بازخوانی ‌حوادث پس از انتخابات سال 88

در حالی که خیلی‌ها، این حوادث را حاصل نقشه‌ای می‌ دانندکه از سال‌ها قبل از سوی دشمنان طراحی شده بود ، عده‌ای هم معتقدند جرقه این حوادث در مناظره‌های انتخاباتی نامزدها بخصوص مناظره میرحسین موسوی و محمود احمدی‌نژاد زده شد. این مناظره‌های تلویزیونی که از دوازدهم تا هجدهم خرداد میان نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار شد بشدت تنور انتخابات را گرم کرد و همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد مناظره میرحسین موسوی و محمود احمدی‌نژاد در سیزدهم خرداد، یکی از پرچالش‌ترین مناظره‌ها بود. این مناظره، فضای انتخابات را ملتهب کرد تا جایی که برخی از فعالان سیاسی، احمدی‌نژاد را به دلیل طرح برخی مطالب در این مناظره، در جنجالی شدن انتخابات سال 88 دخیل می‌دانستند.

با نزدیک شدن به روز انتخابات، فضای کشور بشدت دوقطبی شده بود و سیل انبوهی از تبلیغات و ضدتبلیغات علیه دو نامزد اصلی یعنی احمدی‌نژاد و موسوی در شهرها و فضای مجازی و همچنین در پیامک‌ها منتشر می‌شد و بعدازظهر بیست و یکم خرداد، به‌ دلیل ارسال حجم زیادی از شایعات از طریق پیام کوتاه، این سیستم در کل کشور قطع شد.

‌روز جمعه، بیست و دوم خرداد، انتخابات ریاست‌جمهوری دهم در سراسر کشور برگزار شد و نتایج حاکی از مشارکت 85 درصدی مردم بود.

شب جمعه در حالی که شمارش آراء‌به پایان نرسیده و نتیجه‌ای اعلام نشده بود میرحسین موسوی در مصاحبه‌ای خود را برنده انتخابات نامید.

شروع اعتراضات

پس از پایان شمارش آرا در روز بیست و سوم خرداد، احمدی‌نژاد به عنوان رئیس‌جمهور منتخب معرفی شد. رهبر معظم انقلاب در پیامی ضمن تشکر از آحاد مردم و نامزدهای حاضر در انتخابات، با توجه به شرایط به همه توصیه کردند که کاملا هوشیار بوده ، از رفتار و گفتار تحریک‌آمیز و بدگمانانه بپرهیزند. عصر همان روز، میرحسین موسوی با اعتقاد به تقلب در انتخابات در بیانیه‌ای گفت که تسلیم این صحنه‌آرایی خطرناک نخواهم شد، مهدی کروبی نیز در بیانیه‌ای، نتایج اعلام شده را فاقد مشروعیت و مضحک دانست.

بعدازظهر همین روز، مرکز تهران به شکل غافلگیرکننده‌ای به آشوب کشیده شد و روز بیست و چهارم خرداد در حالی که ناآرامی‌ها همچنان ادامه داشت احمدی‌نژاد در اجتماع مردم در میدان ولی‌عصر حاضر شد و طی سخنانی، از واژه خس و خاشاک استفاده کرد و استفاده از این واژه، خود به دستاویزی برای ادامه آشوب‌ها تبدیل شد. در همان روز عده‌ای موتورسوار که ظاهرا سلاح‌های سرد و بی‌سیم همراه خود داشتند، وارد کوی دانشگاه شده ، به ضرب و شتم دانشجویان پرداختند. روز بیست و پنجم خرداد هم عده‌ای در واکنش به سنگ‌پرانی عده‌ای از ساکنان مجتمع مسکونی سبحان واقع در بلوار کاوه، به این مجتمع حمله کردند.بعدازظهر روز بیست و پنجم خرداد، تجمع غیرقانونی از حامیان موسوی در خیابان‌های انقلاب و آزادی شکل گرفت و موسوی در این اجتماع سخنرانی کوتاهی داشت. عده‌ای از آشوب‌طلبان با استفاده از فضای ایجاد شده به پایگاه بسیج مقداد حمله کردند که در درگیری حاصل از این حمله هفت نفر کشته و عده‌ای زخمی ‌شدند.سه روز بعد از حوادث بیست و پنجم خرداد، طرفداران موسوی در گرامیداشت آنچه کشته‌شدگان جنبش سبز خوانده شد باز هم بدون اخذ مجوزهای قانونی در میدان امام خمینی تجمع کردند‌ و موسوی در جمع تجمع‌کنندگان سخنرانی کرد.

نماز جمعه تاریخی

یک هفته پس از برگزاری انتخابات و در حالی که تلاش‌های نظام برای رفع ابهام از نتایج انتخابات از مسیرهای قانونی ادامه داشت، رهبر معظم انقلاب در نماز جمعه تاریخی و باشکوه بیست و نهم خرداد نسبت به ادامه اعتراض‌های غیرقانونی و اردوکشی‌های خیابانی هشدار دادند.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در خطبه‌های این روز، با تاکید بر این ‌که تجمعات خیابانی، پوشش مناسبی برای تروریست‌های نفوذی است از نامزدهای معترض خواستند که از اردوکشی خیابانی پرهیز کنند. ایشان فرمودند: کسی که قانون را زیر پا بگذارد مسئول خون‌ها، خشونت‌ها و هرج و مرج است.

اعتراضات و تجمعات غیرقانونی ادامه داشت تا این ‌که در تاریخ بیست و ششم تیر، نماز جمعه به امامت آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی برگزار شد. هاشمی در خطبه‌های خود در این روز بدون اشاره به ریشه‌‌ آشوب‌ها، خواستار آزادی دستگیرشدگان شد که این مساله انتقادات زیادی را متوجه او کرد.

میرحسین موسوی در این نماز جمعه حضور داشت. نماز جمعه بیست و ششم تیر، حاشیه‌های زیادی داشت و یکی از مهم‌ترین آنها حضور گسترده حامیان نامزدهای معترض به انتخابات در این نماز بود.

مردادماه و حوادث کهریزک

در حالی که کشور روزهای تلخی را تجربه می‌کرد برخی حوادث بر تلخی این روزها می‌افزود که یکی از این حوادث مربوط به بازداشتگاه کهریزک بود. در مرداد خبر کشته شدن سه نفر از بازداشت‌شدگان حوادث بعد از انتخابات با نام‌های امیر جوادی‌فر، محسن روح‌الامینی و محمد کامرانی در بازداشتگاه کهریزک منتشر شد. چند ماه بعد سازمان قضایی نیروهای مسلح رسما جان باختن سه جوان را به دلیل ضرب و جرح اعلام کرد. رهبر معظم انقلاب دستور تعطیلی بازداشتگاه کهریزک و رسیدگی و برخورد با متخلفان این پرونده را صادر ‌کردند.

روز قدس و روزه‌خواری

‌ بیست و هفتم شهریور که آخرین روز جمعه ماه مبارک رمضان و روز قدس بود، راهپیمایی این روز با حضور گسترده مردم برگزار شد. شماری از حامیان جنبش سبز در حاشیه راهپیمایی، مجالسی برای خودنمایی یافتند. خرد شدن شیشه برخی خودروهای پارک شده در کنار خیابان و آتش گرفتن تعدادی موتور متعلق به بسیجیان ماحصل آشوب‌های آن روز بود. سردادن شعارهای جدیدی چون «نه غزه‌، ‌نه لبنان، جانم فدای ایران» از آن روز آغاز شد.

رفته‌رفته از تعداد تجمع‌کنندگان کاسته می‌شد و بیشتر افرادی که در این تجمعات حاضر می‌شدند، مقصودشان آشوب‌طلبی بود و کاری به نتایج انتخابات نداشتند. راهپیمایی روز دانش‌آموز فرصت دیگری برای سوءاستفاده سبزها بود. در این روز همچون همیشه اجتماع ضداستکباری در مقابل لانه جاسوسی برگزار شد. آشوب‌طلبان نیز در میدان هفت تیر دست به تجمعی دیگر زدند که این تجمع نیز به درگیری انجامید. روز دانشجو، موقعیتی دیگر برای سلسله تجمعات سبزها بود. یک روز قبل، موسوی شانزدهمین بیانیه خود را صادر کرد و وعده نزدیک بودن پیروزی را داد. روز دانشجو، روز صف‌آرایی طرفداران موسوی و دانشجویان مدافع نظام در دانشگاه‌ها بود و مرکز این صف‌آرایی هم در دانشگاه تهران و سردر دانشکده فنی بود. در این روز همچون دیگر تجمعات غیرقانونی ماه‌های قبل، عده‌ای با آشوب در خیابان‌های اطراف دانشگاه به اموال عمومی خسارت زدند.

شدت گرفتن ‌ محکومیت‌‌‌ اغتشاشات

فردای روز دانشجو، فیلمی از آتش زدن عکس امام و رهبر انقلاب در تجمع سبزها در اینترنت، شبکه تلویزیونی العربیه و صداوسیما پخش شد که در سرانجام حوادث سال 88 بسیار تاثیرگذار بود. چهره‌ها و تشکل‌های اصولگرا بشدت این حرکت را محکوم کردند و در تهران و چند شهر دیگر، تظاهرات بزرگ اعتراض‌آمیز مردمی برگزار شد. ماجرای آتش‌زدن عکس امام و رهبری در دانشگاه تهران، نقطه عطف جدیدی در حوادث پس از انتخابات بود و بسیاری از افرادی را که به دلیل سوابق انقلابی موسوی و ادبیات مذهبی وی در بیانیه‌هایش، بی‌طرف مانده بودند، علیه موسوی به خیابان‌ها کشاند. به این ترتیب در تجمعات پیش از شانزدهم آذر، طرفداران نظام، اکثریت مطلق شدند. اما در حالی که در نیمه دوم آذر، سبزها به دلیل انزجار ملت از حادثه توهین به امام و رهبری، به حاشیه رفته بودند، تشییع پیکر آیت‌الله منتظری در قم در آخرین روز آذر، فرصت دیگری برای ساختارشکنان فراهم کرد.

عاشورای سرنوشت‌ساز

از ساعات اولیه روز عاشورا (ششم دی) در حالی که بیشتر مردم تهران به عزاداری در مساجد و تکایا مشغول بودند آشوبگران ابتدا در خیابان آزادی تجمع کردند و سپس به طرف میدان انقلاب، میدان ولیعصر و چهارراه کالج حرکت کردند.

شرکت‌کنندگان در این تجمعات به اماکن دولتی، تاسیسات شهری، رهگذران دارای ظاهر مذهبی و هر چیزی که رنگ و بوی دین و حکومت داشت، حمله می‌کردند.

در درگیری‌های این روز چند نفر کشته شدند و تعداد زیادی از نیروهای پلیس مورد ضرب و شتم آشوبگران قرار گرفتند و خسارات گسترده‌ای به اموال عمومی وارد شد.

حوادث روز عاشورا و اهانت به مقدسات اسلامی اعتراض شدید علما و مراجع، شخصیت‌ها و تشکل‌های سیاسی و اجتماعی را همراه داشت و در روزهای بعد از آن شهرهای مختلف کشور شاهد راهپیمایی‌هایی در محکومیت اقدامات آشوبگران در روز عاشورا بودند.

خلق حماسه 9 دی

در این روز که به عنوان زمان راهپیمایی اعتراض‌آمیز مردم تهران در محکومیت حوادث عاشورا اعلام شده بود، جمعیتی بی‌سابقه از چهار طرف شهر تهران راهی میدان انقلاب شد. در راهپیمایی این روز شعارهای شدیدی علیه موسوی و کروبی سر داده شد. راهپیمایی این روز چنان وسیع و گسترده بود که هیچ‌کس حتی رسانه‌های افراطی حامی موسوی هم نتوانستند عظمت و انبوه شرکت‌کنندگان را در آن انکار کنند.بیانیه هفدهم موسوی که پس از این وقایع منتشر شد همه امیدها را برای بازگرداندن او به چارچوب‌های نظام ناامید کرد. چند هفته بعد از حماسه 9دی، در روز22 بهمن، بزرگ‌ترین تظاهرات تاریخ انقلاب در خیابان‌های منتهی به میدان آزادی برگزار شد. در حقیقت راهپیمایی 22 بهمن، شکست کامل و پایان عملی جنبش سبز بود.