حفظ ایمنی غذا نیازمند اقدامات جدی

به همین مناسبت، فعالیت‌های سازمان غذا و دارو نیز به این مقوله متمرکز شده، اما مهم‌ترین بخش فعالیت‌های ما معمولا به اعطای حق انتخاب به مردم معطوف است.

مثلا با چراغ راهنمای تغذیه‌ای (برچسب اطلاعات محصول غذایی) در عرض چند ثانیه اطلاعات ارزشمند، ولی ساده شده‌ای به آنها داده می‌شود که پیرو آن به‌صورت آگاهانه می‌توانند درباره فرآورده غذایی مورد استفاده تصمیم‌گیری کنند.

از سوی دیگر، نشان ایمنی و سلامت به شرکت‌های واجدشرایطی اعطا می‌شود که گرایش به غذاهای سالم و البته ایمن‌تر مثل محصولات ارگانیک، کم‌نمک و... دارند و هیچ‌گاه به محصولات پرچرب داده نمی‌شود.

این تبلیغ آشکار «سلامت‌محوری» آن‌قدر مهم است که درج نشان آن روی محصولات، برای تولیدکنندگان، امتیاز ویژه محسوب می‌شود.

خواست ما همواره این بوده که براساس ایده‌های تازه‌ای که می‌پرورانیم فعال‌تر از آنچه بوده‌ایم در سطح عرضه ظاهر شویم.

بی‌شک سازمان غذا و دارو نباید فقط به صدور مجوز تولید بسنده کند تا برای تولیدکننده این تصور ایجاد شود که کار اصلی فقط همان اخذ مجوز بوده است. تجربه به ما نشان می‌دهد اگر این اتفاق بیفتد، تولیدکنندگان صرفا به محتوای پروانه تولید بسنده نخواهند کرد.

تا زمانی که تغییرات به سمت پاسخگویی به ذائقه و افزایش امکانات تولیدی معطوف شود ما هم آن را تائید می‌کنیم، اما با گذشت زمان برخی تولیدکنندگان درمی‌یابند که باید به بهانه تغییر منابع و اصلاح فرمولاسیون در جهت سود و کسب درآمد بیشتر، فراتر از مجوزها در بازار ظاهر شوند که این گونه اعمال را تقبیح می‌کنیم و اهتمام ‌ما بر نظارت بیشتر آنها در سطح عرضه خواهد بود.

بحث دیگری که مد نظر است کنترل آلاینده‌ها اعم از باقیمانده سموم، نیترات، فلزات سنگین و ایمنی محصولات استراتژیک است که باید درباره آنها به تعهداتمان عمل کنیم.

سیاست سازمان غذا و دارو در مبحث واردات، بخصوص در بخش‌هایی که کشورمان تولیدکننده است نیز مبتنی بر سختگیری است.

درست است که در واردات نمی‌توانیم حکم ممنوعیت کالایی را به‌دلیل این‌که در حیطه اختیارات ما نیست صادر کنیم، اما این به‌منزله اجازه ورود محصولات بی‌کیفیت به بازار مصرف هم نیست.

نمونه اقدامات ما در مورد برنج معلوم است؛ آن‌قدر درباره ایمنی آن پافشاری کردیم که دولت هند تسلیم خواست ما شد.

پاسخ ما هم به آنها صریح و شفاف بود: سرانه مصرف ما بالاست، بنابراین خواستار برنج‌های ایمن‌تر هستیم. در مورد روغن نیز همین اتفاق رخ داد و به آنهایی اجازه ورود دادیم که کیفیت‌شان بسیار بالاتر از محصولات داخلی بود به فرض مثال اگر درصد ترانس روغن داخل 5 درصد بود، مجوز ورود روغن خارجی را با ترانس 2 درصد صادر کردیم.

هدفمان هم این بود که صنایع شاهد باشند که می‌شود محصول بهتر تولید کرد؛ اما باید گفت به فعالیت‌های ذکرشده در ایمنی غذا قانع نیستیم و ضرورت پرداختن به فعالیت‌هایی بزرگ در این حوزه بوضوح احساس می‌شود.

باید درباره ایمنی غذا کارهای عظیمی انجام داد. شاید نشود 850 نفر نیروی نظارتی سازمان غذا و دارو و دانشگاه‌ها را به‌هر دلیلی به تعداد بیشتری افزایش داد، اما قطعا با استفاده از پتانسیل‌های انجمن‌ها و خود مردم، توانایی از بین بردن این خلأها را خواهیم داشت.

دکتر رسول دیناروند - رئیس سازمان غذا و دارو