با حمله به پرستار، یعنی تو خیلی ناراحتی؟

شاید با خودتان بگویید مگر می‌شود کسی دق و دلی‌اش را سر پرستار خالی کند؛ آن هم پرستاری که صبح تا شب بر بالین بیمار خدمت کرده و برای سلامت بیمار از انرژی و سلامت خودش مایه گذاشته است.

همین دیروز، یک پرستار مرد با ضربه قیچی جراحی زخمی شد و الان هم بستری است؛ جرمش هم این بوده که بیمار داخل آمبولانس در حین انتقال به بیمارستان، فوت کرده است.

آن‌طوری که مهر خبر داده، این بیمار بسیار بدحال در آمبولانس و در حین انتقال به یک مرکز درمانی در تربت حیدریه فوت می‌کند.

وقتی همراهان بیمار که به‌دنبال آمبولانس در حرکت بوده‌اند، در بیمارستان متوجه این اتفاق می‌شوند، به شدت از کوره درمی روند و با قیچی، به جان پرستاری که گویا در دسترسشان بوده است، می‌افتند؛ طوری که انگار پرستار، این بیمار اورژانسی را کشته است.

در روز 12 فروردین امسال هم مردی که برای مداوای پانسمان دستش به بیمارستان شهید مدرس شهرستان ساوه مراجعه کرده بود، به دو پرستار این بیمارستان حمله کرد و در نهایت یکی از دانشجویان پرستاری این بیمارستان، از ناحیه ران چاقو خورد.

اینها دو اتفاق ناگواری است که از ابتدای امسال تا امروز برای پرستاران اتفاق افتاده و البته خیلی خوش‌خیالی است اگر فکر کنیم این اتفاق‌های ناگوار تا پایان امسال، فقط به همین دو مورد ختم خواهد شد.

جدا از این‌که انتظار می‌رود با خاطیان این حوادث برخورد قضایی جدی شود، این اتفاق‌های زننده نشان می‌دهد هنوز برخی شهروندان، نحوه رفتار درست با کارکنان نظام سلامت را نمی‌دانند.

راهش هم این نیست که برای هر پرستار، یک‌مامور پلیس بگذاریم، بلکه راه حل پایدارش این است که رسانه‌ها، مسئولان بیمارستان و نهادهای فرهنگساز، به مردم آموزش دهند که جامعه پرستاری به عنوان قشری زحمتکش و پرکار، تمام توانش را برای نجات بیماران به میدان آورده و حداقل اگر از آنها تشکر نمی‌کنیم، آنها را مقصر ناراحتی یا مرگ بیمار ندانیم.

امین جلالوند ‌- گروه جامعه