هند و آلمان؛ معامله‌ برد - برد

کارشناسان اقتصادی این دیدار و امضای ‌قراردادهای تجاری میان دو کشور را اتفاقی قابل توجه به‌خصوص در شرایط فعلی اقتصاد جهان ارزیابی کرده و معتقدند پس از این سفر ارتباط تجاری میان دو کشور آنچنان گسترده می‌شود که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. اما سوال اصلی به عقیده دیگران این است که اکنون هند و آلمان چرا به یکدیگر نیاز دارند؟

توبیاس انگل مایر، کارشناس اقتصادی و مشاور سرمایه‌گذاری درباره سفر اخیر مرکل به هندوستان می‌گویند: شاید اکنون که گروه بزرگی از مهاجران وارد خاک آلمان شده‌اند و برخی از کارشناسان اقتصادی نسبت به استفاده از نیروی کار آنها در اقتصاد آلمان پیش‌بینی‌هایی کرده‌اند حضور آلمان در بازارهای خارجی زیاد معنی‌دار نباشد‌؛ اما نباید فراموش کنیم هندوستان به‌عنوان یکی از اقتصادهای نوظهور جایگاه ویژه‌ای در تعادل تجارت بین المللی خواهد داشت.

وی به جمعیت جوان و رو به رشد هندوستان اشاره کرد و افزود: اگر به تعداد افراد ساکن هندوستان توجه کنیم درخواهیم یافت با یک بازار میلیاردی مواجه هستیم. بنابراین اگر از بحث سرمایه‌گذاری هم بگذریم نمی‌توانیم به پتانسیل موجود در این بازار گذرا نگاه کنیم‌؛ هرچند حضور برخی کارخانه‌های آلمانی در این کشور بزرگ نمایانگر اهمیت موضوع است.

نیروی کار ارزان و اشتیاق روز‌افزون

این مشاور سرمایه‌گذاری با اشاره به نیروی آماده به کار در هندوستان تصریح کرد: اکنون نگاه سرمایه‌گذاران به نیروی کار کاملا تفاوت کرده و به جای استفاده از کلمه نیروی کار از آنها به عنوان سرمایه ‌انسانی یاد شده است‌. بنابراین هندوستان با توجه به تعداد جمعیتش سرمایه‌ای هنگفت در اختیار شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران خارجی قرار خواهد داد و به همین دلیل سرمایه‌گذاری شرکت‌های آلمانی که اکنون در کشورشان با مشکل پیرشدن کارگران مواجه هستند‌، می‌تواند راهکاری بسیار کارآمد باشد.

وی گفت‌: به‌عنوان مثال اکنون یکی از کارخانه‌های زیرمجموعه بوش در شهر بنگلور هندوستان با 12‌ هزار نفر پرسنل مشغول به کار است که بخش قابل توجهی از نیازهای بازار آسیا و خاورمیانه را تامین می‌کند. اما درصورت اصلاح ساختار و توسعه کارخانه‌، ظرفیت جذب نیروی کار در این مرکز می‌تواند به 30 هزار نفر نیز رسیده و درآمد قابل ملاحظه‌ای را به اقتصاد آلمان هدیه دهد، چون نیروی کار در هندوستان بسیار ارزان‌قیمت است.

آموزش و استخدام؛ معادله‌ای برد- برد

در همین حال ناندرا راجیو، مشاور اقتصادی و بازرگانی در شهر بنگلور هندوستان نیز در این زمینه معتقد است: اگرچه اکنون هندوستان برای بسیاری از سرمایه‌گذاران خارجی به‌عنوان بهترین منطقه با کارگران ارزان‌قیمت شناخته شده است، اما برخی شرکت‌های خارجی در هندوستان توانسته‌اند این فرصت مناسب را به ضرب‌المثل «یک تیر و دو نشان» تبدیل کنند به صورتی که با استفاده از شرایط موجود نسبت به آموزش هندی‌ها وتامین نیروی متخصص موردنیازشان نیز اقدام کنند.

وی می‌گوید: به گفته مقامات هندی، اکنون کمتر از 3 درصد از جمعیت این کشور به‌عنوان افراد آموزش دیده و کارگر ماهر شناخته می‌شود و این کشور برای هفت سال آینده در زمینه توسعه اقتصادی نیازمند 400 میلیون کارگر ماهر است که باید برای آنها شرایط آموزش را فراهم کند. در حالی که مشکلات اقتصادی و رکود موجود این امکان را از دولت گرفته است.

این مشاور سرمایه‌گذاری تصریح کرد: با توجه به برآوردهای اقتصادی و البته شرایط موجود در چین می‌توانیم هند را به‌عنوان مرکز بعدی تولید جهان در نظر داشته باشیم، چون بسیاری از تحولات در دهکده جهانی می‌تواند جایگاه چین را در اقتصادی بین‌المللی تغییر دهد که احتمال این رویداد نیز دور از ذهن نیست. به همین دلیل هر کشوری که اکنون به فکر تربیت نیروی متخصص مورد نیاز با توجه به برنامه‌های بلند‌مدت سرمایه‌گذاری‌اش باشد، بدون تردید جایگاه قابل اعتماد تری در مرکز آینده تولید دهکده جهانی خواهد داشت و ظاهرا آلمان در این زمینه پیشگام شده است.

منبع: دویچه وله

عماد عزتی

اقتصاد