پاکسازی حوزه مسکن

به طوری که سال‌هاست تعجب نمی‌کنیم از یک پزشک گرفته تا دامدار، جواهرفروش، کارمند دولت و دیگر مشاغل، در کنار انجام کار عادی‌شان، به‌عنوان یک کار جانبی یا سرمایه‌گذاری به ساخت و ساز مسکن مشغول باشند.

با این‌که متاسفانه این وضعیت به‌قدری همه‌گیر شده که عادی و طبیعی جلوه می‌کند، اما به دلایل روشن فنی و مالی باید برای تغییر آن فکری کرد و عرصه ساخت و ساز مسکن را از حضور افراد غیرحرفه‌ای و غیرمتخصص پاک کرد.

به گفته کارشناسان، مسکن یک کالای سرمایه‌ای است که گاه سال‌ها پس‌انداز حال و آینده خانوار صرف خرید آن می‌شود، لذا این ساختمان به لحاظ مصالح، انرژی و سرمایه به کار رفته در آن یک سرمایه ملی هم محسوب می‌شود و لذا باید آن را طوری به لحاظ کیفی، استقامت، ماندگاری، زیبایی و تطبیق با الگوی معماری بومی ساخت که تا سال‌ها پا برجا بماند.

با این حال وقتی کار به دست کاردان و کاربلد و خاک خورده آن نباشد و هر کس به قصد کسب سود و سرمایه وارد آن عرصه شود وضعیت مسکن امروز ایران که بسیاری صفت «بساز و بنداز» را به آن اطلاق‌ می‌کنند، همین خواهد بود که می‌بینید.

این‌چنین است که در این بلبشو، ابلاغیه اخیر وزیر راه و شهرسازی برای جلوگیری از حضور عده‌ای غیرمرتبط با صنعت ساختمان در انتخابات نظام مهندسی را باید یک گام به جلو دانست.

گامی که گرچه با مخالفت عده‌ای حتی در حلقه اولیه هیات وزیران یازدهم مواجه شده، اما چون آب در لانه مورچگان می‌ماند و می‌رود تا مدیریت بخش ساخت و ساز را از وجود کسانی که حضور در نظام مهندسی را شغل نمی‌دانند(!)، اما در عین حال برای برخورداری از منافعش، در انتخابات سر و دست می‌شکنند، تصفیه کند. اگر این گام اول بدرستی برداشته شود، می‌توان امید داشت در گام‌های بعدی بساز و بندازهای ده شغله، از صنعت حساس ساختمان خداحافظی کرده و جا برای حرفه‌ای‌های واقعی باز شود.

سید علی دوستی موسوی - دبیر گروه اقتصاد