کارخانه قهرمان سازی

 

کیهان:شانس
گفت: یکی از ضد انقلابیون فراری در صفحه فیس‌بوک خود نوشته است؛ چند ماهی است که این ضرب‌المثل فارسی را با خودم زمزمه می‌کنم و آن را بازگو کننده شرایط کنونی خودم و همه اپوزیسیون می‌دانم.
گفتم: کدام ضرب‌المثل را؟
گفت: نوشته است ضرب‌المثل «چی فکر می‌کردیم چی شد»! را.
گفتم: چرا؟! واسه چی؟!
گفت: نوشته است؛ اول که وارد انگلیس شدیم فکر می‌کردیم به یک زندگی لوکس و بی‌دردسر رسیده‌ایم ولی حالا می‌بینیم دولت انگلیس هر روز برایمان یک مشکل درست می‌کند و اداره مهاجرت پشت سر هم احضارمان می‌کند و...
گفتم: یارو اول هر ماه وارد بانک می‌شد و در حالی که قبض قسط را پرداخت می‌کرد، زارزار هم گریه می‌کرد. پرسیدند دیگه چرا گریه می‌کنی؟ گفت؛ از شانس بد! همه کیف پول پیدا می‌کنند ولی من یک کیف پر از قبض قسط پیدا کرده‌ام.

 

آرمان:همه اهالی قلم

سخیف القلم: پاورقی نویس سطح پایین، نویسنده پوپولیست، ورژن رمان‌نویس بعضی مدیران مردمی سابق.

نحیف القلم: نویسنده بی‌مایه، نویسنده افتخاری، کسی که یک ‌شبه ره صد ساله رفته است، دارای نشان درجه یک نویسندگی از دانشگاه ایرانیان یا آکسفورد.

سفیل القلم: نویسنده‌ای که در جزایر سرگردانی واقع است و نمی‌داند جهت باد کجاست و قبای کهنه رنگ و رو رفته خود را باید روی کدام میخ صنعت چاپ و نشر آویزان کند.

سمیع القلم: نویسنده خوب فرمانبر پارسا، نویسنده کاردرست و عاقبت بخیر، هوادارِ کسی که صدایش از بقیه بلند‌تر است.

سرویس القلم: نویسنده‌ای که درعملیات عمرانی از قبیل آسفالت و صاف کردن و سرویس کردن کسانی که مثل او و دوستانش فکر نمی‌کنند و نمی‌نویسند تخصص دارد.

مرعوب القلم: نویسنده واقع‌بین و عاقل، کسی که با طناب سخنان مقامات دولتی به چاه نمی‌رود و می‌تواند حرف‌های روزنامه‌ها و تریبون‌های خاص را فرا‌تر از گفته‌های مقامات، سفید خوانی کند و جنس خاکی را که باید استفاده کند معین سازد.

مغضوب القلم: نویسنده قابل سرویس خارج از نوبت و چارچوب و روال قانونی، نویسنده‌ای که با نوشتن، نظم کهکشان راه شیری را به هم می‌زند، شعبده‌بازی که با چند سطر مطلب، قدرت بیکار کردن همزمان چند صد نفر از اصحاب مطبوعات را دارد، نویسنده‌ای که معمولا بعد از ممنوع شدن، خوانده و شناخته می‌شود.

مسلوب القلم: نویسنده‌ای که از مقام ممنوع القلمی به سریع القلمی ارتقای رتبه پیدا کرده است ولی فقط قلم دستش نیست.

ممنون القلم: نویسنده‌ای که بابت همه چیزهای باربط و بی‌ربط، مچکریم از دهانش نمی‌افتد، کاشف قانون «از اخلاق دوست، هر چه بر آید نکوست»، ورژن نویسنده مصاحبه کنندگان تلویزیون با رئیس‌جمهور محترم.

شندرغاز القلم: نویسنده‌ای که به فلاکت نوشتن مبتلاست، معمولاً آس و پاس بودنش با درجه خلاقیت و استقلال او نسبت مستقیم دارد.

منتظر القلم: نویسنده‌ای که منتظر است در نشریه‌ای که قانوناً مجوز انتشار دارد ولی قانوناً مجوز انتشارش چندی است دچار مشکل شده است ولی قانوناً منعی برای انتشارش نیست، بنویسد.