زخم کلمات

جنگ لفظی میان جواد نکونام و امیر قلعه‌نویی آخرین نسخه از این مدل دعواهای کلامی فوتبال ماست. به بهانه این جنجال نگاهی داریم به تاریخچه این گونه دعوا‌ها در سال‌های اخیر فوتبال ایران، نمونه برای این گونه دعوا کم نیست و آنچه می‌آوریم تنها مشتی از خروار است.

علی دایی ـ علی پروین

«آقای دایی تو مشهور هستی، محبوب نیستی» روزگاری فیلم مصاحبه پروین در همه گوشی‌های موبایل دست به دست می‌چرخید. همان مصاحبه‌ای که در آن مربی وقت تیم پرسپولیس، علی دایی را به این مساله متهم می‌کرد که حتی بلد نیست که 10 تا روپایی بزند. دعوای دایی با پروین از بازی پرسپولیس و صباباتری شروع شد. جدال میان برادران دایی و دوستان پروین به داخل زمین کشیده شد​ تا به یکباره دو طرف کلی مصاحبه علیه هم انجام دهند. وساطت فدراسیون فوتبال و یک عکس یادگاری پایان ظاهری ماجرا بود. علی دایی و علی پروین مدت‌هاست که با هم رابطه حسنه دارند.

امیر قلعه‌نویی ـ مجتبی جباری

اولین درگیری مجتبی جباری با کادر فنی استقلال در زمان امیر قلعه‌نویی رخ داد. جباری در اواسط فصل 88 ـ 87 با امیر قلعه‌نویی درگیری لفظی شدیدی داشت. این درگیری بارها ادامه پیدا کرد و مصاحبه‌های فراوانی در این درگیری‌ها شاهد بودیم. در درگیری میان جباری و قلعه‌نویی جملاتی مثل این را از سوی بازیکن شماره هشت استقلال کم نشنیدیم: «بالا بردن قلعه‌نویی با یک قهرمانی ظلم است که ما به فوتبال می‌کنیم! بله ما نتیجه گرفتیم، اما نتیجه گرفتن در آسیا مهم است نه این که در آسیا تحقیر شویم.»

علی دایی ـ علی کریمی

«در چشمان من نگاه می‌کردند و پاس نمی‌دادند» این جمله علی دایی پس از جام جهانی 2006 آنقدر مشهور است که این جمله علی کریمی در روزهای اول حضور خود در فوتبال ایران که گفته بود ​ «خدا علی دایی را بغل کرده و او را بوس کرده است.» رابطه این دو بازیکن فوتبال ایران هیچ وقت مطلوب نبود، اما این درگیری در زمان جام جهانی آلمان به اوج خود رسید. دایی و کریمی در زمان مربیگری دایی در تیم‌های ملی و پرسپولیس همواره مثل دو خط موازی بودند. کریمی یکبار علیه دایی گفت: «آدم‌ها نباید گذشته خود را فراموش کنند. امروز برخی قدرت دستشان است، اما شاید در آینده همه چیز تغییر کند و جای ما عوض شود!»

امیر قلعه‌نویی ـ محمد مایلی‌کهن

دعوای قلعه‌نویی و مایلی‌کهن در فروردین 88 بود که به اوج خودش رسید. در جریان بازی استقلال و سایپا عده‌ای از هواداران استقلال با به کار بردن الفاظ رکیک به طور اساسی از خجالت حاجی‌مایلی درآمدند، سرمربی سایپا همه اینها را از چشم قلعه‌نویی دید. پس از آن بازی بود که مایلی‌کهن ​ با نوشتن بیانیه‌های آتشین همه را انگشت به دهان کرد. مایلی‌کهن در این بیانیه‌ها از کلمات عجیبی استفاده کرده بود که تا پیش از این سابقه نداشت «به این آقایان کوتوله و عوام فریب (کل یوم) که حتی فاقد مدرک تحصیلی برای گروهبان قندلی شدن هستند، اما لقب ژنرال را یدک می‌کشند» این گوشه‌ای از بیانیه‌های مایلی‌کهن علیه قلعه‌نویی بود که با سکوت سرمربی وقت استقلال روبه‌رو شد!

علی دایی ـ محمد مایلی‌کهن

دعوای علی دایی و محمد مایلی‌کهن ریشه‌ای قدیمی دارد. همه چیز از بازی تیم ملی ایران و سوریه شروع شد. در آن بازی محمد مایلی‌کهن به عنوان سرمربی تیم ملی، علی دایی را روی نیمکت نشاند و به محسن گروسی بازی داد. جنجال‌های این بازی همواره ادامه داشته و حتی چند بار دو طرف به دادگاه رسیدند. این دعوا تا همین چندی قبل هم ادامه داشت و علاوه بر مایلی‌کهن، یار غار او نادرفریاد شیران هم علیه علی دایی که با نام مستعار آقا قلدره خطاب می‌شد، مصاحبه‌های تند و آتشین انجام می‌داد.

امیر قلعه‌نویی ـ واعظ آشتیانی

زمانی که واعظ آشتیانی در زمان مدیرعاملی خودش در استقلال هیچ وقت آبش با قلعه‌نویی در یک جوی نرفت و به ناچار امیر تصمیم گرفت از تیم محبوبش جدا شود و جای خود را به صمد مرفاوی بدهد. در آن دوره این دو تا توانستند علیه یکدیگر مصاحبه کردند و القاب مختلف را به هم نسبت دادند، اما این اختلافات با رفتن واعظ از استقلال و البته عرصه ورزش پایان نیافت. نکته جالب دعوای تازه این دو این است که هیچ کدامشان نمی‌گذارند مصاحبه دیگری در خبرگزاری‌ها انتشار پیدا کند، گوشی را برداشته و دعوا را وارد فاز جدیدی می‌کنند.

علی دایی ـ حبیب کاشانی

یک برنامه نود نمونه کامل اختلاف میان علی دایی و حبیب کاشانی بود. مدیرعاملی که علی دایی را جانشین کرانچار کرد. حتی بعد از دو عنوان قهرمانی در جام حذفی هم مانع اختلاف‌نظر میان این دو نبود و در نهایت این دو ادامه همکاری نداشتند. رابطه دایی و کاشانی پس از چند سال حسنه شد.

علی کریمی ـ افشین قطبی

اردوی تیم ملی در اتریش یکی از خبرسازترین اردوهای تاریخ تیم ملی بود. همان اردویی که گفته می‌شد در هتلی برگزار شد که کولر نداشت. علی کریمی که در دو بازی مقابل ستاره سرخ و واشاش دو گل زده بود، به ناگاه تیم ملی را ترک کرد و به تهران بازگشت. دلیل بازگشت او مصدومیت اعلام شد، اما خبرهایی وجود داشت مبنی بر این که او با قطبی درگیر شده است. او چند روز بعد در مصاحبه‌ای گفت که قطبی باید شهامت داشته باشد و دلیل دعوت نشدن او به تیم ملی را اعلام کند.

محمد مایلی‌کهن ـ مربیان خارجی

محمد مایلی‌کهن همواره علیه مربیان خارجی مصاحبه می‌کند. او در همه این سال‌ها علیه بلاژو​یچ، برانکو ایوانکوویچ و... مصاحبه کرده است. آخرین مصاحبه جنجالی مایلی‌کهن علیه کارلوس کرش پس از جام جهانی 2014 بود که گفت: «می‌خواهم بدانم در گروهی که فقط چهار تیم وجود داشت​ آیا کارلوس کرش می‌خواست تیم ملی ایران را پنجم کند؟ به عقیده من این تیم اگر دست عباس‌آقا هم بود همان تدارکاتچی زحمتکشی که کارلوس کرش در مورد امید نمازی اسم او را به میان آورد باز هم تیم او چهارم می‌شد و پنجم نمی‌شد.»

مهیار آذر / گروه ورزش