داعش؛ تشکیلات انتحاری، نه دولت اسلامی

دولتی را که این تشکیلات تحت عنوان «دولت اسلامی» اعلام کرد چندان عمری نخواهد داشت. زیرا دولتی طبیعی نیست و نمی‌تواند با دیگران همزیستی داشته باشد. بلکه دولتی است خارق العاده و مشکوک که هیچ‌کس حاضر نیست آن را به رسمیت بشناسد. دولتی است که طرفدارانش را در مکانی جمع کرده تا در همان جا نیز به کارشان پایان دهد. دولتی است که ریشه و درونمایه ندارد و از نظر خارجی نیز روزبه‌روز تحت فشار است. هیچ‌کس نیست یک عضو داعشی گریزان را بپذیرد، حتی اگر توبه کرده باشد. همواره نسبت به داعش و اعضای آن ابراز تردید و نگرانی می‌شود.

دولت‌ها برای این متولد می‌شوند که بتوانند زندگی کنند. اما دولت داعش به صورت سزارین و کاملا غیرطبیعی متولد شد تا گورستانی بزرگ را برای همه ساکنان و طرفدارانش به وجود آورد. طرفدارانی که تشنه خونریزی و سربریدن انسان‌های دیگر هستند. آنها از کباب کردن اجساد انسان‌ها در آتش لذت می‌برند. دولتی که می‌کوشد تا وحشیانه‌ترین و سبعانه‌ترین اشکال تروریسم را به جهان صادر کند. تاسف شدید در این است که همه این تخریب و ویرانی‌ها و جنایات سازمان یافته به نام انسان و انسانیت و از آن بدتر به نام اسلام تمام می‌شود. حال آن‌که این گونه اعمال هیچ ارتباطی به دین ندارد. بخصوص دینی مانند اسلام که مظهر رحمت و شفقت است. اعضای داعش چنان خود را به این دین متصل می‌کنند که گویی تنها خودشان اهل ایمان و حق هستند و دیگران جزو کفار و مرتدان به شمار می‌روند. در طول تاریخ تاکنون گروه‌های زیادی مشاهده شده که دست به چنین جنایاتی می‌زنند. ممکن است آنچه در تاریخ گذشته از ذهن کسانی رفته باشد یا موارد آنها ثبت نشده باشد، اما امروزه با رشد رسانه‌ها همه این گونه جنایات به صورتی دقیق ثبت و ضبط می‌شود.

قطع کردن سرها و زنده زنده سوزاندن انسان‌ها امر تازه‌ای نیست. اما انجام این کار با روش داعش و تهیه فیلم سینمایی از آن عجیب و باورنکردنی است. طوری که تمام آن دردهای گذشته و کشتن‌ها وسربریدن‌ها در برابر اعمال وحشیانه یک مشت سفاک بیرحم از یاد‌ها می‌رود. در این میان هیچ‌کس نیست که از اینها بپرسد کجای این اعمال به اسلام ربطی دارد و آیا همه اینها افترا به این دین و به بشریت نیست. کسی نیست که بگوید سران رژیم اسرائیل که آن هم یک دولت نامشروع است و هیچ آینده‌ای ندارد، چگونه از این صحنه‌ها سوءاستفاده می‌کنند تا تروریسم رسمی و دولتی‌شان را که به‌صورتی سازمان یافته سال‌هاست ادامه دارد، توجیه کنند. اگر یک عدالت بین‌المللی وجود داشته باشد باید همه جهانیان علیه اسرائیل قیام کنند. مثل این‌که الان همه جهانیان دارند علیه داعش قیام می‌کنند. اما متاسفانه جهان چشمانش را بر جنایت‌های اسرائیل بسته است و تنها تروریسمی را می‌بیند که به نام اسلام تمام شده باشد!

ارتکاب جنایت علیه بشریت، ارتکاب جنایت علیه آثار باستانی و از بین بردن تاریخ مادی و معنوی بشریت، تخریب آثار برجا مانده از تمدن بین‌النهرین و به آتش کشاندن کتابخانه‌های موصل و انهدام موزه این شهر همه و همه دستاوردهای این روزهای گروه تروریستی داعش است. این داستانی است که هرروزه در مناطق تحت تصرف داعش در عراق و سوریه تکرار می‌شود. پیروان داعش در هر منطقه‌ای که باشند همین دستاورد‌ها را خواهند داشت.

بیش از 1400 سال می‌گذرد که اسلام وارد عراق شده است. طی این همه سال کسی دست به انهدام این آثار نزده بود که بگوید آنها بت‌هایی است که غیر از خدا پرستیده می‌شود. هرگز کسی این اشیا را بت به حساب نیاورده بود. وقتی اسلام وارد مصر شد در آنجا نیز هزاران مجسمه و اثر باستانی مربوط به دوران فراعنه وجود داشت. اما ما نشنیده‌ایم که اصحاب رسول‌خدا (ص) به آنها تعرضی کرده باشند. یا سپاهیان اسلام اقدام به تخریب و انهدام چنین آثاری کرده باشند. پس از آن نیز نسل‌ها آمده و رفته‌اند. دولت‌های اسلامی با انواع واقسام گرایشات آمده و رفته‌اند، اما هیچ‌کدام دست به چنین اعمال شنیع و غیر انسانی نزدند.

طرفه این‌که جنایات داعش در زمانی اتفاق می‌افتد که بشر به لحاظ عقلی و تمدنی به اوج رشد خود رسیده است. در تمام این دستاوردهای علمی به این اشاره می‌شود که عظمت آفرینش زمین و آسمان و دریا و خشکی همه ضرورت ایمان به خدای یکتا را گوشزد می‌کند. همه این دستاوردهای علمی شگفت‌آور به ما می‌گوید جهان یک خالق واحد و عظیم دارد که همه در برابرش کرنش می‌کنند. به رغم همه این تحولات علمی و عقلی و تمدنی، ما ملاحظه می‌کنیم افرادی که مدعی هستند از بین ما برخاسته‌اند دست به چنین اعمالی می‌زنند. اعمالی که تنها از کسانی می‌تواند سر بزند که خردهایشان به دوران تاریک گذشته تعلق داشته باشد. این چه تفکری است که آثار باستانی ملتی را به این بهانه منهدم می‌کند که ممکن است روزی این آثار پرستیده شوند یا اینها حکم بت‌هایی را دارند که در گذشته پرستیده می‌شدند‌؟

امروزه سراسر جهان علیه داعش شده است. کما این‌که در سال 2001 مردم جهان از اعمال غیرانسانی و غیرتمدنی طالبان درانهدام مجسمه‌های بودا در افغانستان برآشفتند. ما دیدیم که آن گروه و دولت‌شان نیز دوامی نداشت. سرنگون شدن سریع دولت طالبان به این دلیل بود که آن دولت مانند هر دولت طبیعی دیگری درجهان شرایط رشد و بقای خود را طی نکرده بود. طالبان حتی یک جنبش دینی و سیاسی مشخص نبود، بلکه برای خودش نسخه‌ای مشکوک و مبهم از اسلام ارائه می‌داد که هیچ کس را به خود جلب نمی‌کرد. طالبان دولت شناسنامه داری نبود که سیاست معینی در رابطه با دیگر کشورها داشته باشد. دولت داعش و القاعده و دیگران هم مثل دولت طالبان هستند. حرکت‌های دینی گذشته و آینده نیز تا زمانی که با بشریت سردشمنی داشته باشند و با عقل و منطق و فطرت پاک انسانی در تعارض باشند، چنین سرنوشتی خواهند داشت.

سرنوشت داعش یا دولت اسلامی آن قطعا رو به پایان است. داعش حتی یک تشکیلات منظم و منسجم ندارد. بلکه نوعی تفکر بی‌ریشه و فی‌البداهه است که از شرایط خاصی ناشی می‌شود. شرایط خاصی که عراق و سوریه داشت تجربه می‌کرد زمینه را برای بروز و ظهور گروه‌های تروریستی ازجمله داعش فراهم آورد. اعمال داعش تنها بر نفرت و خشونت بنا شده و هرچه پیش‌تر می‌رود به دلیل ارتکاب جنایت‌هایی که دارد، خشم و غضب بیشتری را متوجه خود می‌کند. سوزاندن کتاب‌ها و تخریب آثار باستانی بیانگر آن است که داعش نه یک دولت و نه حتی یک گروه منسجم، بلکه یک بربریت محض و بی‌پرواست که بزودی از صفحه تاریخ محو خواهد شد.

منبع: الرایه چاپ قطر