به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، "خالد محمود" در مقاله ای در وبگاه روزنامه مصری "الشروق" نوشت: واقعیت آن است که شیوخ الازهر با نشان دادن تصویر پیامبر (ص) مخالفند، اما موضوع این است که واکنشِ آن ها به فیلم محمد (ص) بر اساس یک پیش فرض ذهنی صورت گرفت.
وی افزود: شیوخ الازهر، نسبت به هرگونه فیلم سازی ایرانی ها درباره حضرت محمد (ص) یا دیگر پیامبران تردیدهایی در ذهن دارند. در خصوص فیلم محمد (ص) نیز از نیت های پنهان سیاسی و دینی احتمالی فیلم سازان ایرانی بیمناک بوده و هستند و در این میان، آن گونه که به تازگی یکی از شیوخ گفته است، از نیت های اقتصادی نیز بیمناکند.
خالد محمود سپس با انتقاد از قضاوت بی پایه درباره فیلم محمد رسول الله (ص) گفت: ای کاش پیش از این که این جنجال به پا شود، حداقل علمای الازهر در نشستی خصوصی فیلم را می دیدند، آن گاه موضع ثابت خود را در قبال آن اعلام می کردند.
وی افزود: مجید مجیدی، کارگردان این فیلم تاکید کرده است که هدفِ این فیلم، زدودن این باور غلط درباره دین اسلام است که این دین، دین خشونت و خونریزی است، و اجازه نشان دادن چهره بازیگران را نمی دهد. مجیدی همچنین خاطر نشان کرده است که به باور برخی علما درباره حرمت نشان دادن چهره پیامبر احترام می گذارد.
نویسنده این مقاله در ادامه خاطر نشان کرد: کاش علمای الازهر، نه به خاطر رعایت این موضوع، بلکه فقط به خاطر این که مخالفتشان مستند به برهانی آشکار باشد، این فیلم را می دیدند.
خالد محمود تاکید کرد: جهان، این فیلم را خواهد دید و حرف و حدیث درباره آن ادامه خواهد یافت و در این میان، نکتۀ مثبتِ این فیلم آن است که باعث شد برخی از علمای الازهر، درباره موضوع به تصویر کشیدن چهره خلفا و صحابه (صرفنظر از پیامبران) تجدید نظر کنند، زیرا نشان دادن تصویر آن ها می تواند پیام هایی مثبت و تاثیرگذار برای بینندگان عرب و خارجی داشته باشد.
این مطلب در روزنامه مصری پس از آن منتشر می شود که جریانی سیاسی از سوی برخی اعراب ضد این فیلم به راه افتاد و بسیاری از رسانه های عربی نیز چشم بسته با این جریان همسو شدند. این جریان که از سوی سلفی های و وهابی ها هدایت شده، قبل از اکران این فیلم به راه افتاده است.
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
گروسی: مشکل تیم روحی و روانی است
شاهین بیانی در گفتوگو با «جامجم»: