کابوس شن

آمریکای تحقیرشده در صدد آزاد کردن نیروهای خود بود و کاخ سفید همه چیز را برای یک پیروزی تمام عیار مهیا می‌دانست. 95 کماندوی آموزش دیده با تجهیزات نظامی بسیار پیشرفته پنجم اردیبهشت‌ 59، با 14 بالگرد و هواپیما در صحرای طبس در حال اجرای نقشه‌ای شوم بودند که ناگهان توفانی از شن به هوابر خاست و دید خلبانان را به حدی ضعیف کرد که دو بالگرد با یکدیگر برخورد کردند و ‌آ‌تشی مهیب در صحرای طبس برپا شد.

آمریکایی‌ها تصور آن جهنم سوزان را نمی‌کردند. آنها تمرینات و مانورهای مکرری در صحرای آریزونا- که موقعیتی مشابه صحرای طبس داشت ـ انجام داده بودند و موفقیت خود را صد درصد می‌دانستند. اما دستان خدا این ‌بار در صحرایی آرام بر دل دژخیمان لرزه افکند و آنها که عازم ورزشگاه امجدیه تهران بودند تا پس از آزادسازی گروگان‌ها، دیگر اهداف خود در ایران را بمباران کنند با شکستی مفتضحانه راهی خانه‌های خود شدند.

اکنون سال‌ها از آن روز می‌گذرد. مردم ایران فراز و فرود‌‌ها و تجربیات بسیاری را پشت سر گذاشته‌اند، اما هنوز هم در حالی که پیشنهادهای مذاکره از سوی دولتمردان کاخ سفید مطرح می‌شود، این پیام نیز شنیده می‌شود که همه گزینه‌ها روی میز قرار دارد.

آمریکایی‌ها جواب این زمزمه‌ها را خوب می‌دانند. اگر گزینه حمله نظامی آن‌سوی میز قرار دارد آن‌سوی دیگر این میز نیز گزینه‌های ایران یعنی دفاع با تمام توان و قوا قرارداشته و هر حرکت نابخردانه دشمنان جوابی قاطع، سریع و کوبنده در پی خواهد داشت اما به نظر می‌رسد که آنها این روزها عامدانه گنگ سخن می‌گویند و رئیس‌جمهور آمریکا نمی‌خواهد در تله درگیری نظامی با ایران گرفتار شود بنابراین گزینه گفت‌وگو را مطرح می‌کند.

در این زمینه رهبر معظم انقلاب با اشاره به این‌که پیشنهاد مذاکره یک تاکتیک آمریکایی برای فریب افکار عمومی دنیا و ایران است، در این باره تاکید کردند: آمریکایی‌ها این موضوع را در عمل ثابت کنند و دست از دشمنی با ملت ایران بردارند. از این‌رو باید به دولتمردان آمریکا گفت که عاقلانه‌ترین گزینه روی میز گفت‌وگوی صادقانه است و همان‌گونه که تاریخ به آنها نشان داده است آنها با دخالت در امور ایران به جایی نمی‌رسند.