درمان دردهای روانی با مراقبه

هر قدر انسان در فضایی پیچیده‌تر و شلوغ‌تر زندگی کند، حجم اطلاعات مثبت و منفی که به ذهن بشر وارد می‌شود، افزایش پیدا می‌کند.

بخصوص در عصر امروز که از آن به عنوان عصر رسانه نام برده می‌شود، حجم اطلاعات انباشته شده در ذهن، لحظه به لحظه افزایش پیدا می‌کند و انسان نسبت به چند قرن قبل با سیل اطلاعات بسیار بیشتری روبرو است.

بدیهی است هماهنگ شدن انسان با مجموعه آموخته‌هایی که یاد می‌گیرد، نیازمند یک مدیریت قوی است که از توان هر کسی هم برنمی‌آید و اتفاقا به دلیل همین ناتوانی در مدیریت ذهن است که بسیاری از اختلالات روانی ظهور پیدا می‌کند.

این مدیریت باید به شکلی باشد که هجوم افکار منفی، زائد و آزاردهنده نتواند زندگی انسان را مختل کند و در واقع به شکلی باشد که انسان مغلوب افکار بی‌فایده نشود.

ترس، اضطراب، بی‌حوصلگی، افسردگی و ده‌ها نوع دیگر از اختلالات روانی، محصول این شرایط است که انسان به ورود افکار منفی و بی‌مصرف بها می‌دهد و دروازه ذهن را برای ورود هر باور بیهوده‌ای باز می‌کند.

در علم روان‌شناسی تاکید می‌شود که باید بر این افکار منفی غلبه کرده و با شناخت آنها فرد را برای مدیریت افکار منفی کمک کرد.

اگرچه این روش برای درمان بسیاری از اختلالات روانی جواب می‌دهد و انسان را برای مدیریت افکار مثبت و منفی کمک می‌کند، اما شاید برایتان جالب باشد بدانید ده‌ها قرن پیش، انسان به روشی متفاوت برای آرامش ذهن دست پیدا کرده است که نتیجه اش دست کمی از درمان‌های روانشناسی امروز ندارد.

مراقبه یا مدیتیشن، روشی برای آرامش ذهن و روح است که انسان را برای مقابله با بسیاری از افکار ناخواسته و مزاحم بیمه می‌کند.

در مراقبه، اصل بر این است که فرد در حین مراقبه به هیچ چیزی فکر نکند؛ یعنی مثلا در یک بازه زمانی نیم‌ساعته، با خود عهد ببندد که نه به افکار خوب و نه به افکار بد توجه نکند و در نهایت رفته رفته ساعت‌های مراقبه را افزایش دهد.

البته شاید با خود بگویید مگر می‌شود انسان به هیچ چیز فکر نکند، چون به هر حال انسان با تفکر به دنیا می‌آید و با تفکر هم از دنیا می‌رود و اصلا تفاوت بین انسان و حیوان نیز در همین داشتن قوه تعقل و تفکر خلاصه می‌شود.

اما در سیستم‌های مراقبه که قدمت آن به چند هزار سال قبل برمی گردد، فرد همچنان هوشیار است و قوه تعقلش را از دست نمی‌دهد، ولی به اختیار و با سکوت ذهن و فکر نکردن به وقایعی که در گذشته اتفاق افتاده یا احتمال دارد در آینده اتفاق بیفتد، در نهایت به آرامشی وصف ناشدنی در زمان حال نایل می‌شود.‌ در مراقبه اصلا مهم نیست شما اهل کجایید، چه عقیده‌ای دارید یا چگونه می‌اندیشید. همین که یاد بگیرید در زمان حال زندگی کنید و به هر فکر مخربی اجازه دستکاری در روح و روانتان را ندهید، گویی یکباره با جهان پیرامونتان هماهنگ می‌شوید و هجوم افکار منفی تمام می‌شود.

این دستورالعمل‌ها نشات گرفته از تفکر شرق است که البته این روزها در کشورهای غربی هم توسعه پیدا کرده است. به نظر می‌رسد با وجود چند لایه شدن زندگی بشر امروزی، این روش‌های آرامبخش و بی‌ضرر بتواند حکم ضربه‌گیر انسان را در برابر هجوم ناملایمات روانی بازی کنند.

در این روش، کاری که شما باید انجام دهید این است که با خودتان خلوت کنید و تمرکزتان بر زمان حال باشد. شاید خیلی ساده و غیرکاربردی به نظر برسد، اما نتیجه‌اش معجزه می‌کند.