ارزش افزوده؛ سرویسی متداول در دنیا

پیامک‌های ارزش افزوده از چه سالی باب شده است؟

سرویس پیامک از سال 82 راه‌اندازی شد. در آن سال‌ها پیامک‌ها فرد به فرد بود؛ یعنی یک فرد می‌توانست به فردی دیگر پیامک ارسال کند. بعد از چهار، پنج سال پیامک‌های انبوه جای خود را در خدمات پیامکی باز کردند. این پیامک‌ها از سال 86 وجود دارند، اما امروزه با توجه به تسلط بیشتر مردم به تلفن همراه و گوشی‌های مدرن و اندروید تعداد پیامک‌های ارسالی افزایش پیدا کرده است.

شنیده‌ایم اخیرا پیامک‌هایی برای مردم ارسال شده که بدون درج هزینه پیامک به صورت ناگهانی و بدون پرسش هزینه را از حساب کسر می‌کنند. در رابطه با پیامک‌های مربوط به گرفتن خلافی ماشین این شبهه وجود دارد.

در حال حاضر به هیچ عنوان پیامکی نداریم که بدون تائید مخاطب مبلغی را از شارژ کسر کند. این مساله درست نیست و جزو خطاهای شرکت‌ها به حساب می‌آید و از آنجا که شرکت‌ها از مجازات سنگین خود آگاه هستند دست به چنین کاری نمی‌زنند. اگر شرکتی طبق قوانین رفتار نکند و تخطی کرده باشد قبل از هر چیز امتیازش لغو شده و خطش قطع می‌شود و اگر شاکی خصوصی داشته باشد که جرمش سنگین تر می‌شود. در این صورت سازمان تنظیم مقررات، وزارت ارتباطات و پلیس فتا با خاطی برخورد خواهند کرد.

آیا هدف مخابرات در راه‌اندازی این سرویس کسب درآمد بوده؟

پیامک ارزش افزوده به نوعی یک سرویس است و در همه جای دنیا از آن استفاده می‌شود. این به آن معنا نیست که مخابرات در یک دوره وضعش خراب شده و می‌خواهد هزینه‌هایش را از طریق مردم تامین کند. امروزه افراد در سراسر دنیا از این سرویس استفاده می‌کنند و پیامک‌هایی شامل اخبار، تبلیغات، آموزش و سرگرمی را در تلفن همراه خود می‌بینند. متاسفانه در کشور ما برخلاف جنجال‌هایی که بر سر این موضوع می‌شود، حجم پیامک‌های تبلیغاتی کم است. تلفن همراه در همه جای دنیا می‌تواند کارایی بیشتری داشته و وظیفه اطلاع‌رسانی را به عهده داشته باشد.

دسترسی شرکت‌ها به شماره تماس‌ها از طریق خود مخابرات است؟ چگونه شرکت‌ها جامعه هدفشان را درست انتخاب می‌کنند؟

معمولا شرکت مخابرات ایران این کار را انجام نمی‌دهد. در ارسال پیامک‌های انبوه، اصولا مشترکین به صورت تصادفی انتخاب می‌شوند، پس نمی‌توان گفت شرکت‌ها آنها را انتخاب می‌کنند. بلکه در بیشتر موارد شانس و تصادف نقش دارد که مشترکی پیامکی دریافت کند. در واقع اپراتورها شماره‌ای در اختیار شرکت‌ها قرار نمی‌دهند، اما بعضی از شرکت‌ها و موسساتی که کار تبلیغاتی انجام می‌دهند دایرکتوری اس.ام.اس درست می‌کنند. مثلا اگر موضوع تبلیغات مثلا در مورد داروی ریزش مو است آنها اطلاعات مشترکین را از داروخانه‌ها، کلینیک‌ها یا سازمانی که مخاطب داوطلبانه شماره خود را داده، می‌گیرند و در فایلی ذخیره می‌کنند. البته از نظر فنی روش‌های دیگری نیز وجود دارد.