خاکریز فتح‌نشدنی‌ ما

بی‌تردید مقاومت مردم و همراهی آنها با مسئولان در تنگناهای مختلف و پیشرفت‌هایی که در عرصه‌های گوناگون علمی (بویژه دانش هسته‌ای و فناوری‌های نظامی) حاصل شد از ستون‌های اصلی این اقتدار است، اما نباید غافل شد که بنای مستحکم اقتدار ایران بیش و پیش از هر چیز، ریشه در فرهنگ ما داشته و دارد.

سرافرازی امروز ما اکنون فقط حفظ غنی‌سازی اورانیوم یا ادامه روند توسعه فناوری هسته‌ای نیست بلکه مهم‌تر از آن از این‌روست که توانسته‌ایم با قدرت‌های برتر و فرهنگ غالب جهانی که در بسیاری از کشورها نفوذ کرده و ریشه دوانده و منجر به تغییر رفتاری و فرهنگی شده است، دست و پنجه نرم کنیم. به بیان دیگر حضور مقتدر ما در خاکریزی رقم خورده است که تمدنی چند هزار ساله با بزرگانی چون فردوسی، حافظ، مولانا، ابن‌سینا، ابوریحان‌ها و الگویی آزاده و آزادیخواه همچون امام خمینی(ره) آن را فتح‌ناپذیر کرده‌ است.

حال آنچه با توجه به شرایط حساس پیش‌رو بیشتر ضروری می‌‌نماید، توجه به ریشه‌های فرهنگی این اقتدار، بخصوص در خارج از کشور و معرفی آن است، آنچه از آن با تعبیر «دیپلماسی فرهنگی» یاد می‌شود و اتفاقا مورد تاکید دولت یازدهم نیز بوده است و در طول یکی دو سال اخیر همواره از طرف شخص رئیس‌جمهور محترم یا وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و دیگر مدیران ارشد دولتی مورد تاکید قرار گرفته، اما در عمل چندان اتفاق قابل توجهی رخ نداده است. فعالیت پررنگ‌تر و البته هدفمند رایزنان فرهنگی ایران در خارج از کشور و برگزاری هفته‌های فرهنگی و هنری ایران در کشورهای مختلف دنیا بخصوص طرف‌های مذاکره با استفاده از حداکثر ظرفیت هنرمندان و اهل قلم می‌تواند بیش از پیش ما را در نمایش این اقتدار کمک کند. ظرفیتی که نشان داده است بخصوص در بزنگاه‌های مهم همواره متعهدانه و دلسوزانه به میدان آمده‌اند، کافی است به یاد آوریم جریانی که در محکومیت هتک حرمت رسول‌الله(ص) از سوی اهل فرهنگ و هنر در ابعاد بین‌المللی ایجاد شد. قطعا در سال نو و ماه‌های پیش‌رو بیش از هر زمانی به یک دیپلماسی فرهنگی فعال و پویا نیازمندیم.

سینا علیمحمدی / دبیرگروه فرهنگ و هنر