند و تیم ایران به انگیزه بازیکنانش می‌نگرد که همواره در دیدارهای بزرگ جواب داده و با هنرنمایی بازیکنان باتجربه و جوان همراه است.

بازی با فرانسه در رقابت‌های جهانی 2014 اسپانیا سرفصل بسکتبال ایران در عرصه رقابت‌های بین‌المللی است هر چند در این سطح، بازی‌های دیگری از تیم ملی ندیدیم، اما الگوبرداری منطبق با واقع‌بینی از همان دقایق خوب ایستادگی برابر فرانسه قهرمان 2013 اروپا می‌تواند دستاوردهای ارزشمندی داشته باشد.

تیم ملی بسکتبال بارها در رویارویی با رقبای اروپایی کلاس متفاوتی از بسکتبال را به نمایش گذاشت؛ هر چند برنامه‌ریزی در این سطح از رقابت‌ها ثبات کافی نداشت، اما توانایی‌های فردی بازیکنان ما در خیلی از بازی‌ها پهلو به پهلوی رقبای اروپایی زد. سال 2007 وقتی تیم ملی با قهرمانی در آسیا و داشتن سهمیه المپیک 2008 پکن در راه آماده‌سازی این رقابت‌ها بود، پیروزی بر صربستان و تیم ب ایتالیا و بازی‌های خوب با رقبای تورنمنت‌های تدارکاتی دیگر را هرگز نباید فراموش کرد.

بازی‌های المپیک و ایستادگی برابر آرژانتین یا بازی‌های جهانی ترکیه با این که نخستین تجربه جهانی ملی‌پوشان و رویارویی با تیم آمریکا شکل گرفت، بدون صمد نیکخواه بهرامی و حامد آفاق بازی‌های نسبتا خوبی از تیم ملی دیده بودیم. تیم ملی بسکتبال در رویدادهای جهانی، تیم ملی در رقابت‌های آسیایی نیست. آنجا بازیکنان ملی‌پوش ما دو برابر بیشتر از آسیا می‌دوند و سخت تر می‌جنگند. انگیزه‌های درونی بازیکنان ما چند برابر انگیزه‌هایی است که در آسیا دیده می‌شود روی این اصل باید تیم ملی را در رقابت‌های گزینشی المپیک تیمی بنامیم و تیمی بدانیم که اصولش بر پایه کلاس جهانی بسکتبال استوار است و برای دیده شدن و برگزیده شدن خود تا سر حد جان مبارزه می‌کند.

در بازی‌های گزینشی المپیک، تخیلی و رویاپردازانه در پی نتایج نیستیم، اما از طرفی به توانایی‌های بازیکنان مان با استانداردهای بین‌المللی که دارند، باور داریم. سه نفر آنها هم‌اکنون در بین خیلی از بازیکنان چینی و خارجی لیگ چین جزو برترین‌های مهارت‌های ریباند، بلاک شات، توپ ربایی، پاس منجر به گل و امتیاز آوری هستند و تعدادی از بازیکنان باتجربه و جوان در همین لیگ خودمان مهارتشان را به نمایش می‌گذارند تا دوباره بازی‌های تدارکاتی در قالب بین‌المللی از راه برسد. بازی با تیم‌های مهم بسکتبال جهان آنها را دوباره به همان روزهای خوب بازی تدارکاتی پیش از المپیک و بازی‌های جهانی ترکیه بازمی‌گرداند، به همان تیمی که باید باشند؛ به همان تیم با مختصات بازی با قهرمان 2013 اروپا.

محمد رضاپور