60 درصد جوانان راه‌های انتقال ایدز را نمی‌دانند

چرا؟! بیم داشتند اسمی از آن ببرند و منتقدان متعصب فریاد «وا اسفا» سردهند که چرا رسانه ملی بی‌حیا شده است و درباره چنین راز مگویی به مردم هشدار می‌دهد.

با همه این اوصاف ‌اگرچه آخرین ستاره شب، مستقیما به ایدز و همه راه‌های انتقالش اشاره‌ای نکرد و در سال 74 با تاخیری تقریبا 10 ساله از مشاهده نخستین مورد ابتلا به این بیماری در کشور،‌ ساخته شد، اما راه را برای برنامه‌ریزان رسانه ملی باز کرد تا آرام‌آرام درباره ایدز به مردم اطلاعات دهند.

با این حال روند اطلاع‌رسانی محتاطانه،‌ ملایم و محدود بود، زیرا در آن زمان ایدز هنوز یک تهدید ملی محسوب نمی‌شد و مسئولان حدسش را هم نمی‌زدند که در روزی مثل امروز اداره ایدز وزارت بهداشت آمار مبتلایان به آن را 90 هزار نفر اعلام کند؛ جمعیتی که به گفته عباس صداقت، رئیس این اداره، 46 درصد آن سنی بین 25 تا 34 سال دارند و احتمالا در 20 تا 30 سالگی به ویروس آلوده‌شده‌اند.

دردناک‌تر آماری است که صداقت درباره میزان آگاهی عمومی از ایدز در میان جوانان ارائه می‌دهد.

او به فارس می‌گوید تقریبا 60 درصد جوان‌های ایرانی از راه‌های انتقال ایدز آگاه نیستند که یعنی از هر 10 جوان ایرانی 6 نفر به علت بی‌اطلاعی در خطر ابتلا به این بیماری هستند.

علت چنین وضعی شاید این باشد که هنوز هم رازهای مگوی زیادی درباره ایدز وجود دارد و بسیاری از اطلاعات درباره راه‌های انتقال این بیماری از ترس متهم شدن به پرده‌دری از سوی رسانه‌ها ارائه نمی‌شود و هنوز دست رسانه‌ها در ارائه اطلاعات کامل و جامع درباره ایدز بسته است و در بسیاری از مواقع حتی نزدیک شدن به برخی حوزه‌ها بویژه حوزه جنسی که از اصلی‌ترین راه‌های انتقال ایدز است، با واکنش تند برخی منتقدان و ابراز نگرانی آنها از زیرپا گذاشتن عرف اجتماعی روبه‌رو می‌شوند و این وضع حتی در محیط‌های دانشگاهی نیز وجود دارد.

از سوی دیگر حتی همان اطلاعات ساده و مورد توافق سهل‌گیرها و سختگیرها نیز به دست گروه‌های پرخطری که باید درباره ایدز بدانند، نمی‌رسند.

به عنوان نمونه در کشوری که سرانه مطالعه روزانه هر فرد در آن به طور متوسط کمتر از 5 دقیقه است، کتاب‌ها و رسانه‌های مکتوب کمتر مورد توجه نوجوان‌های کم‌سن و سال و بزرگ‌تر‌های غیردانشگاهی قرار می‌گیرند و ابزار اصلی اطلاع‌رسانی عمومی درباره بیماری ایدز محسوب نمی‌شوند و طبیعتا مسئولیت آگاه‌سازی عمومی در این حوزه به‌عهده رسانه ملی است که پرمخاطب‌ترین رسانه کشور محسوب می‌شود و تقریبا هر قشری مشتری بخشی از برنامه‌های آن است.

رسانه ملی برای آگاهی‌رسانی در این حوزه نیاز به مجموعه‌ای از اطلاعات برنامه‌ریزی شده با هدف اطلاع‌رسانی گام به گام و متناسب با فرهنگ و اخلاق ایرانی درباره ایدز دارد که وزارت بهداشت به عنوان متولی اصلی سلامت در کشور، باید در تهیه آن نقش اصلی را بازی می‌کند.

طبیعتا رسانه ملی نمی‌تواند بدون حمایت این وزارتخانه،‌ مسئولیت آگاه‌سازی اجتماعی را درباره ایدز به طور کامل بجا آورد، اما عملکرد وزارت بهداشت در چند دهه گذشته نشان می‌دهد این وزارتخانه هنوز ایده نو و خلاقانه‌ای برای بهره بردن از همه توانمندی‌های رسانه ملی ندارد و به ارائه مجموعه‌ای از اطلاعات کهنه از سوی چند مسئول معین بسنده کرده است. به نظر می‌رسد اگر قرار است در سال‌های آینده نتایج بهتری در حوزه پیشگیری از ایدز به دست آورد، باید متفاوت و خلاقانه‌تر عمل کند.

مریم یوشی‌زاده/ خبرنگار جام‌جم آنلاین