در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
البته کمی که در این مورد فکر کردم با خودم گفتم حالا هر کدام که میخواهد باشد، خیلی هم که فرقی ندارد. پس اینقدر مته به خشخاش نگذار و بگذر و به اصل موضوع برس؛ به خانواده و بازنشستگان.
اما باز هم یک سوال دیگر در ذهنم شکل گرفت این که منظور از بازنشستگان، کهنسالان است یا نه فقط آنها که بازنشسته شدهاند؟ کمی جستجو در انباشتههای مغزم یادم آورد که در مهر ماه روزی به نام سالمند داریم.
پس این روز برای خود بازنشستگان است. چیزی مثل حقوق بازنشستگی که کم و زیادش هم به ما مربوط نمیشود و خود آنها باید فکری برایش بکنند!
ما اگر فقط همین قدر به یاد این بزرگواران باشیم و قدرشان را بدانیم، کار بزرگی کردهایم. البته بعضی وقتها هم در خبرها خواندهام که برخی ادارات و سازمانها برنامههایی برای بازنشستگان دارند و از آنها به نوعی تقدیر میکنند.
راستی فکرش را بکنید، چیزی حدود 30 سال هر صبح راهی را بروی و عصرها برگردی. 30 سال هر روز دری را باز کنی و پشت میزی بنشینی و کارهایی را انجام بدهی. 30 سال بهترین ساعتهای روزت را در جایی سر کنی و با کسانی هم اتاق و همکار باشی، با آنها بگویی و از آنها بشنوی. انصاف بدهید که وقتی چنین فردی بازنشسته میشود، کلی حالش دگرگون میگردد. دیگر صبح آن راه را نمیرود، آن در را باز نمیکند وآن دوستان را نمیبیند و به جای همه اینها، فکر و خیال است که به روح و جسمش هجوم میآورد.
پس باید فکری کند و برنامهای تازه برای خودش بریزد. نهتنها خودش که خانواده هم باید کمک کنند وگرنه مشکلاتی چون افسردگی و... در راه خواهد بود.این نکته شاید برایمان تلنگری باشد که در هر مرحلهای از زندگی، من و شما و همه به خانوادهمان نیاز داریم. ما در طول زندگی از همان لحظه تولد تا هنگامی که بازنشسته میشویم (البته از کار و نه از زندگی) به آنها نیازمندیم و نیز پس از آن.این نامگذاریها شاید نقش تلنگری بر ذهن ما دارند که به نقش خانواده و راههای استحکام بخشیدن به روابط خانوادگی بیشتر فکر کنیم؛ اما فارغ از این نامها و روزها، اگر هر روز هم از خانواده بگوییم کاری به گزاف نکردهایم.
خانواده مجموعهای چند بعدی است، مجموعهای در هم تنیده. شاید بتوان آن را به چشم تشبیه کرد که همه اجزایش باید کنار هم و درست عمل کنند تا بتوان صحیح دید. اگر هر جزء آن دچار خللی شود به یقین نقصی در دید کلی انسان حاصل میشود. خانواده نیز چنین است. باید همه به هرگونه که میتوانیم سایر اعضای خانواده را حمایت کنیم. باید برای این مهمترین رکن جامعه وقت بیشتری بگذاریم؛ البته نه در حد شعار!
یادمان نرود که بچهها به مراقبت بیشتر نیاز دارند. به نوجوانان باید توجه کرد. جوانان را دریافت. میانسالان را مراقب بود و سالمندان را احترام کرد.یادمان نرود این رشته در هم تنیده را باید یک کل دید و از همه آن مراقبت کرد.
یادمان نرود این روزها با نامهایشان، بهانهای برای تصحیح مسیر زندگی و روابط اجتماعی ما هستند.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس مسائل سیاسی در گفتگو با جام جم آنلاین:
علی برکه از رهبران حماس در گفتوگو با «جامجم»:
گفتوگوی «جامجم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر
یک کارشناس مسائل سیاسی در گفتگو با جام جم آنلاین:
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد