جام جم آنلاین گزارش میدهد
این روش برای کودکانی در نظر گرفته شده است که از زمان تولدشان تحت درمانهای خیلی جدی بودهاند و بازیدرمانی در کنار دیگر درمانهایی که قرار است جسم آنها را بهبود ببخشد، به تقویت روحیه و ذهن آنها میپردازد.
در این مرکز PHS (خدمات خانگی کودکان)، بازیدرمانی برای کودکان در سطوح مختلفی انجام میشود، به گفته هندلوس بعضی کودکان هستند که نیاز به انجام تمام مراحل ندارند و تنها کافی است چند جلسهای را بگذرانند، برخی دیگر اما باید تمام جلسات را بگذرانند. در واقع این مرکز با همهجور بیماری سر و کار دارد.
کودکانی که از بدو تولد بیشتر عمر خود را در مراکز درمانی گذراندهاند و همیشه مجبور به مصرف داروهای مختلف بودهاند، از نظر روانی دچار مشکل و پیچیدگیهایی میشوند. به گفته هندلوس این کودکان بیشتر از ملاقاتهای اینچنینی میترسند و درواقع حق هم دارند.
در طول درمان اتفاقهای ناگوار و دردناکی مثل تزریقات، خون گرفتن، برش نای یا دیگر موارد برای آنها اتفاق میافتد و تکرار همین موارد از نظر روانی روی آنها تاثیر میگذارد.
از نظر این کودکان، زندگی از آنها با این درمانها گرفته و دزدیده شده است و وقتی چنین حسی وجود داشته باشد، قطعا با موارد متعارضی مثل روشهای مختلف درمانی به روش خودشان مبارزه کرده و زندگی خود و خانوادهاشان را سختتر میکنند.
این شرایط برای والدین هم سخت است. کودکان اینچنینی بیشتر با حرکاتی مثل گریه، داد زدن، لگدزدن و سختی در تنفس اعتراضشان را نشان میدهند. آنها کمخواب میشوند و میزان تنش در آنها بالا میرود.
اینجاست که وجود چنین مراکزی واقعا به کار آمده و مفید است. در این مرکز به کودک این اجازه داده میشود که اسباب بازی مورد علاقهاش را انتخاب کند. هیچ اثری از گفتوگوهای پزشکی، هیچ قانونی رویه ویژهای یا دارویی وجود ندارد. تنها یک اتاق است و تعداد زیادی اسباببازی و یک درمانگر مهربان و آرام که قرار است همبازی بچهها شود.
هندلوس در اینباره میگوید: خود من هیچ وقت به طور مستقیم به کودکان نمیگویم چه کاری را چطور انجام دهند، اما بعضی از درمانگرها این کار را مستقیم انجام میدهند. برای کودکان بازی یک مسیر است که میتوانند در آن دید و تجاربشان را از طریق استفاده از اسباببازیها گسترش دهند.
در ابتدای شروع به کار این مرکز، هندلوس اسباببازیها را به خانه کودکان میبرد، اما پس از مدتی متوجه شد که بهتر است این کار جایی دور از خانه آنها و در یک فضای نو و بهدور از هرگونه نشانی از بیماری انجام شود.
در این مرکز 5گروه اسباببازی وجود دارد:
اسباببازیهای واقعگرایانه: گوشی طبی واقعی، باند و وسایل آزمایشگاه
اسباببازیهای پرورشی: میوه و غذاهای پلاستیکی، وسایل آشپزخانه، عروسک و بطری
اسباببازیهای خشونتآمیز: شمشیر، تفنگ، حیوانات وحشی مثل شیر و ببر و خرس خشمگین.
اسباببازیهای توصیفی: کتاب رنگآمیزی، آلات موسیقی، میز مخصوص شنبازی بچهها
اسباببازیهای خیالپردازی و تغییر ظاهر: لباس و ماسک
روش کار به این صورت است که پس از دادن حق انتخاب به کودکان، مددکار آرام آرام وارد میشود. در طول درمان با والدین کودک در اینباره صحبت میشود و از مشکلات روانی که کودک با آنها دست و پنجه نرم میکند پرسیده میشود.
البته در این روش مددکار کنار میایستد و تلاش میکند در مسیری قرار بگیرد که کودک او را به سوی آن هدایت میکند.
به گفته هندلوس، کودکان اغلب و در جلسات اول به مشکلات اولیهشان میپردازند. هر جلسه متفاوت از جلسات دیگر برگزار میشود و داستان خودش را دارد.
هدایت بچهها
بازیدرمانی زمان میبرد و بیشتر اوقات مسیر مستقیمی برای دنبال کردن وجود ندارد.
برخی اوقات است که والدین دخالت میکنند و انجام یک نوع بازی ویژه را خواسته کودکانشان میدانند، اما واقعیت چیز دیگری است و کودک با رفتار و انتخابش نشان میدهد که چه میخواهد.در این مواقع مددکار جلساتی را با والدین برگزار میکند و مسیر روند پیشرو را به آنها توضیح میدهد. در واقع مشکلات ایجاد شده برای کودکان روی خانوادهها هم تاثیرگذار است. اما زمانی که خانوادهها تصمیم میگیرند که دیدشان نسبت به روش درمان را وسعت ببخشند، پیشروی صورت میگیرد. با پردازش، درمان و پشتیبانی خانواده میتوان انعطافپذیری عاطفی ایجاد کرد که به مهمترین مشکلاتی که برای کودک پیش آمده بپردازد.
جام جم آنلاین گزارش میدهد
جام جم آنلاین گزارش میدهد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد؛
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک فعال سیاسی:
یک نماینده مجلس:
در گفتوگوی «جامجم» با استاد حوزه و مبلغ بینالملل بررسی شد
گفتوگو با موسی اکبری،درخصوص تشکیل کمپین«سرزمین من»وساخت و مرمت۵۰خانه در منطقه زنده جان