در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
یعنی چینیه؟ ایتالیایی، آلمانی یا ژاپنی نیست؟ اصله؟ مبادا کپیبرداری باشه و بعد به نام... به ما قالب کنن؟ بعد هم با قیافهای حق به جانب اول به تابلو و دکور پرزرق و برق مغازه نگاهی انداختهاید و با خیرهشدن به چشمان فروشنده، پرسیدهاید: این اصل اصله دیگه؟ چینی که نیستش، نه؟!و سرانجام پس از خرید جنس هم توضیحات فروشنده ته دلتان را راضی نکرده است: کاش این ساخت چین پشتش نبود!
گذشته از کپیبرداریهای ناجوانمردانه و تقلبکاریهایی که برخی از تولیدکنندگان چینی با همراهی دوستان وطنی درباره برخی اجناس برندهای معتبر جهانی صورت میدهند، این یک واقعیت است که تقریبا اکثر محصولات برندها در چین تولید شده و از آن کشور به دنیا صادر میشوند.
به عبارت دیگر بیشتر برندها خط اصلی تولید محصولات خود را در چین مستقر کردهاند و با همان کیفیت، مواد اولیه، دستگاهها و استانداردهای کیفی محصولات خود را تولید و صادر میکنند.
جالب اینجاست حتی اجناس برندها در وطن اصلی خودشان نیز چینی است. مثلا گوشیهای معروف آیفون که محصول کمپانی اپل آمریکاست، در خود نیویورک با عبارت ساخت چین عرضه میشود یا اگر در قلب پاریس محصولاتی از مارک معروف دولچه و گابانا (D&G) را بخرید باز هم خواهید دید پشت محصول ساخت چین درج شده است.
آخرین آمار منتشره از سوی سازمان آمار و بررسیهای تجاری چین نشان میدهد اکثر برندهای معروف لباس، لوازم خانگی، خودرو، لوازم آرایش، تلفن همراه، رایانه و... خط تولید اصلی خود را به مرور از کشور مادر و سایر نقاط جهان به چین یا کشورهایی با ویژگی اقتصاد چین نظر هنگکنگ، مالزی و تایلند منتقل کردهاند. در گزارش اداره یادشده اسامی آشنایی به چشم میخورد.
در بخش خودرو، خودروسازان بزرگ جهانی چون رنو ـ نیسان، پژوسیتروئن، تویوتا، بیامدبلیو، جگوار، سوزوکی و لندروور، یکی از خطوط اصلی تولید خود را به چین منتقل کردهاند.
این اسامی در بخش پوشاک بیشتر است؛ بنتون، نایک، آدیداس، فیلا، پوما، تامی، لاگست، ریپلی، کمل، لیوایز، ماسیمورووتی و... در بخش لوازم خانگی و صوتی و تصویری نیز عمده فعالیت تولیدی برندهای معروفی چون بوش، سونی، پاناسونیک، هیتاچی، سامسونگ، الجی، موتورولا، اپل (آیفون)، نوکیا و سونی اریکسون در چین انجام میشود.
برندهایی چون کارتیه، دانهیل و لورآل نیز تمام یا قسمتی از فرآیند تولید یا تکمیل محصولات بهداشتی ـ آرایشی و عطریات خود را در چین انجام میدهند لذا دیدن عبارت ساخت چین بر این برندها اصلا دلیلی بر تقلبیبودن یا غیراصل بودن آن نیست.
دلیل چینیبودن کالا هم نیست بلکه صرفا منطق و استدلال قوی اقتصادی پشت این موضوع وجود دارد. چرا که اکثر برندها به علت کاهش هزینههای تولید و صادرات خود ترجیح میدهند از مزایای فوقالعاده و زیرساختهای اقتصادی چین استفاده کرده و سود خود را افزایش دهند.
جذابیتهای اقتصادی اژدها
اقتصاد چین از چند جهت برای میزبانی برندها و تولید کالاهایشان در آن جذاب است. یکی از اصلیترین این جذابیتها ارزانی نیروی کار در چین است. این ارزانی البته در شمار بالای جمعیت چین و تعداد بالای افراد خواهان شغل است که عرضه نیروی کار را افزایش داده و دستمزدها و سایر مزایا را پایین آورده است البته مقررات عمومی چین در برخورد با نیروی کار نیز به نفع کارفرماست و همین امر هزینه دستمزدها در چین به نسبت سایر نقاط جهان را کاهش داده است.
بر اساس یک تحقیق میدانی که دکتر مرسل صدیق به خواست وزارت صنعت، معدن و تجارت ایران در چین انجام داد، از یکسو راندمان نیروی کار و از سوی دیگر مزایا و سایر هزینههای بهکارگیری نیروی کار در چین به نسبت بسیاری کشورها از جمله ایران بهتر است.
بر این اساس، نیروی انسانی در ایران 70 درصد راندمان دارد، حال آن که این راندمان در چین 90 درصد است. از سوی دیگر سنوات و یک ماه مرخصی در سال در چین وجود ندارد. نیروی کار چینی دو ماه پاداش پایان سال ندارد.
عوارض شهرداری و نظایر آن در چین وجود ندارد. دولت چین نیز در تعیین سقف حقوق و افزایش سالانه حقوقها دخالت نمیکند. به طوری که در چهار سال گذشته، سطح حقوقها در چین حداکثر پنج درصد افزایش یافته است.
مالیات بر سود
البته تمایل برندها برای جا خوشکردن در حیاط خلوت اژدها تنها به ارزانی، فراوانی و کمحاشیهبودن نیروی کار برنمیگردد. بلکه عامل بزرگ دیگری در این میان وجود دارد: مالیات بر سود.
بررسی پیشگفته میدانی دکتر صدیق نشان میدهد چین یکی از پایینترین نرخهای مالیات بر سود در دنیا را به نرخ 13 درصد دارد. نرخ مالیات بر سود در چین کمتر از 40 درصد بسیاری از کشورهای پیشرفته و صاحب برندهای مختلف است.
مثلا اگر بسیاری از برندهای لوکس پوشاک، لوازم خانگی، خودرو و عطریات را اروپایی محسوب کنیم، خواهیم دید اگر این برندها تولید خود را در منطقه یورو انجام دهند باید تا 30 درصد مالیات بر سود بپردازند.
این مالیات در برخی کشورهای اروپایی چون انگلستان تا 35 درصد نیز میرسد. 10کشوری که تا 4 سال گذشته به اتحادیه اروپا پیوستهاند و نرخ مالیات بر سود پایینتری دارند نیز باز از کارفرما 21 درصد مالیات درخواست میکنند.
جالب است بدانید این مالیات بر سود در ایران 25 درصد است لذا صاحبان برند از این نقطه نظر نیز درخواهند یافت که سرمایهگذاری برای احداث خط تولید و حضور در چین برایشان بهصرفهتر از حتی حضور در وطن و خاستگاه اولیهشان است.
لذا برندهایی چون اپل حتی از نیویورک دست میکشند، دوری راه و غربت به جان میخرند و سرانجام تردید و دلچرکینی مشتریانی چون ایرانیان را به خاطر عبارت «ساخت چین» بر خود میخرند تا از مزایای گسترده اقتصاد اژدهای زرد برخوردار شده و بر قدرت و نفوذ خود بیفزایند. صدالبته اژدها نیز از این رهگذر به رونق اقتصاد ملی و نفوذ بینالمللی و ذخایر ارزی خود میافزاید.
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد