بنگاه تبلیغاتی (4) آژانس اطلاعات امریکا دستگاه رسمی شستشوی مغزی

ایالات متحده در طول سه سال نخست جنگ جهانی اول بیطرف ماند و پرزیدنت ویلسون روز 19اوت 1914 فرمانی به شرح زیر در مورد بیطرفی به کنگره امریکا صادر کرد: «هر انسانی که امریکا را دوست دارد با روحیه واقعی بیطرفی ، که روحیه انصاف و عدالت و دوستی نسبت به همه طرفین مربوط است ، اقدام کرده و سخن خواهد گفت».

کد خبر: ۳۲۶۹۵

او در ادامه ایالات متحده را به عنوان «یک ملت بزرگ که در صلح زندگی می کند ، ملتی که آماده است با ایفای نقش میانجی بیطرف و نه به عنوان یک طرف جنگ ، اقدام کند» ، توصیف کرد. امریکا چهار روز بعد از 2آوریل 1917 به آلمان اعلام جنگ داد و یک هفته بعد سازمان تبلیغات خاص خود یعنی «کمیته اطلاعات همگانی» را تشکیل داد که عملیات آن چنان موفقیت آمیز بود که سرانجام به تشکیل «آژانس اطلاعات امریکا» منتهی شد. جورج کریل ، روزنامه نگار شناخته شده امریکایی که کمیته اطلاعات همگانی را یک «طرح تبلیغاتی آشکار ، توصیف کرد ، به ریاست آن انتخاب شد. کمیته کریل دو بخش داشت : یکی داخلی ، برای تبلیغ و شوراندن افکار عمومی امریکا علیه آلمانی ها ، و دیگری خارجی ، که به یک دفتر مطبوعات خارجی ، یک سرویس بی سیم و کابلی ، و سرویس فیلم خارجی تقسیم شده بود. جورج کریل و اعضای کمیته او می بایست مردم امریکا را متقاعد کنند که رفتن به جنگی در فاصله 4هزار مایل دورتر ، کار درستی است . براساس برآورد کریل 72میلیون نسخه از 30جزوه مختلف درباره آرمان های امریکایی و اهداف جنگ در سراسر امریکا توزیع و میلیون ها نسخه دیگر نیز به خارج فرستاده شد او گروهی متشکل از 75هزار سخنران بانفوذ ، تشکیل داد. این مردان بیش از یک میلیون سخنرانی برای 400میلیون نفر در داخل و خارج امریکا ایراد کردند. حتی صنعت جدید فیلمسازی هالیوود به تحریک و بهره برداری از احساسات 80میلیون تماشاگر فیلمها در هر هفته کمک می کرد. از جمله این فیلمها فیلم «امریکایی کوچک» به کارگردانی «سیسیل ب دومیل» بود. فیلم های دیگر امریکایی مانند «ذاتا آلمانی» ، «قیصر» ، «حیوان بارکش» و «چنگال های نظامیان آلمانی» ، به مردم امریکا نشان می دادند که خطر آلمان کشورشان را تهدید می کند. اگر سینماروهای امریکایی با دیدن این فیلمها از پیام های میهن پرستانه اشباع نمی شدند ، یکی از آن سخنرانان در فاصله تعویض حلقه های فیلم روی صحنه حضور می یافت تا هر چه بیشتر احساسات ضد آلمانی مردم را تحریک کند. ادوارد برنایس ، پدر روابط عمومی جدید، رئیس کمیته کریل در امریکای لاتین بود. او از بعضی از بزرگترین شرکتهای خصوصی وقت امریکا خواست تا از فروشگاه های آنها در امریکای لاتین به عنوان مراکز فعالیت کمیته کریل استفاده کند. «در این فروشگاه ها جزوه ها و نشریات بین مشتریان توزیع می شد» کمیته کریل تجارت را با موفقیت در منافع دولت ادغام کرد. شیوه کار کریل چنان موثر واقع شد که امریکاییان یاد گرفتند از مردم عادی آلمان ، نفرت داشته باشند. «فیتزوگ گرین» در سال 1988 در کتاب «تبلیغات امریکایی در خارج» نوشت : «اگر کسی ، حتی امروز ، درباره تاثیر داخلی کمیته اطلاعات همگانی تردید کند ، فقط باید از امریکاییان تحصیلکرده بپرسد ما چرا وارد جنگ جهانی اول شدیم . او قطعا خواهد شنید که این جنگی برای «خاتمه دادن به همه جنگها» ، «نجات دمکراسی» و «حذف قیصر آلمان بود» کریل عملا شهروندان امریکا را شستشوی مغزی می داد»

بنگاه تبلیغاتی (3)
دیپلماسی عمومی یا ابزار جنگ روانی