کم کار می‌کنم حتی اگر فراموش شوم

از طریق یکی از دوستان مادرم که برادرش صدابردار کارهای حسین فردرو بود به او معرفی شدم. رفتم تست دادم و قبول شدم و بعد در کلاس‌های بازیگری سمندریان دوره دیدم. پس از آن رفته رفته وارد این حرفه شدم و تا امروز هم آن را ادامه دادم.

پنجاه، پنجاه است. من تلاش کرده‌ام که کار خوب انجام دهم و انتخاب‌های درستی داشته باشم. بعضی وقت‌ها نقش‌هایی که پیشنهاد می‌شود در نهایت آن چیزی نمی‌شود که در فیلمنامه طراحی شده بود. در این مواقع است که فقط خستگی کار روی دوشم می‌ماند.

بی‌انگیزه نمی‌شوم، چون هدفم را می‌شناسم و برای رسیدن به آن تلاشم را می‌کنم.

خیر. چون دوست ندارم کارگردان را حین کار کلافه کنم. او کارها و مسوولیت‌های دیگری هم دارد. البته ممکن است سر چیزهای کوچکی از او نظر بخواهم. همین. اصولا سعی می‌کنم قبل از کار با کارگردانم به یک نظر مشترک درباره نقش برسم.

نمی‌دانم، اما پس از این همه سال، به تجربیاتی رسیده‌ام که برایم بسیار ارزشمند است، برای به دست آوردن این تجربیات هزینه‌های زیادی هم داده‌ام. این تجربیات به من آموختند که نقش‌هایم را چگونه باورپذیر اجرا کنم.

یک زمانی نقش‌های شبیه به هم زیاد بازی کردم، اما پس از آن دیگر سعی کردم همه جور نقش‌هایی را امتحان کنم. از نقش دخترهای ساده و بی‌ریا گرفته تا نقش‌های منفی.

بله. چون آنقدر کیفیت فیلمنامه‌ها پایین است که دیگر رغبتی برای اجرای نقش باقی نمی‌ماند. برای من خیلی مهم است که چه جور کاری را در پرونده کاری‌ام ثبت کنم. برای همین نمی‌خواهم به هر قیمتی بازی کنم. به همین دلیل چند وقتی است که محتاط‌تر نقش‌هایم را انتخاب می‌کنم.

بله. دقیقا همین‌طور است. دوست دارم کاری که می‌کنم قابل دفاع باشد و بازی در آن کار حداقل یک توجیه منطقی برایم به دنبال داشته باشد.

ببینید در حرفه ما، فیلمنامه حرف اصلی را می‌زند و تعیین‌کننده خیلی چیزها است و بعد از آن توانایی کارگردان. بنابراین اگر فیلمنامه و کارگردان خوب باشند حتما نقش هم خوب است و نوع آن دیگر خیلی تفاوت نمی‌کند.

از طرف یکی از دوستان بازی در این سریال به من پیشنهاد شد که پس از خواندن فیلمنامه پذیرفتم در این کار حضور داشته باشم.

بله. من به هیچ‌وجه سر کاری که فیلمنامه آن آماده نباشد نمی‌روم. چون بازی کردن در این شرایط یک جور ریسک است.

بله. متاسفانه این اتفاق افتاده است. معمولا ما یک کار اشتباه را انجام می‌دهیم و بعد هم با پشتکار تمام دنبال آن را می‌گیریم و خیلی به خودمان زحمت نمی‌دهیم که راهمان را تغییر دهیم.

بله. به نظرم این کار قصه جذاب و متفاوتی دارد.

در نهایت و در هر حالت کلی بله، ولی متاسفانه مسائل زیادی در این کار وجود داشت که باعث ناراحتی من شد و کمی دلزده‌ام کرد.

خیر. چون این کار تمام شده است و دیگر نمی‌خواهم خاطراتم را بیان کنم، اما بازی در این کار درس عبرت خوبی برایم شد تا برای انتخاب کارهای بعدی‌‌ام جدی‌تر و با نگرش بازتر رفتار کنم.

در قصه ما که شهر جیرفت بود. به هر حال قطعا جایی است که تاریخچه قدیمی‌ای دارد و پر از رمز و راز است و همین‌طور چیزهای باستانی زیادی در آن وجود دارد.

نزدیک به 7 ماه بازی‌ام در این کار طول کشید. البته این سریال با یک تاخیر 2 ساله روی آنتن رفته است که واقعا علتش را نمی‌دانم، اما خوشحالم که حداقل نتیجه کارمان به هدر نرفت و بالاخره شهر دقیانوس پخش شد.

خیلی دشوار است. بخصوص با کمبود امکاناتی که در زمینه ساخت آثار وجود دارد. باور کنید جیرفت حتی یک هتل هم نداشت و ما در جایی شبیه به مسافرخانه استراحت می‌‌کردیم و مستقر بودیم.

بله. او توجه ویژه‌ای به فیلمنامه داشت و خیلی خوب فضاها را طراحی کرد و احساس مسوولیت زیادی نسبت به کارش داشت.

خیلی زیاد. اگر این مساله برایم اهمیتی نداشت پرکارتر از امروز بودم. مخاطب برای من قابل احترام است و ترجیح می‌دهم بگویند کم‌کار هستم تا این که در همه جور کاری بازی کنم و از چشم مخاطب بیفتم.

خیلی این مساله برایم فرق نمی‌کند. هر چند که نگاه اصلی‌ام به سمت سینماست، اما بازی در سینما هم خیلی خوشحالم نمی‌کند. چون کارهای سینمایی‌مان هم متاسفانه نازل شده‌اند و چیزی برای مخاطب ندارند.

من پس از مدت‌ها در سریال شهر دقیانوس بازی کردم که به خاطر بعضی از مسائل که قبلا هم گفتم پشیمان شدم. برای همین خیلی بازی در سریال‌های تلویزیونی را نمی‌پسندم. به خصوص این که دارا و ندار، اصلا سریال خوبی نبود و به هیچ وجه آن را دوست ندارم و به خاطر رودربایستی با آقای ده‌نمکی بازی در آن کار را پذیرفتم، به هر حال باز هم می‌گویم این فیلمنامه و قصه جذاب است که برایم تعیین‌‌کننده و مهم است.

تمام کارهایی که با آقای داریوش مهرجویی انجام داده‌ام برایم خاطره‌انگیز است و واقعا مثلا یک کلاس درس بود. پس از آن فیلم‌های کافه ستاره، محاکمه در خیابان، دختر دایی گمشده، سریال من یک مستاجرم و دو پنجره را خیلی دوست دارم و جزو بهترین تجربه‌های من هستند.

بله همین‌طور است. یک نقش کوتاه خوب و موثر بهتر از یک نقش طولانی و بی‌فایده است.

بله. شاید، اما با این شرایط واقعا ترجیح می‌دهم کم‌کار بمانم. من دوست ندارم هنرم را بفروشم، حتی به قیمت این که فراموش شوم.

«من یک مستاجرم». همه بچه‌ها در این کار باهم هماهنگ و دوست بودند که این مساله به مدیریت خوب خانم پریسا بخت‌آور به عنوان کارگردان آن کار برمی‌گردد.

یک قسمت‌هایی را خیلی زیبا و شفاف می‌کشم و در آن از رنگ‌های شاد و گرم استفاده خواهم کرد و یک قسمت‌هایی را هم خیلی خاکستری و بی‌تفاوت می‌کشم، چون مسیری که در طول این سال‌ها طی کرده‌ام، فراز و نشیب‌‌های زیادی داشته است.