نیاز به پیشرفت

جای تعجب ندارد Ghost Games در این بازی رویکردی محتاطانه اتخاذ و تلاش کرده با ارائه ملغمه‌ای از هر آنچه این سری بازی را محبوب کرده بود، بار سنگین خود را به سرمنزل مقصود برساند.

در این قسمت نیز مثل چند نمونه دیگر از بازی‌های این مجموعه، به‌خصوص Carbon، بازیکن وظیفه دارد با تون‌آپ کردن ماشین‌های خود، با مسابقه‌دهندگان خیابانی رقابت کرده و با بالا رفتن از سلسله‌مراتب آنها، خود را به سردسته‌هایشان رسانده و آنها را شکست بدهد.

بازآفرینی این سری بازی، اهمیت بیشتری به مهارت و دقت بازیکن داده است. طبق معمول با یک ترکیبی مثال‌زدنی از شبیه‌سازی و آرکیدگرایی روبه‌رو هستیم که بیشتر به آرکید گرایش دارد.

با این حال کنترل خودروها، به‌خصوص نحوه دور زدن آنها را می‌توان به دقت تنظیم کرد تا با سبک رانندگی و نوع خودروی بازیکن همخوانی داشته باشد.

در منوی بازی، این تنظیمات توسط نواری با دو قطب دریفت و گریپ انجام می‌شود. در عین حال باید در نظر داشت شرایط مسیر، هدف و نوع مسابقه نیز نقشی تعیین‌کننده دارد.

بنابراین هر چه زمان بیشتری به این تنظیمات و تون‌آپ خودروی خود اختصاص دهید، نتیجه بهتری خواهید گرفت.

با افزایش سختی، تنوع خودروها و تنظیمات در دسترس کاهش خواهد یافت. بازی در مورد انتخاب خودروی مناسب برای مسیرها به بازیکن سخت می‌گیرد که با توجه به‌سختی کم در بازی، منطقی به نظر می‌آید.

شاید نیکوترین پیامد این رویکرد، این باشد که دیگر بازیکن نمی‌تواند با قمار بین خودروها یا توسل به قوی‌ترین خودروی فهرست، پیروزی خود را تضمین کند. تنها راه ایده‌آل، دستکاری و تنظیم مشخصات خودروها بر اساس نیاز و سبک بازی فردی است.

برای اتمام بازی ممکن است یک خودروی درست تون‌آپ شده هم کفایت کند، اما بازی افراد را به تنوع تشویق می‌کند.

برای مثال در مد Crew که هدف اجرای حرکات نمایشی با دوستان است، لازم نیست خودروی قوی خود را برای دریفت و لایی کشیدن آتش کنید و سیاحت با سوبارو به نظر گزینه بهتری می‌آید.

متاسفانه مشکل سختی و هوش مصنوعی پویا در این بازی نیز وجود دارد. گیر افتادن در یک گوشه مسیر به معنی فاصله گرفتن حریف از بازیکن و اجبار به تکرار دوباره مسابقه است.

این مشکل در برخورد با خودروهای سرگردان یا آغاز مرحله پشت خودروی دیگر، آن هم در فضایی تنگ بیشتر خودنمایی می‌کند.

شرایط به حذف کنترل دستی از بازی منجر شده که همین خیلی از ارتقاهای مورد عرضه در فروشگاه بازی را بی‌معنی می‌کند. نبود زاویه داخل خودرو نیز عجیب به نظر می‌رسد.

پلیس‌ها در این بازی هوش مصنوعی ضعیفی دارند. تصمیم برای عدم گنجاندن کنترل پلیس توسط بازیکنان منطقی به نظر می‌آید، زیرا در Rivals مزاحم تفریح بازیکنان بود.

با این حال تلاش بیشتری برای ارتقای حواس پلیس‌ها به خرج داده نشده و هنوز هم باید اقدام مضاعفی برای جلب توجه آنان انجام بدهید.

روایت داستانی بازی نقشی به سزا در بالا بردن لذت بازیکن ایفا نمی‌کند. دیالوگ‌ها گاهی سطحی و نخ‌نماست و ویدئوها نیز همیشه کارگردانی مناسب و ربط چندانی به بازی ندارند.

با این حال در حیطه اصلی، یعنی مسیرهای مسابقه، شاهد عملکرد بسیار خوبی هستیم. ارزش تکرار این زمین‌ها بستگی به وسواس بازیکن برای شکستن رکوردهایش دارد.

بازی‌های خودرومحور همیشه در صدر پرچمداران برای به رخ کشیدن قدرت کنسول‌ها بوده‌اند. علتش هم سادگی خلق هندسه خودروها نسبت به دیگر محتواهاست.

به دفعات پیش می‌آید که بین گاز و ترمزها، بازیکن از عظمت هیبت NFS در حیرت فرو برود. اما با سختگیری بیشتر می‌توان محونمایی تعدادی از بافت‌ها را تشخیص داد یا متوجه اثری ابری مانند شد که نور چراغ پشتی خودروها در آب شتک زده به هوا ایجاد می‌کند.

ظاهر لس‌آنجلس به‌خوبی پیاده‌سازی شده است. سازندگان با توجه به آب و هوای این شهر، فضای نیمه‌شب را تا حدودی مه‌آلود و خاکستری آفریده‌اند که همین به خفگی نورهای دوردست منجر شده است؛ اقدامی که برای آشنایان به آن فضا خوشامد و برای ناآشنایان عجیب خواهد بود.

متاسفانه با توجه به تعداد 52 خودرویی که در بازی گنجانده شده و از نمونه‌های آمریکایی تا آسیایی را دربرمی‌گیرد، شاهد گزینه‌های ماد بسیار کمی هستیم.

کمبود قطعات برای شخصی‌سازی خودروها از مواردی است که تجربه بازیکن را مخدوش کرده و این بازی را در مقابل سری Underground در موقعیتی آسیب‌پذیر قرار می‌دهد.

قطعا بازیکنان توقع ندارند گزینه‌های متفاوت و استثنایی برای این بازی طراحی شود، اما بسنده کردن به این مقدار کم خوشایند نیست.

تمام خوبی‌ها و کاستی‌های این قسمت به کنار، آزاردهنده‌ترین مورد بازی این است که برای پرداختن به آن باید اینترنت مناسبی داشته باشید.

این یعنی هر زمان که اینترنت بازیکن قطع شود، بازی نیز فارغ از هر عملی که در حال انجام بوده، متوقف خواهد شد، حتی زمانی که با هوش مصنوعی مسابقه داده می‌شود.

تعدادی چالش‌های روزانه برای بازیکن تعیین شده که فقط بتوانند او را سرگرم کنند؛ چالش‌هایی که جایزه انجامشان قطعاتی ساده است که به ارزانی در خود بازی قابل تهیه است.

به همه اینها اضافه کنید مشکلات متناوبی که در ساختار فنی بازی دیده می‌شود، از جمله افت فریم، تلپورت به زیر دیگر خودروها، کرش کردن بازی یا حتی به هم چسبیدن خودروها.

بیشتر این مشکلات قابل چشم‌پوشی است، اما افت فریم، آن هم در عنوانی را که لازمه پیروزی در آن سرعت و دقت است، نباید ناچیز انگاشت.

وقتی به هویت مبهم این بازی و عدم فاصله گرفتنش از دیگر عناوین این فرنچایز نگاه می‌کنیم، می‌توانیم آن را نوعی آزمایش تصور کنیم یا پیکری که منتظر است تا لباسی فاخر بر تنش کنند.

این بازی برای کسانی که پول زیادی بابت آن خرج نکنند، تجربه‌ای خوشایند خواهد بود و برای آنهایی که مبلغ کامل را بپردازند، یک ضد حال اساسی. دارندگان رایانه‌های شخصی باید تا نیمه اول 2016 منتظر بمانند تا بتوانند این بازی را تجربه کنند.

Need For Speed

پلتفرم Xbox360، Xbox One

Windows

ناشر Electronic Arts

سازنده Ghost Games

سبک رانندگی

امتیاز 7

ضمیمه کلیک