جام جم آنلاین گزارش میدهد
متخصصان میگویند؛ بیاشتهایی عصبی در واقع یک اختلال روانی است که طی آن بیمار به رغم گرسنگی، از خوردن غذا به حد کافی پرهیز میکند و وزن او به قدری کاهش مییابد که بشدت لاغر و نحیف میشود.
به گفته محققان این اختلال معمولا به دنبال رژیم گرفتن عادی برای کاهش وزن آغاز میشود. فرد بیمار بسیار کم غذا میخورد و از توقف رژیم لاغری پس از وزن کم کردن خودداری میکند. در این حالت دریافت ذهنی و تصور فرد نسبت به بدن خودش مشکل میشود؛ به طوری که با وجود لاغری زیاد، هنوز فکر میکند که چاق است.
شایعترین علائم این اختلال، عبارتند از کاهش وزن به میزان حداقل 15 درصد وزن بدن، بدون این که بیماری جسمانی وجود داشته باشد. در این وضعیت انرژی فرد به رغم تحلیل رفتن بدن در حد خوبی است. فرد ترس زیادی از چاقی دارد و دچار افسردگی، بیاشتهایی، یبوست، توقف قاعدگی، عدم تحمل سرما، خودداری از حفظ حداقل استاندارد وزن برحسب سن و قد و اشکال در برداشت ذهنی از شکل بدن خود میشود؛ به طوری که با وجود لاغری زیاد هنوز فکر میکند که چاق است.
به گفته متخصصان؛ هنوز علل بروز این اختلال ناشناخته است. محققان احتمال میدهند که برخی از این عوامل شامل تعارضات خانوادگی و تعارضات جنسی، ترس بیمارگونه از اضافه وزن، اپیدمی لاغری به عنوان مد روز و مظهر زیبایی یا به عنوان یکی از علائم افسردگی یا اختلال شخصیت هستند.
به گزارش ایسنا، عواملی که خطر ابتلا به این اختلال روانی را افزایش میدهند، عبارت از فشار دوستان و همسالان یا فشار اجتماعی برای لاغر بودن، سابقه اضافه وزن مختصر، شخصیت تکامل طلب، وسواسی یا پیروزیخواه، استرس روانی یا مشاغل خاص هستند.
پرخوری عصبی
بیماری پرخوری عصبی ناشی از عوامل هورمونی و عصبی است و بیشتر افراد مبتلا به آن دچار افسردگی میشوند و عواملی مانند تعارضهای خانوادگی، بیتوجهی والدین و... نیز میتوانند در تشدید این بیماری مؤثر باشند.
دکتر قاسم دستجردی، روانپزشک میگوید: پرخوری عصبی به حالتی گفته میشود که فرد به خوردن غذای بیش از حد معمول در مقایسه با افراد معمولی میپردازد همچنین میتوان پرخوری عصبی را به خوردن بیش از حد در افرادی که وزن بالایی دارند اطلاق کرد.
او با بیان این که این افراد عمدتا دچار مشغله فکری هستند، ادامه میدهد: معمولا این بیماری در زنان شیوع بیشتری دارد، یک تا 3 درصد از زنان جوان به پرخوری عصبی مبتلا هستند به طوری که این افراد به علت نگرانیهایی که در رابطه با وزن خود دارند به غذاهای چرب و شیرین روی آورده و همچنین غذا را به طور صحیح نمیجوند و کنترلی بر خوردن ندارند، در مواردی نیز بعد از خوردن غذای زیاد دچار حالت تهوع میشوند و پس از آن احساس گناه و تنفر کرده و به اقدامات جبرانی همچون روزه گرفتن، استفاده از ملینها، استفراغ و ورزش کردن روی میآورند و طبیعتا این افراد با دورهای از افسردگی مواجه خواهند شد.
این روانپزشک به ایسنا میگوید: در تعداد قابل توجهی از زنان دورههای گذرای پرخوری دیده میشود که پس از مدتی این حالت رفع میشود که نمیتوان آن را پرخوری عصبی نامید.
به گفته وی پرخوری بیش از 3 الی 4 ماه طول میکشد و علتهای هورمونی و عصبی را شامل میشود.
دکتر دستجردی خاطر نشان میکند: در خانوادههای ناآرام که دارای تعارضات خانوادگی هستند، عمدتا بلندپروازند و افسردگی بیشتر در آنها دیده میشود، پرخوری عصبی شایعتر است. اینگونه افراد به اطرافیان خود وابسته هستند.
عوارض این بیماری بروز برخی مشکلات جسمی در ناحیه مری، معده و نیز پوسیدگی دندانها را در بردارد و همچنین کمبود آب بدن، اختلال در قاعدگی و سوء مصرف مواد مخدر در این افراد بیشتر دیده میشود.
پرخوری عصبی عمدتا سیر نوسانی دارد و درمان دارویی، رفتار درمانی و درمانهای شناختی در مورد این بیماران انجام میشود ضمن این که درمان دارویی باید با دستور پزشک صورت گیرد.
پرخوری یا کمخوری عصبی، بیماری روحی
بیاشتهایی عصبی یک اختلال در غذا خوردن است که ریشه روحی داشته و در جوانان بخصوص زنان و دخترانی که نگران وضعیت اندام خود هستند، شیوع بیشتری دارد که باید نسبت به درمان آن اقدام جدی صورت گیرد؛ چرا که توجه نداشتن به این مساله، ممکن است در مواردی حتی منجر به مرگ شود.
دکتر محمدرضا وفا، استادیار دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران میگوید: در این بیماری افراد برای کم کردن وزن به طور عمدی از غذا خوردن پرهیز میکنند یا در صورت خوردن غذا از روشهای نادرست استفاده میکنند، مثل استفراغ عمدی.
این اختلال به علت داشتن وسواس برای لاغرتر شدن و توهم چاق بودن است؛ به طوری که برای سرعت دادن به کاهش وزن از خوردن غذا و وعدههای اصلی اجتناب میکنند و تنها مقدار کمی غذاهای کمکالری و کمچرب مصرف میکنند. از عوارض دیگر این بیماری میتوان به کاهش شدید وزن، تحلیل عضلات و در موارد بسیار شدید مرگ اشاره کرد.
دکتر وفا در ادامه پرخوریهای عصبی را نیز مضر میداند و میگوید: این بیماری نیز از اختلالات غذایی محسوب میشود و عمدتا با مصرف غذاهای پرکالری و غذاهایی که راحت بلعیده میشوند، همراه است و پس از آن رفتارهای جبرانی مانند استفراغ عمدی به دلیل احساس گناه از پرخوری و پیشگیری از افزایش وزن انجام میشود.به گفته او همچنین در اغلب موارد شروع پرخوری عصبی به دنبال دورهای از رژیمهای نادرست کاهش وزن اتفاق میافتد. خستگی، ضعف و یبوست از جمله عوارض این بیماری محسوب میشوند. هر دوی این بیماریها ریشه در یک بیماری روحی دارند که میتواند خطرساز و مشکلآفرین باشند که در صورت تشدید آن و کنترل نکردن بیماری، مرگ را به دنبال دارند.
با کمخوری عصبی چه کنیم؟
متخصصان تاکید میکنند که به منظور پیشگیری از اختلال کمخوری عصبی با مشکلات شخصی به طور منطقی برخورد کنید. سعی کنید با کمک مشاوران، درمانگران، خانواده و دوستان، مشکلات را برطرف کنید یا با آنها کنار بیایید. در صورتی که بیمار خود به وجود اختلال عاطفی واقف شود، کمک بخواهد و همکاری خوبی در طی درمان داشته باشد، این وضعیت قابل درمان است. اما بدون درمان، این اختلال میتواند باعث ناتوانی دائمی یا حتی مرگ شود.
آمارها نشان میدهد؛ بیمارانی که دچار بیاشتهایی عصبی هستند، زیاد دست به خودکشی میزنند؛ زیرا عزت نفس آنها پایین است. درمان این بیماران ممکن است چندین سال ادامه یابد و البته عود کردن بیماری بخصوص زمانی که فرد تحت استرس قرار بگیرد، محتمل است.عوارض احتمالی ابتلا به این اختلال شامل بیاشتهایی عصبی مزمن ناشی از مقاومت بیمار در برابر درمان اختلالات الکترولیتی یا نامنظمی ضربان قلب و پوکی استخوان است که زندگی فرد را به خطر میاندازد.
هدف از درمان، این است که بیمار مجددا الگوی مناسب غذا خوردن را از سر گیرد تا وزن وی به حالت طبیعی بازگردد. بیمار میتواند با تمرینات مخصوص برای تغییر رفتار زیر نظر متخصص به این نتیجه مهم دست یابد. انواع داروهای مورد استفاده در روانپزشکی نیز برای این بیماران موثر هستند، اما هیچ داروی مشخصی وجود ندارد که تأثیر آن بر این بیماری قطعی باشد.
همچنین تاکید میشود که یک رژیم غذایی مناسب درمان برای بیمار ارائه شود. همچنین امکان دارد که مکملهای ویتامینی یا مواد معدنی نیز برای وی تجویز شوند.
مریم روزبهانی
جام جم آنلاین گزارش میدهد
جام جم آنلاین گزارش میدهد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد؛
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک فعال سیاسی:
یک نماینده مجلس:
در گفتوگوی «جامجم» با استاد حوزه و مبلغ بینالملل بررسی شد
گفتوگو با موسی اکبری،درخصوص تشکیل کمپین«سرزمین من»وساخت و مرمت۵۰خانه در منطقه زنده جان