جنبش اسپانیایی‌ها

بررسی ریشه‌ای این رویکردها نشان می دهد که اعتراض های مردمی صرفا برای امروز نمی‌باشد بلکه ریشه آن به اواسط ماه می 2011 باز می‌گردد. زمانی که جوانان اسپانیایی در اعتراض به شرایط اقتصادی دست به اعتراض‌های سراسری زدند.

حال این سوال مطرح است که چه عواملی موجب شده تا این اعتراض ها پس از 2 سال و به رغم سرکوب‌های گسترده همچنان ادامه یابد.

در پاسخ به این پرسش چند نکته قابل توجه است. نسخت آنکه به رغم وعده‌های متعدد دولتمردان و اتحادیه اروپا و حتی تغییر دولت در اسپانیا شرایط اقتصادی این کشور بهبود نیافته است بگونه‌ای که بسیاری اسپانیا را هم ردیف یونان و ایرلند بحران زده می‌دانند. شرایط اقتصادی اسپانیا رو به وخامت است و درصد بیکاری همچنان روند سعودی دارد و می‌رود تا به مرز 50 درصد برسد. دولت نیز طرح‌های ریاضتی را به تجویز اروپا اجرا می‌‌کند که بیشتر بر چالشهای مردم افزوده تا حلال مشکلات باشد.
 
اکنون مردم اسپانیا در کنار اعتراض به شرایط اقتصادی نسبت به وابستگی کشورشان به طرح‌های اروپا که بیشتر از جانب فرانسه و آلمان طراحی شده اعتراض دارند. آنها تاکید می‌کنند که دولتمردانشان با این اقدامات عملا استقلال کشور را تحت الشعاع قرار داده و اعتبار کشورشان را خدشه دار کرده‌اند.

در کنار تمام این تحولات یک اصل اساسی در اعتراض‌های مردم اسپانیا و حتی سایر کشورهای اروپایی مشاهده می‌شود و آن اینکه آنها صرفا به دنبال منافع اقتصادی نمی‌باشند بلکه بر لزوم پایان حاکمیت نظام سرمایه داری بر کشورشان تاکید دارند. آنها به این نتیجه رسیده‌اند که از یک سو سرمایه‌داری اقتصاد جهان را قبضه کرده و از سوی دیگر این سرمایه‌داران هستند که دولت و سیاست‌های آن را چینش می کنند که عملا مغایر با خواست مردم است. سرمایه داری که زمانی نماد  پیشرفت بود و غرب به آن افتخار می‌کرد اکنون به عامل بحران و نابسامانی در این کشورها مبدل شده است و مردم خواستار دوری از آن می باشند.

در جمع بندی کلی از آنچه ذکر شد می‌توان گفت که در کنار بحران اقتصادی داخلی و ناکارآمدی دولتمردان و نیز تحقیرهای مکرر اسپانیا در عرصه اروپا و جهان ، مقابله با نظام سرمایه‌داری اصلی ترین مطالبه مردم اسپانیا است که آنها را همچنان در عرصه اعتراض‌های ضد دولتی نگاه داشته است و هر روز ابعاد جدیدتری می‌گیرد.

قاسم غفوری-جام جم آنلاین