تحریم‌ها بیشتر حاوی شعارهای سیاسی است و در حقیقت بازار و تبادلات اقتصادی به نفع ایران در حال جریان است

خروج شرکت‌های مخابراتی به بهانه تحریم؛ واقعیت چیست؟

در چند روز گذشته انتشار اخباری مبنی بر خروج برخی شرکت‌های مخابراتی خارجی از ایران به بهانه تحریم این تلقی را به وجود آورده است که حتما این شرکت‌ها هم تحت فشار غرب ایران را ترک کرده‌اند، اما شواهد گویای چیز دیگری است. در دنیای رقابت‌های اقتصادی ترک کردن یک بازار معمولا بی‌سر و صدا صورت می‌گیرد تا رقبا از این موضوع استفاده نکنند، اما وقتی این کار با موج رسانه‌ای همراه می‌شود دو مفهوم را در خود دارد، 1 ـ این کار بسیار نادر و تاثیرگذار است 2 ـ این کار واقعی نیست.
کد خبر: ۴۴۸۶۳۳

نامه‌های رسانه‌ای به جای رسمی

هفته گذشته خبری مبنی بر خروج شرکت چینی فعال در حوزه ارتباطات از ایران به سرعت در میان سایت‌ها و خبرگزاری‌های اقتصادی داخلی و خارجی منتشر شد که از سوی خبرگزاری‌های خارجی مورد استقبال قرار گرفت. موضوع تیتر آنها مشترک و حاوی این پیام بود که یک شرکت بزرگ چینی بر خلاف سیاست دولتش تحریم‌های ایران را پذیرفته و قصد خروج از ایران را دارد.

این خبر که به نقل از بیانیه این شرکت بود تنها نقل کرده بود که شرکت یاد شده فعالیت‌های خود را در ایران «محدود» کرده و به دنبال «مشتری جدید» نخواهد بود که این به معنای لغو قراردادهای قبلی یا ترک پروژه‌های فعلی نیست. چند روز بعد از انتشار این خبر نیز مدیرعامل شرکت مخابرات در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران که پیگیر صحت و سقم خبر بود گفته بود نامه‌ای رسمی با این مضمون دریافت نشده است و صحبتی هم از این موضوع در میان نیست.

نیاز این شرکت‌ها به ایجاد موج تبلیغاتی

شرکت‌هایی که می‌خواهند در بازارهای خارجی اقدام به عرضه محصولات زیرساختی در حوزه ارتباطات کنند، عموما با 2 نوع مشکل مواجه هستند؛ یکی محدودیت‌های اقتصادی که ناشی از سیاست‌های بازرگانی و تجاری کشور مقصد است و دوم محدودیت‌های امنیتی. در این میان شرکت‌های مخابراتی به دلیل نوع محصولات زیرساختی که دارای ارزش بالای اقتصادی نیز هستند معمولا با هر دو مشکل مواجه می‌شوند. سال 2010، هشت سناتور جمهوریخواه آمریکا در نامه‌ای به مقامات عالی‌رتبه اجرایی اوباما، شامل وزیر خزانه‌داری و سرپرست اطلاعات ملی آمریکا نسبت به گزارش‌های منتشر شده در ارتباط با حضور شرکت چینی هواووی برای انجام فعالیت تجاری در ایالات متحده اعتراض کردند. این سناتورها مدعی وابستگی مشکوک هواووی با ارتش چین بوده و مدعی شدند که اجازه دادن به هواووی برای تامین تجهیزات اسپرینت نکستل، امنیت ملی آمریکا را به خطر می‌اندازد. در پی این اقدامات هواووی از این معامله منع شد و حتی در سال 2011 این شرکت چینی اجازه ورود به مناقصه تامین تجهیزات وایمکس آمریکا را نیز نیافت، همچنین در اکتبر 2011 وزارت بازرگانی آمریکا با مشارکت شرکت هواووی در اجرای پروژه ساخت یک شبکه بی‌سیم ملی در آمریکا مخالفت کرد. این شرکت همچنین برای ورود به بازار هند نیز با مشکلی مشابه روبه‌رو شده بود و به دلایل امنیتی نتوانست به بازار چند میلیاردی هند دست پیدا کند.

در این هنگام یک برگ برنده می‌توانست حمایت مقامات آمریکایی را در پی داشته باشد و در نتیجه سود چند صد میلیون دلاری بازار آمریکا و کشورهای تحت سلطه او را نصیب این شرکت چینی کند. اعلام موافقت و همراهی داوطلبانه با تحریم‌های ایران همان برگ برنده بادآورده‌ای بود که چینی‌ها به آن نیاز داشتند، اما آیا این تحریم داوطلبانه واقعی است؟

دامپنیگ برای بقا در ایران

درست 2 روز بعد از اعلام ترک بازار ایران مشخص شد، این شرکت چینی که اعلام کرده بود در ایران دنبال مشتری جدید نیست با قبول ضرر 20 میلیون دلاری توانسته قرارداد تامین تجهیزات اپراتور سوم موبایل ایران را نیز به دست بیاورد.

مدیرعامل شرکت پرورش داده‌ها که یکی از شرکت‌های خدماتی فناوری است، در خبری گفت: در حالی که ما از نظر فنی از چینی‌ها برتر و در آستانه انعقاد قرارداد با اپراتور سوم برای انجام بخش فناوری اطلاعات بودیم، شرکت هواووی با کاهش یکباره 20 میلیون یورو از مبلغ قرارداد، پیمانکار این اپراتور شد.

احمد بیدآبادی با اشاره به اعلام آمادگی شرکتش برای حضور در پروژه اپراتور سوم، گفت: یک سال برای قرارداد با اپراتور سوم تلاش کردیم، اما وقتی شرکت هواووی چین دید قرارداد ما و اپراتور سوم جدی شده به یکباره مبلغ پیشنهادی‌اش را 20 میلیون یورو کاهش داد و اعلام کرد به‌صورت فاینانس، مبلغ را دریافت می‌کند و در نتیجه قرارداد اپراتور سوم با این شرکت امضا شد. وی اظهار کرد: طرف قرارداد این شرکت چینی می‌تواند مبلغ قرارداد را در مدت 5سال آینده و به صورت قسطی به چینی‌ها پرداخت کند؛ بانک مرکزی ایران نیز تضمین می‌کند که برای مثال اپراتور سوم، این پول را در 5 سال آینده به چینی‌ها پرداخت خواهد کرد.

انعقاد این قرارداد و پذیرش ضمانت بانک مرکزی دقیقا برعکس سایر گفته‌های این شرکت‌ها مبنی بر عدم امکان انتقال پول از ایران یا کاهش فعالیت‌های آنهاست.

فعالیت این شرکت‌ها در ایران چقدر بوده است؟

شرکت چینی هواووی که همکاری با آن راحت‌تر از تلفظ نام آن است، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های تولیدکننده تجهیزات مخابراتی و ارتباطی در بخش‌های سیار و ثابت مشغول به کشور گشایی است و در کمتر از 8 سال یعنی از سال 2000 میلادی با رشد بسیار سریع توانست از دل یک اقتصاد کمونیستی یک شرکت تمام عیار غربی بیرون بیاورد که با ارائه تجهیزات ارزان‌قیمت و با فناوری بالا، بازار ارتباطات را نیز مانند سایر کالاها با نوع دیگری از قیمت‌ها تحت تاثیر قرار دهد. گرایش عمده هواووی به سمت ادوات و سیستم‌های شبکه موبایل خصوصا فناوری CDMA و WCDMA است. این شرکت در واقع یکی از فعالان حوزه 3G و LTE(نسل سوم و چهارم تلفن‌های موبایل) محسوب می‌شود. هواووی همچنین در عرصه ساخت سوئیچ‌های فناوری باند پهن فعال است.

سایر تجهیزات شبکه‌های دیتا مانند سوئیچ‌هایATM ، روتر و ادوات VoIP و IPTV جزو مجموعه محصولات هواووی هستند که به جز نسل چهارم موبایل تقریبا تمام محصولاتش در ایران مشتری داشته و در حال کار است. نوکیا ـ زیمنس نیز دیگر شرکتی است که برای از دست ندادن همان بازارهایی که هواووی به دنبال آن بود، اعلام کرده بود فعالیتش در ایران را کاهش می‌دهد و از ماه ژوئن سال 2010 همزمان با تصویب اولین قطعنامه اتحادیه اروپا علیه ایران اعلام کرده بود که دیگر در پروژه‌های جدید صنایع مخابراتی و سیستم‌های موبایل ایران مشارکت نمی‌کند، اما بنا بر آمار سود خالص نوکیا ـ زیمنس از معاملات بازار ایران بین ماه دسامبر سال 2010 تا دسامبر 2011 بالغ بر 50 میلیون دلار بوده است.

عدم فعالیت این شرکت‌ها چه زیانی به ایران وارد می‌کند؟

از طرفی مخابرات ایران نیز به عنوان بزرگ‌ترین مصرف‌کننده تجهیزات مخابراتی، عدم وابستگی به شرکت هواووی را تایید کرد. مدیر روابط عمومی و بین‌الملل مخابرات ایران در گفت‌وگو با ما ضمن اعلام این‌که هواووی متعهد به‌انجام پروژه‌های فعلی و آتی خود در این شرکت است، گفت: ما هیچ پروژه‌ای را به صورت صد درصد به یک شرکت واگذار نمی‌کنیم و حتی اگر هواووی به طور کلی همکاری خود را قطع کند، سایر شرکت‌های طرف قرارداد سریعا پروژه را به‌اتمام خواهند رساند.

زارعیان افزود: ما در کنار شرکت‌های خارجی توان داخلی را نیز داریم که هر روز در حال افزایش است و هم‌اکنون می‌توانیم به صورت برابر در بسیای موارد با شرکت‌های چینی رقابت کنیم.

افزایش کالاهای آمریکایی در بازار ایران

خبرهای موجود حکایت از نزدیک شدن هر چه بیشتر شرکت‌های چینی به آمریکایی‌ها دارد و طبیعی است در این شرایط ایران باید بازنده اصلی ماجرا باشد، اما واقعیات موجود خلاف این موضوع را نشان می‌دهد. برای مثال هم‌اکنون کالاهای مخابراتی مانند مودم‌های خانگی شخصی وایمکس با مارک‌ آمریکایی توسط یکی از شرکت‌های چینی و یکی از اپراتورهای وایمکس به صورت گسترده در کشور در حال فروش است. این موضوع به صورت آشکار نشان می‌دهد، تحریم‌ها بیشتر حاوی شعارهای سیاسی است و در حقیقت بازار و تبادلات اقتصادی به نفع ایران در حال جریان است.

آیا می‌توان از بازار ایران صرف نظر کرد؟

نماینده شرکت ZTT چین حاضر در نمایشگاه تلکام 2011 در پاسخ به سوال «جام‌جم» درباره علت حضور در این نمایشگاه می‌گوید: ایران تولیدات خوبی در زمینه مخابرات دارد اما این تولیدات برای ایران کافی نیست و این شرایط بازار خوبی را برای حضور ما ایجاد کرده است.

جی وو ادامه می‌دهد: تجارت با ایران عادی و معمولی نیست، اما ناممکن هم نیست و حجم بازار ایران باعث شده است که ما در این نمایشگاه حاضر شویم.

سعید نوری‌آزاد / جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها