دنیای کوچک بیکران

آنهایی که اخبار نمایشگاه E3 را دنبال می‌کنند، خوب به یاد دارند که وقتی Little Big Planet برای اولین بار معرفی شد، بسیاری از افراد حاضر در جمع تماشاچیان بشدت به وجد آمدند. «بزرگ سیاره‌ کوچک» دروازه‌ای تازه روی بازی‌های رایانه‌ای باز کرد؛ دروازه‌ای که فرصت‌های نوینی را برای بارور کردن خلاقیت افراد فراهم می‌کرد. آزادی قابل‌توجهی که در بزرگ سیاره‌ کوچک به بازیکن داده شد و برای اولین بار به او اجازه‌ ساخت مراحل مورد‌نظر و به‌اشتراک گذاشتن آن را با دیگر مخاطبان سراسر دنیا داد، برای گیمرها وصف نشدنی است.

دو قسمت اصلی (شماره‌دار) از این سری بازی برای کنسول Playstation 3 به بازار آمد. نسخه‌های ساده‌تری از آن هم برای کنسول‌های دستی سونی عرضه شد که همگی با اقبال مخاطبان و منتقدان روبه‌رو شدند. حال شاهد عرضه‌ اولین نسخه از این بازی برای کنسول نسل هشتم سونی یعنی PS4 هستیم. باید بگوییم این قسمت با وجود تغییر تیم سازنده از Media Molecule به Sumo Digital، نه‌تنها ذره‌ای از هاله‌ سحرآمیزش را نباخته، بلکه بهترین تجربه از بزرگ سیاره‌ کوچک را تا به امروز ارائه می‌کند.

این بار برخلاف سنت همیشگی، همین ابتدا به کاستی‌های معدود این بازی پرداخته و بعد سراغ مزیت‌های خوشایندش می‌رویم. انتقادات خاصی به قسمت داستانی آن وارد شده است. عده‌ای می‌گویند این بخش از بازی، آن نگارش هوشمندانه‌ نسخه‌های قبلی را ندارد و حضور شخصیت‌های بازی در آن بیش از حد کمرنگ است. ایرادهای زیادی هم به لگ و سکته‌های بخش آنلاین گرفته شده است. البته در این مورد نظرات متفاوت بوده و گویا مشکلات برای یک سری بیشتر از بقیه مشهود بوده است.

غیر از نکات ذکر شده، انگار هر چه در این قسمت هست و نیست، همه نیکی است و بس. اول از همه باید به نحوه‌ پرش تازه‌ «سک‌بوی» (یا «گونی پسر»، نقش محوری بازی) اشاره کنیم. اگر جزو آن دسته افراد هستید که از پریدن شناوری‌مانند این شخصیت خوشتان نمی‌آید، مشکلتان را رفع شده بدانید. هنوز هم اندکی اغراق در پرش سک‌بوی مشاهده می‌شود؛ اما بسیار قابل‌قبول‌تر از نسخه‌های قبلی است. در نتیجه این قسمت در زمینه‌ پرش‌ها و تعامل با محیط دقیق‌تر عمل می‌کند و عمق بیشتری به دست می‌دهد.

در عملی قابل تمجید، این قسمت از بازی به بازیکن اجازه می‌دهد متریال دانلود شده‌اش برای نسخه‌های قبلی را از نو دانلود کرده و با سیستم بزرگ سیاره‌ کوچک3 بارگذاری کند. این موضوع فقط برای متریال خریده شده صدق نمی‌کند؛ بلکه همه چیز، از سازه‌ها گرفته تا مراحل کامل را شامل می‌شود. این یعنی تازه‌واردان به این بازی می‌توانند سوای بخش داستانی، حدود 9 میلیون مرحله‌ دیگر را برای این بازی از شبکه‌ سونی دانلود کنند.

تماشای آن مراحل، این بار با رزولوشن 1080p، لطفی دیگر دارد. به‌طبع نسل هشتمی بودن این قسمت، همه چیز زیباتر و چشم‌نوازتر و رنگ‌ها و بافت‌ها غنی‌تر و مسحورکننده‌تر است. جزئیات فراوان است و گاهی تصاویر به کیفیتی فتوگرافیک نزدیک می‌شود که دهان را از حیرت باز نگه‌می‌دارد.

فقط ظاهر بازی نیست که دستخوش تغییر قرار گرفته است. به این قسمت سه شخصیت تازه به اسامی آدساک، اسووپ و تاگل اضافه شده که تجربه‌ بازی را غنی‌تر می‌کند. هریک از این شخصیت‌ها توانایی‌های خاص خود را دارد. آدساک می‌تواند بین دیوارها بپر بپر کند، تاگل می‌تواند اندازه خود را کوچک و بزرگ کند و اسووپ قادر به پرواز و حمل اشیاست. وقتی مهارت‌های تازه‌ سک‌بوی، مثل دستگاه موسوم به پامپیناتورش را که قدرت مکش و دمش دارد به این جمع اضافه کنیم، بهتر متوجه فرصت‌های عدیده‌ خلاقیت در این بازی می‌شویم.

بخش داستانی بازی که درمجموع شش ساعت (و تا دو برابر این مقدار، اگر بخواهید تمام رازهای بازی را کشف کنید) طول می‌کشد، ذره‌ذره شما را با این شخصیت‌ها آشنا می‌کند. سازندگان با استادی مهارت‌های نوآورانه شخصیت‌های تازه‌ بازی را با چند مکانیک تازه‌ ترکیب کرده و حجم غیرقابل باوری از معماهای جذاب را خلق کرده‌اند. توفیق در مراحل بزرگ سیاره‌ کوچک و فائق آمدن به چالش‌های آن مستلزم دقت‌نظر و سرعت‌عملی توامان است. در بخشی مجبورید از مهارت بزرگ و کوچک شدن تاگل برای حل معماهای مرتبط با اندازه یا وزن استفاده کنید و در بخشی دیگر برای دستیابی به ارتفاعات بالاتر یا حمل ‌و انتقال یک شیء خاص دست به دامن آدساک یا اسووپ شوید.

مراحل بزرگ سیاره‌ کوچک 3 بیشتر غیرخطی است و هریک تعداد قابل‌توجهی زیرمرحله را شامل می‌شود. برای دسترسی به هریک از این زیرمرحله‌ها به استفاده از مهارت‌های کاراکترهای خاص نیاز دارید. سیستم پلتفرمینگ یا سکوبازی LBP3 به‌گونه‌ای معرفی می‌شود که کم‌کم با آن خو بگیرید و در مواجهه با چالش‌های مرگبار مراحل بالاتر دچار ضعف نشوید. با توجه به چالش‌های چندضلعی مراحل بالاتر، باید از این رویکرد صعودی سازندگان ممنون باشیم.

شاید بخش داستانی این قسمت از LBP با آخرین نسخه‌ Rayman قابل مقایسه نباشد
( Rayman اکنون تاج شاهی پلتفرمر را بر سر دارد)، اما کیفیت ضمنی‌اش، در کنار فرصت‌های بی‌پایانی که مد ساخت‌وساز بازی عرضه می‌کند، آن را در زمره‌ اربابان اول این سبک قرار می‌دهد.

امکانات ساخت‌و‌ساز در این قسمت غوغا می‌کند. محتویات متنوع، از جمله افکت‌های جاذبه، ریل‌هایی که می‌توانید از آنها تاب بخورید، پرتال‌هایی برای سفر آنی به سراسر مرحله و... در کنار محتویات ظاهری و تزئینی یک تجربه‌ رویایی را برای دوستداران خلاقیت به ارمغان می‌آورند.

بخش ساخت‌وساز در این نسخه با یک قسمت آموزشی به استقبال بازیکن می‌آید و او را بخوبی با مکانیک‌های این بخش آشنا می‌کند. یکی از جذاب‌ترین عناصر در دست برای جالب کردن مراحل، ابزار آب‌وهواست که نتایج چشم‌نوازی را رقم می‌زند. برای مثال می‌توانید بارانی از ستاره، گلبرگ یا حتی ماهی و وزغ در پس‌زمینه ایجاد کنید. شاید هم دلتان هوس فضای آخرالزمانی کرده و بخواهید هوا را با گدازه پر کنید. در هرصورت این بار بسیار بیشتر از همیشه دستتان در خلق فضای دلخواهتان باز است.

با توجه به امکان حضور همزمان 16 بازیکن در هر مرحله‌ آنلاین، بخش آنلاین این بازی بزودی شاهد مراحل پیچیده و تمام‌عیاری خواهد بود که مخاطبانش به‌دست خود طراحی کرده‌اند. بنابراین اگر کنسول PS4 دارید و فضای معصومانه‌ LBP به دلتان می‌نشیند، در خریدش درنگ نکنید که حالا حالاها هزار و یک جور سرگرمتان خواهد کرد.

سیاوش شهبازی / کلیک (ضمیمه یکشنبه روزنامه جام جم)