رادیو در این پروژه، نه صرفاً در قامت رسانهای همراه، بلکه بهمثابه کنشگری فعال، جریانساز و مرجع ظاهر شده است. صدای ایلام، صدای فرهنگ و تاریخ این خطه، با توان رسانهای و ساختار تخصصی شبکههای رادیویی، از مرزهای جغرافیایی گذر کرد و به عمق ذهن مخاطبان در سراسر کشور رسید. ایلام، که در گفتمانهای رسمی بعضاً کمتر دیده شده، این بار با زبان صدا، روایت میشود؛ از جغرافیا و مرز گرفته تا مردم، از سنت و آیین تا اقتصاد و ظرفیتهای گردشگری.
نقطه قوت رادیو در طرح ایران جان، تلفیق استراتژیک کارکردهای ارتباطی، فرهنگی، اطلاعرسانی، تفریحی و آموزشی است. بهعبارتی، رادیو موفق شد از منظر نظریه کارکردگرایانه رسانه، تمامی کار ویژههای یک رسانه جمعی را به منصه ظهور برساند. این تلفیق در قالب برنامهسازی زنده، گفتوگوهای میدانی، پوشش همزمان رویدادها، تعامل با مخاطبان محلی، و مشارکتدهی هنرمندان، پژوهشگران و نخبگان بومی شکل گرفته است.
شبکههای مختلف رادیویی همچون رادیو ایران، فرهنگ، جوان، سلامت، نمایش، قرآن، اقتصاد، ورزش، رادیو آوا، معارف و صبا، در یک همافزایی تحریریهای، محتوای خود را با محوریت ایلام تنظیم میکنند. این رویکرد چندوجهی، نوعی بهرهگیری از مدل «رسانههای موازی با مأموریت همافزا» است که میتوان آن را یکی از الگوهای موفق مدیریت رسانهای برشمرد. هر شبکه با توجه به تخصص محتوایی خود، به موضوعات متناسب با هویت بومی و ملی ایلام میپردازد؛ از تحلیلهای فرهنگی و روایتهای آیینی گرفته تا مباحث اجتماعی و اجرای نمایشهای بومی.
اما برجستهترین وجه عملکرد رادیو در «ایران جان» را باید در برنامهسازی زنده و میدانی از دل استان ایلام ذکر کرد. حضور در بطن جامعه، شنیدن صدای واقعی مردم و بازتاب چهرهای اصیل و بیواسطه از زندگی، تاریخ و آرمانهای آنان، چیزی است که رسانه ملی بهدرستی به آن توجه میکند و رادیو در خط مقدم اجرای آن قرار گرفته است. در این میان، استفاده از ظرفیت رادیو ایلام بهعنوان شبکه محلی، نقطه تلاقی راهبردی مرکز و پیرامون است؛ بهگونهای که شبکه محلی نه فقط در جایگاه یک بازوی اجرایی، بلکه بهعنوان موتور پیشران روایتگری ایلام در کنار شبکههای سراسری عمل میکند.
رادیو توانست با تمرکز بر روایتهای محلی و تبدیل آن به گفتمان ملی، به مدل مطلوبی برسد. استفاده از موسیقی بومی، زبان محلی، لهجهها، نمادهای فرهنگی، آیینها، و روایتهای تاریخی ایلام، نهتنها به بازنمایی درست این استان کمک کرد، بلکه موجب افزایش همدلی و شناخت ملی از آن شد.
همچنین، طراحی و اجرای مشترک برخی برنامهها میان رادیو ایلام و شبکههای تخصصی، الگویی است از تعامل بینرسانهای درونسازمانی. این شیوه، از منظر مدیریت راهبردی رسانه، موجب بهکارگیری بهینه منابع انسانی، همافزایی محتوایی، تقویت وحدت گفتمانی، و افزایش ضریب نفوذ رسانه شد.
در نهایت، باید اذعان داشت که عملکرد رادیو در طرح «ایران جان»، فراتر از یک حضور رسانهای معمولی است. این حضور، محصول رویکردی آیندهنگر و مبتنی بر سرمایهگذاری در هویت فرهنگی، انسجام ملی و تقویت قدرت نرم داخلی است. صدای ایلام در ایران جان، پژواکی از ایران فرهنگی است؛ رادیو، این بار نیز نشان داد که چگونه میتوان اثربخشی بالا بر مخاطب داشت.