دیابت، جراحی و تغذیه

آنچه در بیماران دیابتی بسیار مهم است، نقش و کنترل قندخون است که آنها را با مشکلات مواجه می‌سازد. به همین دلیل اغلب سعی می‌شود قبل از عمل جراحی کنترل قند صورت گیرد و پس از جراحی نیز از طریق دریافت پروتئین کافی (در صورتی که فرد دچار اختلالات کلیوی نباشد)‌ ترمیم بافت‌ها و بهبود زخم‌ها صورت می‌گیرد که این روش نقش بسزایی در کاهش طول مدت بستری در بیمارستان را به همراه خواهد داشت.

به گفته این فوق‌تخصص تغذیه، اگر جراحی در دیابتی‌های نوع دو، به صورت اورژانس نباشد، بهتر آن است که اعمال جراحی، چند روزی جهت کنترل میزان قند خون، تاخیر داشته باشد و با تحت نظر بودن در بیمارستان، رژیم قرص‌های خوراکی ضددیابت به انسولین تبدیل شود تا میزان قند خون وی دارای ثبات شود.

در قطع عضو افراد دیابتی، وضعیت تغذیه آنها تغییر بخصوصی ندارد و معمولا محاسبه کالری مورد نیاز بدن بر اساس کسر درصد عضو قطع شده صورت می‌گیرد.

این عضو هیات علمی دانشگاه با اظهار این مطلب خاطرنشان می‌کند: از آنجا که در ساعات و روزهای اولیه فرد باید ترمیم سلولی و بافتی داشته باشد، از رژیم‌هایی با کالری کافی و پرپروتئین استفاده می‌شود که اگر بیمار دچار اختلالات کلیوی باشد، نحوه تغذیه وی تغییر می‌کند و پزشک با توجه به شاخص‌های خونی، سرمی و ادراری، کنترل و نحوه تغذیه را انجام می‌دهد.

دکتر حاجی فرجی در ادامه می‌افزاید: معمولا پس از انجام اعمال جراحی، میزان ویتامین‌های A‌،D‌،K  و روی در بدن کاهش می‌یابند که نیاز است از طریق مکمل‌ها، این ویتامین‌ها دریافت شوند و پس از گذشت چند ماه این تغذیه جهت جلوگیری از چاقی کاهش یافته و میزان کالری دریافت شده پایین آمده و میزان دریافت پروتئین به یک یا 2/1 گرم در روز می‌رسد.

این متخصص تغذیه با اشاره به این مطلب عنوان می‌کند: مثلا افرادی که پیوند لوزالمعده (پانکراس)‌ انجام داده‌اند، بایستی تغذیه خود را با مایعات زلال (آبمیوه، چای و شیر)‌ شروع کرده و بلافاصله پس از آن، رژیم پرپروتئین به آنها داده می‌شود که در صورت عدم کفایت آن، از طریق لوله یا سوند، مقدار کالری و پروتئین مورد نیاز به بدن رسانده می‌شود.

گفتنی است، پروتئین مورد نیاز بدن این اشخاص بر اساس کیلوگرم وزن خشک (وزن بدن بدون در نظر گرفتن مایعات)‌ آنها محاسبه می‌شود. این پژوهشگر انستیتو تحقیقات تغذیه کشور، کربوهیدارت‌هایی که در این زمان به افراد داده می‌شود را 50 درصد بیان کرده و می‌گوید: بیشتر سعی می‌شود در این مدت از کربوهیدرات‌های مرکب و نشاسته‌ای استفاده شود تا قندهای ساده؛ بنابراین سعی در افزایش میان‌وعده‌های کم‌کالری می‌شود و در این میان اسیدهای چرب ضروری غیراشباع (روغن کبد ماهی، روغن گیاهی زیتون و کلزا)‌ در روند بهبود بیمار بسیار موثر است.

«بهتر است این افراد روزانه از 30 تا 40 سی‌سی مایعات استفاده کنند و میزان دریافت سدیم آنها به کمتر از 2400 میلی‌گرم محدود شود»

دکتر حاجی فرجی با بیان این مطلب در ادامه می‌افزاید: از آنجا که بسیاری از افراد، به نمک موجود در سبزیجات توجهی ندارند و دائما از گوشت‌های فرآوری شده (کنسرو تن، سوسیس، کالباس و...) استفاده می‌کنند، میزان سدیم بالایی را خواهند داشت. در این حین افراد دچار عوارض کلیوی، باید میزان مصرف نمک خود را به زیر 2000‌میلی‌گرم در روز برسانند.

دیابت و جراحی‌های قلب و گوارش

در جراحی‌های قلبی  عروقی یا گوارشی، فرد دیابتی قادر به دریافت غذای کافی از طریق دهان نخواهد بود، لذا با رژیم نرم و مایع (سوپ‌های نرم، مایعات)‌ مقدار کالری و پروتئین محاسبه شده از طریق سوند وارد معده یا روده می‌شود که بهتر است جهت کاهش عوارض گوارش، این دریافت از طریق روده صورت بگیرد.

به گفته وی، همچنین ویتامین‌هایA  وK  نیز معمولا از طریق مواد غذایی برگ سبز و ویتامینD  به‌طور مکمل دریافت می‌شوند و اغلب سعی می‌شود از پوره‌های کم‌فیبر استفاده شود و حتی‌المقدور از میوه‌های خام و سرخ‌کردنی‌ها پرهیز شود.