توسعه اینترنت از راه فضا! ایده‌ای به اندازه کافی جذاب و هیجان‌انگیز است که پای مطرح‌ترین غول‌های ارتباطاتی و سرمایه‌گذاران نوظهور در عرصه ماجراجویی‌های علمی ـ فضایی را به مرحله عمل بکشاند تا اقدام به سرمایه‌گذاری‌های چند صد میلیون دلاری کنند، اما دقیقا چه چیزی در مغز آنها می‌گذرد؟
کد خبر: ۷۷۶۲۲۳

براساس یک طرح بلندپروازانه، فناوری میکرو ماهواره‌ها این امکان را فراهم می‌آورد که با راه‌اندازی شبکه جهانی سرویس اینترنت ماهواره‌ای، میلیاردها نفر در سراسر جهان از این خدمات بهره‌مند شوند.

در حقیقت دسترسی به اینترنت از طریق ماهواره‌های در حال چرخش به دور زمین که برای مدتی از یادها رفته بود حالا و به لطف بلندپروازی‌های ایلان ماسک، بنیانگذار میلیاردر شرکت اسپیس ایکس بار دیگر در صدر خبرهای علمی ـ فضایی قرار گرفته است. در حالی که چنین سرویسی پرهزینه و تاحدی پرمخاطره خواهد بود (از حیث راه اندازی زیرساختارهای آن) اما با دل بستن به تازه‌ترین فناوری‌های روز دنیا، تحقق آن چندان هم دور از ذهن به نظر نمی‌رسد. ماسک، پیشنهاد راه‌اندازی شبکه‌ای متشکل از 4000میکروماهواره در فضای اطراف زمین را مطرح کرده است تا اینترنت پرسرعت را تقریبا برای همه ساکنان زمین ارائه کند. گوگل و شرکت سرمایه‌گذاری Fidelity Investments حدود یک میلیارد دلار در این پروژه سرمایه‌گذاری می‌کنند که این رقم نزدیک به 10 درصد کل سرمایه لازم است. معمولا هرگاه ایده‌های جاه طلبانه‌ای از این دست به میان می‌آید باید منتظر مطرح شدن نام ریچارد برانسون نیز باشیم. او که مالک شرکت ویرجین گلکتیک است و رویای بردن انسان به فضا و اعماق تاریک اقیانوس‌ها را در سر دارد با همکاری شرکت ارتباطاتی کوالکوم (Qualcomm) سرمایه‌گذاری کلانی برای راه‌اندازی شبکه مشابهی از ریزماهواره‌ها در مدار زمین انجام می‌دهد.

ایده توسعه زیرساختار اینترنت جهانی از راه فضا به مدت‌ها پیش یعنی دهه 90 میلادی بازمی‌گردد. با این حال آن موقع چنین ایده‌ای در نطفه خاموش شد. در آن سال‌ها پرتاب یک ماهواره به فضا بین 60 تا 70 میلیون دلار هزینه در برداشت و اگر قرار بود مجموعه‌ای از ماهواره‌ها به مدار پرتاب شود تقریبا به کوهی از پول نیاز بود. از آن گذشته همواره نگرانی‌هایی درخصوص شکست احتمالی پروژه وجود داشت.

در آن سال‌ها منتقدان توسعه اینترنت از راه فضا به نکاتی از این دست اشاره می‌کردند: بالا بودن ایمنی کابل‌های نوری برای توسعه اینترنت از راه اقیانوس‌ها، محدودیت‌های ماهواره از حیث انتشار امواج اطلاعاتی و کم‌بازده بودن صفحات خورشیدی آنها در تأمین انرژی لازم در فضا و از همه مهم‌تر سرعت انتقال اطلاعات از طریق ماهواره که فقط یک گیگابیت بر ثانیه بود، در حالی که در کابل‌های نوری این رقم به چند ترابیت بر ثانیه می‌رسید. اما حالا اوضاع به کلی تغییر کرده است. در حالی که فناوری طراحی، ساخت و پرتاب ماهواره‌ها متحول شده، هزینه این مراحل نیز کاهش چشمگیری یافته است.

Technology Review / مترجم: مهدی پیرگزی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها