این خال‌های خوش‌خط و خال

خال می‌تواند باعث زیبایی شود، گاهی هم چهره فرد را زشت می‌کند. گاهی مشکلی برای سلامت ندارد و گاهی هم خیلی خطرناک می‌شود؛ بنابراین نباید همیشه گول ظاهر خوش‌خط ‌و خال، خال‌ها را خورد.

بنابراین اولین و عاقلانه‌ترین کار در مواجهه با یک خال پوستی آن است که از بی‌ضرر و زیان بودنش مطمئن شویم. برای انجام این کار هم اولین قدم آن است که مطمئن شویم خال مزبور مادرزادی است یا این‌که بتازگی روی بدن ظاهر شده است. درباره خال‏های تازه توصیه می‌شود که حتما برای معاینه‏ آن به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید، بخصوص اگر ظاهری مشکوک داشته باشند.

انواع خال

دکتر پروانه ساکت، متخصص پوست و مو و عضو هیات مدیره انجمن متخصصان پوست ایران با اشاره به این‌که خال‏های خوش‏خیم پوستی انواع زیادی دارد، به جام‏جم این‌طور توضیح می‏دهد: به طور معمول خال‌ها از سه تا هجده سالگی ایجاد شده و اندازه آنها از یک تا شش میلی‌متر است. این خال‌ها مسطح و کوچک بوده، به مرور زمان برجسته شده، در دهه‌های بعد برجسته‌تر شده و رنگ خود را از دست می‌دهد. اینها در واقع خال گوشتی‌اند، یعنی خال‌های خوش‌خیم قهوه‌ای گردی که دارای حاشیه صاف بوده و رنگ یکدست دارد و اشعه آفتاب می‌تواند باعث افزایش تعداد آنها شود. کسانی که پوست سفید، چشم‌ها و موی روشن دارند و در مناطق آفتابی زندگی می‌کنند، دارای تعداد بیشتری از این خال‌ها هستند.

به گفته دکتر ساکت، دسته دیگری از خال‌ها که به صورت مادرزادی وجود دارد، خال‌های بزرگ قهوه‌ای است. معمولا موهای زیادی روی این خال‌ها می‌روید و انواع مختلفی در اندازه‌های کوچک، متوسط و بزرگ دارد. این خال‌ها هر‌چه بزرگ‌تر باشد، خطر تبدیل‌شان به بدخیمی بیشتر است.

هشدار به 35 ساله‌ها

با این حال ظاهرا خال‌های خطرناک که به آنها ملانوم می‌گوییم، رفتارشان با خال‌های دیگر فرق می‌کند. به طوری که به گفته دکتر ساکت، این خال‌ها به ارگان‌های داخلی بدن و پوست دست‌اندازی می‌کنند که در این صورت کشنده خواهند شد.

نیمی از ملانوم‌ها روی خال‌های خوش‌خیم معمولی ذکر شده، ایجاد می‌شود. ملانوم خال‌های با شکل نامنظم و رنگ‌های مختلف است، حاشیه نامنظم دارد و در یک خال رنگ‌های قهوه‌ای، آبی، قرمز و سفید دیده می‌شود. این خال‌ها همچنین ممکن است دارای پوسته، ترشح، خارش، درد، زخم یا خونریزی شود. این نکته فراموش نشود که ایجاد یک خال در سن بالای 35 سال مهم است و باید تحت بررسی پزشک متخصص پوست قرار گیرد.

چطور بفهمیم که یک خال، بدخیم است؟

به گفته عضو هیات مدیره انجمن متخصصان پوست ایران، به طور اصولی هر خال پوستی که برداشته می‌شود، باید برای نمونه‌برداری فرستاده شود. این مساله بسیار مهم است، چون ممکن است خالی که قصد برداشتن آن را دارید، خالی با خطر بدخیمی باشد؛ بنابراین مهم است که پزشک بتواند در بین خال‌ها ملانوم را تشخیص دهد.

ملانوم‌های سیار

ملانوم هر جایی از بدن ممکن است، ایجاد شود و نقاط مختلف بدن یعنی مخاط، کف پا و ناخن را ممکن است، درگیر کند.

به عقیده دکتر ساکت، ملانوم بندرت در سنین کودکی بوده و روی خال‌های مادرزادی بزرگ ایجاد می‌شود. درواقع سن بروز آن بالای 18 سال بوده و به زیاد بودن تعداد خال‌ها نیز بستگی دارد. ملانوم همچنان در پوست‌های روشن بیشتر دیده می‌شود. در کسانی که سابقه خانوادگی ملانوم دارند نیز ریسک آن بیشتر است.

خال سوزاندنی نیست!

خال‌های گوشتی هم که خیلی اوقات به نام ملانوما برداشته می‌شود، همان خال‌های همرنگ پوست است، ولی ضایعات دیگری هم وجود دارد که رنگ پوست و برجسته بوده، ولی خال نیستند و جزو تومورهای خوش‌خیم پوست است.

به گفته دکتر ساکت، خال‌ها نباید با هیچ وسیله‌ای سوزانده شود و درمان آن صرفا جراحی است. خال‌ها همیشه باید از سوی متخصص پوست بررسی و درباره آنها تصمیم‌گیری شود و در بسیاری مواقع نیاز به نمونه‌برداری دارند. در مواقع خاصی، متخصصان پوست پس از اطمینان از بدخیم نبودن خال می‌توانند آنها را بردارند یا لیزر کنند. افراد غیرپزشک به هیچ عنوان صلاحیت اظهار نظر یا سوزاندن خال را ندارند. کسانی که نگران خال خود هستند، به هیچ وجه نباید به مراکزی که متخصص پوست در آن حضور ندارد، مراجعه کنند. حتی دیده شده است خیلی‌ها در مراکز غیرمعتبر به خال‌ها اسید می‌زنند یا آنها را می‌سوزانند که عوارض بسیاری را به دنبال خواهد داشت.