آقای وزیر! ما کمونیست نیستیم

دیروز هم یکی از آن روزهای خبرساز بود که طریقت در آن، برچسب جامعه کمونیستی را چسباند به پیشانی همه آنهایی که می‌گویند نباید تفاوتی در سرانه بیمه‌ها وجود داشته باشد و به خبرنگارها هم توصیه کرد دنبال این نوع عدالت نباشند. حال آن که تصمیم برنامه پنجم توسعه هم با هدف تجمیع بیمه‌ها و مساوی کردن سرانه‌های درمان بوده است و در این صورت اگر با عینک وزیر بهداشت به این قضیه بنگریم، می‌شود نتیجه گرفت که لابد تنظیم‌کننده‌های برنامه پنجم توسعه هم دیدگاه کمونیستی داشته‌اند!

جالب است بدانید که براساس برنامه پنجم توسعه نه‌تنها قرار‌بود بیمه‌ها تجمیع شود، بلکه بنا بود برای همه مردم نیز کارت هوشمند صادر شود و بیمه‌های وزارتخانه‌های تعاون، کار و رفاه اجتماعی، بهداشت و دفاع، زیرمجموعه شورای عالی بیمه شود و حتی وزیر بهداشت سابق ابراز امیدواری می‌کرد بزودی سازمان بیمه ایرانیان تشکیل شود.

حالا اما وزیر بهداشت جدید می‌گوید 14 صندوق بیمه‌ای مختلف در کشور وجود دارد که سرانه درمان بیمه‌شدگان‌شان با هم فرق می‌کند و برخی بیمه‌ها مانند بیمه شرکت نفت و بانک‌ها قوی‌تر است، اما متفاوت بودن سرانه درمان بیمه‌شدگان امری طبیعی است و در تمام دنیا وجود دارد و به معنای تبعیض نیست و همین موضوع باعث شده است که نشود به قانون عمل کرد و بیمه‌ها را تجمیع کرد مگر آن که بیمه‌های دیگر هم سطح کیفی‌شان را به سطح این بیمه‌ها برسانند.

این ابراز نظر گرچه در ظاهر ساده است و بیشتر به دلیل‌تراشی می‌ماند که هر مدیری وقتی در برابر پرسشی درباره عمل نکردنش به قانون قرار می‌گیرد، ‌به آن متوسل می‌شود، اما روی دیگری هم دارد؛ روی دیگری که تلخ است و خبر از دیدگاه تبعیض‌آمیز وزیر می‌دهد که شاید اگر بخواهیم مثل خودش به آن برچسبی بزنیم می‌توانیم آن را رویکرد سرمایه‌داری و مبتنی بر تبعیض طبقاتی بخوانیمش.

شاید حرف‌های آقای وزیر به این معنی است که کاملا عادلانه است اگر یک کارگر معمولی و یک کارمند رده بالا در شرکت نفت هر دو به سرطانی مشابه مبتلا شوند، اما یکی به علت گرانی هزینه‌های درمان و ناتوانی در خرید داروهایش، بمیرد اما بخش عمده‌ای از هزینه‌های درمان آن دیگری از طریق بیمه پرداخته شود و او بهبود پیدا کند؛ عدالت است که بیشتر مردم، 70 درصد هزینه‌های درمان را از جیب خودشان بپردازند و هر سال حدود هشت ‌درصد مردم به علت پرداخت هزینه‌های بیماریشان زیرخط فقر بروند؛ عدالت است که برخی بیمه‌ها به هزار و یک بهانه از زیر بار مسئولیت پرداخت هزینه‌های بیماران شانه خالی کنند و خلاصه این که عادلانه است اگر غم اصلی بیماران به جای درمان بیماری، هزینه‌هایشان باشد در حالی که رهبر معظم انقلاب تاکید کرده‌اند بیمار جز مساله درمانش نباید دغدغه دیگری داشته باشد.

ما معتقدیم در جوامع توسعه‌یافته، فاصله طبقاتی نباید آنقدر زیاد باشد که درمان بیماری‌های صعب‌العلاج برای گروهی از مردم، هیچ تمام شود و برای گروهی دیگر، بیمه هیچ فایده‌ای نداشته باشد و اگر به چنین بیماری‌هایی مبتلا شدند تسلیم مرگ شوند.

از این گذشته، چگونه ممکن است کسی بتواند قانون صریحی را با بهانه‌ای واهی رد کند و بگوید چون سطح بیمه‌ها با هم یکی نیست، نمی‌شود به قانون عمل کرد و آنها را تجمیع کرد چرا که مسلما کسانی که برنامه پنجم توسعه را تنظیم کرده‌اند هم، از یکی نبودن سطح این بیمه‌ها مطلع بوده‌اند و با هدف یکسان‌سازی‌شان، دستور بر تجمیع آنها داده‌اند.

آیا شما هم معتقدید این استدلال وزیر بهداشت، منطقی به نظر نمی‌رسد؟ شما می‌توانید دیدگاه‌تان را در این زمینه به شماره 300011215 پیامک کنید.

مریم یوشی‌زاده - گروه جامعه