پاسخ مشاور: معمولاً افراد برای تصمیمهای مهم زندگی خود، اهداف، انگیزهها، راهکارها و بخصوص معیارهای شخصی و خاصی را مدنظر قرار میدهند و سعی میکنند در چارچوب این معیارها، پیش بروند تا انتخاب درستی داشته باشند. ازدواج و تشکیل خانواده، یکی از این تصمیمهای مهم است و حتی بجرئت میتوان گفت که دیگر مسائل مهم زندگی مانند اشتغال، تحصیل، فرزندپروری، پیشرفت و رفع بیشتر نیازها را تحت تأثیر قرار میدهد.
افراد برای ازدواج معیارهایی را در نظر میگیرند و از نظر روانشناسی، باید هر فردی معیارهای شخصی و شخصیتی برای ازدواج و گزینش همسر آیندهاش داشته باشد و انتخاب خود را بر این اصل پایه ریزی کند. نداشتن معیارهای واضح و در دسترس و یا حتی اشتباه و یا معیارهایی که از طرف دیگران توصیه و اجبار شده است، میتواند در آینده زندگی زوجین را با تهدید روبرو کند.
حال مسئله این است که آیا از ابتدا همین رفتارها بین شما و همسرتان وجود داشته است یا خیر؟ در ادامه این مشکل را از دو زاویه بررسی میکنیم.
کشف عوامل، راه مقابله با مشکلات نوظهور
اگر از ابتدا همه چیز خوب شروع شده است؛ اولاً معیارهای فردی شما در همسرتان و معیارهای فردی او در شما وجود داشته است و ثانیاً ارتباط شما با هم از نظر گفتاری و رفتاری و همچنین ارتباط با خانوادهها مخصوصاً رابطه همسرتان با خانواده شما، خوب بوده است و مدتی پس از ازدواج دچار چالش شدهاید، باید به دنبال علت این تغییر رفتار بگردید؛ یعنی باید عوامل بروز این مشکلات را مورد بررسی قرار دهید و در صورت نیاز با مراجعه به مشاور خانواده به حل مسائل بپردازید.
زوج درمانی، راه حل معضلات قدیمی
چنانچه از ابتدای ازدواج این مشکلات وجود داشته است و در واقع معیارهای ازدواج بین شما و همسرتان و یا حتی خانوادهها، خیلی با هم همسانی و تطابق نداشته است؛ با توجه به گذشت ۷ سال از زندگیتان و رفع نشدن این مسائل، توصیه اکید ما مشاوره و زوج درمانی است. حتی پس از رفع اختلافاتتان، حضور خانوادهها برای مشاوره نیز لازم است.
شوخی و شوخطبعی بین همسران بسیار توصیه شده است؛ لیکن نوع شوخی و رعایت حد و مرز و حریم آن نیز مورد سفارش قرار گرفته است؛ به عنوان مثال شوخی نامتعارف در حضور فامیل یا حتی فرزندان، حریم شخصی و حریم خانواده را به هم میریزد و قبح برخی مسائل را از بین میبرد و میتواند آسیب روانشناختی، اجتماعی و خانوادگی را به همراه داشته باشد.
همچنین برخی شوخیهای غیر معمول (مانند نوع شوخیهای شوهرتان با شما) بجز مشکلات روانشناختی از نظر بدنی نیز آسیب زننده است.
اختلالات شخصیتی، زمینه ساز پرخاشگری
از آنجا که شوخی با پرخاشگری تضاد دارد؛ بنابراین شوخیهای همراه با عصبانیت یا با پرخاشگری فیزیکی میتواند نوعی اختلال یا ناهنجاری رفتاری محسوب شوند و نشانگر پیش زمینه مشکلات و اختلالات شخصیتی در فرد باشند. فحاشی و نداشتن ارتباط مناسب با خانواده همسر نیز این فرضیه را تأیید میکند.
با فرض اینکه رفتارهای شما درست است و عصبانیت شوهرتان را برنمیانگیزد و شما مهارتهای رفتاری خوبی دارید، این نوع رفتارهای همسرتان قطعاً به علت مشکلات روانشناختی فردی بروز میکند. در این خصوص توصیه میشود برای بهتر شدن تعامل زناشویی و خانوادگی به عنوان ضرورت و اولویت اول، با مشاوره بالینی، برای زوج درمانی و کشف علت اصلی این نوع رفتارهای همسرتان اقدام و آن را کنترل کنید و در قدم بعدی راهکارهای ارتباط بین فردی مؤثر (در قالب رعایت حریم و احترام متقابل) همراه با نشاط زناشویی را فرا گیرید و در زندگی به کار بندید. (علی کاظمی دلویی - کارشناس ارشد روانشناسی/ خراسان)
*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر میشود.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
بهتاش فریبا در گفتوگو با جامجم:
رضا کوچک زاده تهمتن، مدیر رادیو مقاومت در گفت گو با "جام جم"
اسماعیل حلالی در گفتوگو با جامجم:
بارها خواستم كه به روانشناس مراجعه كنم ولی نمیدانم چرا احساسم بهم میگه كه روانشناسانی كه من با آنها مواجه میشوم اغلب افرادی هستند كه یا بیسوادند یا تازه پایاننامهشان را پاس كردهاند و كاربلد نیستند و یا انگیزه مالی دارند تا انگیزهی حل مشكل. این تجربه رو زمانی كسب كردم كه در یك دانشگاهی بهعنوان تایپیست تایپ پایاننامه و تحقیقات دانشجویی را انجام میدادم به مدت 7 سال. با وجودی كه خودم تحصیلات آكادمی ندارم اما به جرإت میتوانم بگویم كه 99 درصد دانشجویان، تحقیقات و پایاننامههایشان را از روی هم كپی میكردند و یا از كتابها و مجلات بهعنوان منابع و مإخذ استفاده میكردند و هیچ كدام تجربهی عملی نداشتند. مواردی هم بودند كه با پرداخت وجه دنبال پایاننامه آماده بودند. انقدر پایاننامه روانشناسی تایپ كردهام كه تمامی منابع و مآخذ آنها را از بر هستم و حتی گاهاً دانشجویان از من بهعنوان راهنمایی برای نوشتن پایاننامه و تحقیق استفاده میكردند و اتفاقاً نمرهی قبولی هم میگرفتند.
پس لطفاً و خواهشاً راهنمایی و تجربهی خودتون را به صورت پیشنهادی ارائه دهید كه عملی باشد و ضمن پوزش پیشاپیش از كتابی حرف زدن و نصیحت و از بالا صحبت كردن پرهیز كنید.
متشكرم