چیستی و چرایی ورزش پاک

دسته دوم، مسائل ذهنی هستند که اتفاقا این دسته از مسائل دارای جواب‌های کامل و صحیحی هستند؛ مثل اختلاف نظر ما در مورد دمای جوش آب که فقط کافی است به آزمایشگاه برویم و به اختلاف‌ها پایان دهیم.

دسته سوم که به آنها مسائل هنجاری می‌گوییم و در این دسته از مسائل، پاسخ درست پاسخی است که با استدلال محکم‌تر و قوی‌تری همراه باشد. با توجه به این توضیح مقوله ورزش پاک، مقوله‌ای هنجاری است و خطرش این است که برخی علاقه‌مند هستند با این مسأله مهم به صورت گرایشی و سلیقه‌ای برخورد کنند.

تعریف من از چیستی و چرایی ورزش پاک، حاکمیت کامل عدالت رویه‌ای محض است و بهترین مثال برای عدالت رویه‌ای، تصور یک مسابقه دو‌و‌میدانی است که همه ابتدای خط ایستاده و مسابقه در یک زمان مشخص آغاز می‌شود و هیچ چیز به‌جز توانمندی و استعداد درونی ورزشکاران، تعیین‌کننده نتیجه نیست و هر عاملی که باعث شود نتیجه خارج از رویه عادلانه رخ دهد به معنی ناپاکی ورزش است.

دوپینگ‌ و تبانی، زد و بند از‌جمله عواملی هستند که می‌توانند عادلانه بودن رویه‌ها در ورزش را خدشه‌دار کنند.

از سویی اثر منفی شائبه فساد در ورزش را از خود آن باید منفی‌تر ارزیابی کرد؛ چرا که گفتمان فساد در ورزش، بذر بدبینی و بی‌اعتمادی را در ذهن جامعه رواج می‌دهد و شاهرگ حیاتی ورزش که همان عدالت رویه‌ای است را هدف قرار می‌دهد، به‌طوری که ممکن است برخی به نتایج رقابت‌ها و مسابقات بدبین شوند و شاید یکی از دلایل افت تماشاگران ورزشی همین مسأله باشد.

در این شرایط نباید منتظر معجزه‌ای از سوی دولت بود، زیرا وظیفه پاک نگاه داشتن محیط ورزش، وظیفه‌ای همگانی است و هر کس در هر نهاد، سازمان، تیم و باشگاهی که حضور دارد باید مسئولیت خود را به‌خوبی انجام دهد و البته انتظار همگان از مدیریت اجرایی ورزش کشور این است که برای حاکمیت محض عدالت رویه‌ای در رویدادهای ورزشی و حتی انتخابات فدراسیون‌های ورزشی تلاش کند که این کمترین حق جامعه ورزش است و بر این اساس ورزش پاک را یک حق می‌دانم.

دکتررضا شجیع

دبیر شورای راهبردی وزارت ورزش و جوانان