با ورود صدا به گوش، گیرندههای حسی که همان سلولهای مویی است، شروع به ارتعاش میکند. هر یک از این سلولها از طریق پایانههای عصبی با سلولهای عصبی مرتبط میشود. در صورت عملکرد صحیح پایانهها، امکان ارتعاش سلولهای مویی را به منظور تقویت سلولهای عصبی امکانپذیر میکند و سپس بهعنوان صدا توسط مغز مختل میشود. با از بین رفتن پایانههای عصبی، شنوایی فرد نیز دچار نقصان میشود. پژوهشگران با صدای بلند به پایانههای عصبی گوش موشها آسیب وارد کردند؛ به طوری که شنواییشان دچار مشکل شد. سپس محققان آنها را با روش نوترکیبی ژنتیکی درمان و در آن از داروهایی برای فعالکردن ژنها در سلولهای انتخابی استفاده کردند. در این مرحله، سلولها در گوش داخلی قرار داشتند و محققان با راهکارهایی باعث شدند سلولها مقدار بیشتری پروتئین «نوروتروفین3» تولید کنند. این پروتئین نقش مهمی در تولید و حفظ پایانههای عصبی دارند. پژوهشگران پس از گذشت دو هفته پی بردند موشهایی که با این روش تحت درمان قرار گرفتند نسبت به گروه تحت کنترل بهبود خوبی در درصد شنوایی گوشها پیدا کرده بودند. آنها امیدوارند با این روش بتوانند در آینده ناشنوایی را در انسانها درمان کنند و دنیای تازهای را برایشان رقم بزنند. در واقع، رمز موفقیت پزشکان در این آزمایشها، ترغیب سلولها به تولید بیشتر پروتئین نوروتروفین3 بوده است.
مترجم : ندا اظهری
منبع: Gizmag
سیب (ضمیمه سه شنبه روزنامه جام جم)
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتوگو با امین شفیعی، دبیر جشنواره «امضای کری تضمین است» بررسی شد