موفقیت «اُورواچ»، یحتمل یا بعید؟

از Doom که این سبک را به مخاطب عام معرفی کرد و Quake که انقلابی حقیقی در این حیطه ایجاد کرد و به نوعی پدر شوترهای اول شخص مدرن محسوب شد، به Unreal Tournamentها و فرنچایزهای فوق‌عظیمی چون Halo، Call of Duty و Destiny رسیدیم.

اما حقیقت اینجاست که قناعت به موجودیت در نهایت رکود می‌سازد و عامل رقابت در بازار نیز جلوی دست روی دست گذاشتن سازندگان را می‌گیرد.

همین باعث شده در سال‌های اخیر شاهد تلاش‌های سازندگان برای دمیدن روحی تازه در کالبد این سبک کهنه‌نفس باشیم.

یکی از عناوینی که مدتی است حضوری پررنگ در رسانه‌ها دارد، بازی Overwatch است که اولین تجربه شرکت Blizzard، سازنده بزرگ‌ترین فرنچایز نقش‌آفرینی مولتی‌پلیر کلان یعنی دنیای وارکرافت در سبک شوتر اول‌شخص به شمار می‌رود.

فارغ از ابهت و ارجحیت سازنده، این بازی که شاید بد نباشد سبک آن را MOBA یا میدان نبرد آنلاین مولتی‌پلیر بگوییم، باز هم باید با عناوینی چون COD و Destiny رقابت کند.

پرسش اینجاست که آیا می‌تواند پیش این هیولاها عرض‌اندام کرده و بازیکنان را شیفته خود کند؟ تا اینجا که تصورات مثبت است. دلیلش را هم در ادامه خواهید خواند.

نقش پررنگ مهارت‌های قابل انتقال شوتر

به علت سبک این بازی و کاربردوست بودن آن، کمتر بازیکنی در مواجهه با آن دچار مشکل می‌شود. بدیهی‌ترین مهارت‌های چنین بازی‌هایی، هدفگیری دقیق، توانایی آسیب زدن در حین حرکت و ابتکار در بهره گرفتن از کنترل‌های حرکتی برای سخت کردن کار دشمن و جلوگیری از تیر خوردن است.

از آن جا که هرکدام از شخصیت‌های اُورواچ خصوصیت‌های خاص خود را دارد، بازیکنان به‌راحتی خواهند توانست کاراکتر مناسب سبک بازی خود را داشته باشند.

برای مثال تفنگ تک‌تیرانداز چندکاربردی Widowmaker برای هرس دشمنان از دور عالیست و در عین حال شاتگان‌های جفتی Reaper برای بازیکنان اهل بزن‌بهادر عالی است.

آنها که نبرد تن‌به‌تن را ترجیح می‌دهند می‌توانند با خیال راحت به Reinhardt تکیه کنند.

یادگیری سخت، تبحر سخت‌تر

خوشبختانه در اُورواچ خبری از رویکردهای کمابیش لوس شده «دسترسی آسان» نیست و در این بازی برای موفق بودن باید مثل یک بازی مبارزه‌ای تلاش کنید.

کسانی که به بتای این بازی دسترسی دارند، بهتر است اول ماموریت آموزشی را بگذرانند تا مکانیک‌های غیرشوتر بازی را فرا گرفته و از آنجا اقلا یک راند را با هر کاراکتر بازی کرده تا شخصیت مناسب سبک بازی خود را پیدا کنند.‌

در بازی 21 شخصیت تحت چهار گروه برای انتخاب هست. با این حال قهرمانان هر گروه نیز با هم‌گروهی‌های خود تفاوت بنیادی دارند. به نظر بهترین انتخاب برای آغاز بازی، Soldier:76 باشد که ترکیبی مناسب از دویدن سریع، آسیب‌رسانی مکفی و احیای شخصی ارائه می‌کند.

تجربه‌ای که قبلا کمابیش داشته‌اید

قرار است مدهای دیگری برای این بازی ساخته شود، اما در حال حاضر فقط دو مد معرفی شده است.

مد Point Capture همچنان که از نامش برمی‌آید، نقاطی را مشخص می‌کند که بازیکنان با تصرف آنها به برتری خواهند رسید.

Payload نیز مد دیگر بازی بوده که همان اسکورت کلاسیک خودمان است. در این مد بازیکنان باید یک کامیون EMP را تا مقصد اسکورت کنند. در عین حال تیم حریف سعی می‌کند با از بین بردن آنها ورق را برگرداند.

با وجود ذات تیمی این مدها گاهی یک بازیکن تنها قادر است با زدن به دل دشمن و آشوب ساختن در بین آنها مسیر رقابت را تغییر دهد. یک چنین نکته‌ای قطعا برای یکه‌تازهای هوادار این سبک خوشایند خواهد بود.

این را یک شوتر از نوع دیگر بدانید

با وجود شباهت COD به Battlefield، تفاوت‌های زیادی بین آن دو عنوان وجود دارد. به‌خصوص حالا که ندای وظیفه به سمت جنگ‌های آینده‌نگرانه رفته و حرکاتی ویژه به بازی افزوده است.

این در حالی است که Battlefield تمرکزی خاص روی نبرد با ماشین‌آلات دارد. مهاجرت از یک عنوان به دیگری، نیاز به عادت دارد و اُورواچ بازی کردن هم مستثنی نیست.

آن را یک شوتر دیگر با چهار کلاس قهرمانی مختلف بدانید، نه یک هیولا با 21 شخصیت مختلف.

مدت زمان بالای کشتن؛ تلاش تاکتیکی بیشتر

یکی از مهم‌ترین وجوه تمایز این بازی در مقایسه با عناوینی مانند COD در سبک سلامتی آن است. در این بازی هیچ دشمنی به همین راحتی‌ها نمی‌میرد و از این حیث اُورواچ ضدیت قابل توجهی با COD دارد.

قطعا همین امر در کنار عامل شدن برای طولانی کردن مبارزات، موجب تلاش مضاعف بازیکنان برای اعمال تکنیک‌ها و تاکتیک‌های مختلف ‌خواهد شد.

پاسخ‌های افراطی تفریطی کاربردی

بازی‌های رقابتی همیشه صحنه‌های پر سر و صدایی را پدید می‌آورند که بحث و جدل‌های بازیکنان با یکدیگر جزئی از آنهاست.

بازیکنان حرفه‌ای توقع دارند هم‌تیمی‌هایشان بازی را جدی گرفته و تمام تلاش خود را در راستای رسیدن به هدف به کار ببندند.

اُورواچ با افزودن گزینه‌ای به صفحه پسارقابت، این بحث و جدل‌ها را تقلیل خواهد داد. سیستمی در این بخش تعبیه شده که بازیکنان به موجب آن می‌توانند عملکرد هم‌تیمی‌ها را با انتخاب یکی از سه گزینه مثبت، خنثی و منفی توصیف کنند.

این مورد نه‌تنها در بهبود ایجاد رقابت‌ها بلیزارد را یاری کرده که امکان شکایت بی‌سر و صدای بازیکنان از یکدیگر را هم فراهم آورده است.

بلیزارد می‌داند متعادل‌سازی یعنی روان‌سازی

هر گاه در یک بازی آنلاین، حضور یک شخصیت یا سلاح بیش از حد باشد و مردم به انتخاب یک کاراکتر بیش از بقیه گرایش داشته باشند، قطعا مشکلی در متعادل‌سازی بازی وجود داشته است.

البته معمولا شرکت‌ها طی ماه‌های پس از عرضه چنین مشکلاتی را رفع می‌کنند. با این حال بلیزارد یک شبکه یوتیوب راه‌اندازی کرده و در آن جدا از ویدئوهای تبلیغاتی بازی، یکسری ویدئوی مستند از نحوه کار شرکت و پیشرفت بازی منتشر می‌شود که در همان ویدئوها تاکید شده در صورت بروز هر گونه مشکل به آن پرداخته خواهد شد.

رقابت‌سازی از عناصر دوام‌ساز است

یکی از بدترین معضلاتی که یک بازی ویدئویی آنلاین ممکن است به آن دچار شود، رو به روی هم قرار دادن چند بازیکن است که از نظر مهارت هیچ سنخیتی با هم ندارند.

بلیزارد به‌شدت روی این مساله حساس بوده و تمام تلاش خود را به کار بسته تا با راهکارهای مختلف از یک چنین نامتوازنی پیشگیری شود.

با توجه به سابقه بلیزارد، آنچه اکنون شاهدش هستیم جای تقدیر دارد و شکی نخواهد بود که اُورواچ به یکی از بهترین بازی‌های سبک MOBA تبدیل خواهد شد.

Overwatch

پلتفرم: Xbox One، PS4 Microsoft Windows

ناشر: Blizzard Entertainment

سازنده: Blizzard Entertainment

سبک: شوتر اول شخص

تاریخ انتشار آخر 94 یا نیمه اول 95

سیاوش شهبازی

ضمیمه کلیک