سایه‌ای و پناهی...
آسمان باز پراکنده‌تر از این می‌خواست / جمع ما را که به مصداق پریشانی بود. شگفتا همین شنبه بیست‌و هفتم دی‌ماه بود که استاد مشفق مثل همیشه زودتر از همه، مهربان و خندان در شورای ترانه منتظر دوستان بود تا با همه دردی که در همه وجودش داشت به احترام ورود هر یک از اعضا از جایش بلند شود و خوش‌امد بگوید.
به نظر می‌آید از همیشه متفاوت‌تر است. گفتم شگفتا و تکرار می‌کنم شگفتا از انسان مرگ‌آگاهی چون او که وصیتنامه خود را همان روز شنبه به استاد حسین آهی می‌داد و می‌گفت: «آهی جان گمش نکنی.» حیفا! حیفا که سایه‌ای بود و پناهی بود و نیست.
استاد مشفق همواره برای نه تنها من که بسیاری از شاعران بزرگ کشورمان جایگاه بلند و رفیع معلمی را داشت و امروز فقط می‌توان از حسرت گفت و نوشت.
روحش شاد
محمدعلی بهمنی / شاعر و ترانه‌سرا
تازه ها
پیشنهاد سردبیر
یک کارشناس روابط بین‌الملل در گفتگو با جام‌جم‌آنلاین مطرح کرد
سیاست فشار علیه ایران نتایج عکس دارد | اروپا در مسیر افزایش تنش
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
تنظیم سازوکار غرب برای یک درگیری جبهه‌ای
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
پیامی اثر بخش برای مردم مقاوم لبنان
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
ماسک N95 واقعی در بازار نیست! | تولید ماسک بدون تدوین استاندارد آزمایش
گفت و گو
