تیم پژوهشی دانشگاه استنفورد در فرآیندی متشکل از هشت بار تزریق در مدت 24 روز، پلاسمای خون موشهای سه ماهه را به موشهای هجده ماهه تزریق کردند. این تحقیق در تعداد زیادی از موشهای پیر مورد آزمایش و بررسی قرار گرفت. موشها به طور متوسط حداقل دو سال عمر میکنند. سائول ویلدا یکی از پژوهشگران دانشگاه استنفورد در مصاحبهای با مجله «نیچر مدسین» گفت: «پس از مشخصشدن نتایج به این حقیقت دست یافتیم که بدون شک مادهای در خون موشهای جوان وجود دارد که حافظه و عملکرد سلولی موشهای پیر را بهبود میبخشد.»
نتایج تحقیقات در بخشهای مختلف
نتایج مطالعات اولیه نشان میدهد که تزریق خون موشهای سه ماهه به موشهای پیرتر باعث بهبود عملکرد شناختی و همینطور افزایش سطح یادگیری یا جوانشدن سلولهایی میشود که در اثر گذشت زمان یا کهولت سن فرسوده شدهاند.
در مطالعه بعدی، پژوهشگران با حرارت دادن سلولهای خونی موشهای جوان به دنبال تغییر در ساختار پروتئینی آنها بودند. سپس پروتئین تغییر یافته را به موشهای پیر تزریق کردند که نه تنها با دوپینگ سلولی و افزایش شناخت مواجه نشدند، بلکه سلولها پس از تزریق نیز هیچگونه تغییری از خود نشان ندادند.
دکتر ویلدا افزود: «در آزمایشی دیگر، به بررسی آزمون حافظه و خاطره موشهای پیر از یافتن سکویی زیر آب پرداختیم. جالب است بدانید، موشهای پیری که پلاسمای خون موشهای جوان را دریافت کرده بودند، بسیار سریعتر و راحتتر نسبت به موشهای پیری که پلاسما دریافت نکرده بودند، موفق به یافتن سکوها شدند.»
در این آزمایش موشها درون استخری پر از آب رها میشوند که در فواصل مشخص، سکوهایی نامرئی قرار داده شده است. موشها بتدریج جای این سکوها را یاد میگیرند و با شنا خود را به آنها میرسانند. پژوهشگران در ادامه تغییراتی را در سلولهای عصبی و مغزی به وجود آوردند. به این ترتیب که با تزریق سلولهای خونی موشهای جوان به موشهای پیر، رگهای مغزی موشهای پیر گردش خونی بهتری داشتند و همینطور بر شمار سلولهای بنیادی عصبی آنها افزوده شد.
نتایج این پژوهش گواهی بر اثبات مطالعاتی است که دو سال پیش از سوی پژوهشگران همین دانشگاه، یعنی دانشگاه استنفورد صورت گرفته بود. پروژه «اکسیر جوانی در خون» نشان میداد که تزریق خون یا پلاسمای موشهای جوان به موشهای پیر باعث بهبود یادگیری، حافظه و عملکرد بهتر هیپوکامپ میشود. تزریق خون موشهای جوان به موشهای پیر با تغییرات قابل توجهی در بافت هیپوکامپ نمایان شد. این تغییرات در بیش از 200 یا 300 ژن موشهای پیر ظاهر شدند که بیشتر در عملکرد سیناپسی حافظه و یادگیری دخیل هستند.
دکتر ویلدا در پایان این مصاحبه گفت: «نکتهای که در این تحقیقات حائز اهمیت است و هنوز ناشناخته مانده، میزان خونی است که باید به موشها تزریق شود، زیرا مقادیر مختلف تزریقی میتواند عملکردهای مختلفی را در برداشته باشد و به همین دلیل این تحقیقات تا تکمیلشدن نتایج ادامه خواهد یافت.» اما وی امیدوار است با توجه به شباهتهایی که بین موشها و انسان وجود دارد، روزی فرا برسد که بتوان نتایج این تحقیقات را بر افراد سالمند به کار بست.
عوامل بیشماری را میتوان نام برد که روند پیری را کند میکند مواردی مانند وعدههای غذایی مناسب و حاوی ویتامین B12، ویتامین D، E، C، انجام فعالیتهای ورزشی، پرهیز از استرس و چاقی، استفاده نکردن از دخانیات یا دوری از رفتارهای پرخطری مانند آفتاب گرفتن میتواند باعث افزایش سطح سلامت و همینطور کند شدن روند پیری شود.
منبع: lemonde.fr
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد