یک کمدی سهل و ممتنع

او در این دهه به هجویه‌های خود  ادامه داد و حتی سراغ کاراکترهایی مانند «فرانکشتین» رفت (فرانکشتین جوان محصول 1974)‌. او در دهه 80 ابتدا به سراغ روم باستان و کاراکترهای اساطیری آن دوره رفت که فیلم «تاریخ جهان» محصول 1981 حاصل کارش بود.

اما «بوی گند زندگی»  که در پخش از سیما با عنوان زندگی سخت به روی آنتنرفت ‌ اگرچه هیچ‌گونه بار هنری ندارد اما دارای ویژگی‌های ممتاز فرهنگی است. ضمن این‌که پس از سال‌ها علاقه‌مندان او توانستند یک کار دیگر از «مل بروکس» ببینند. جدای از این، صدای جالب توجه و ماندگار «ایرج رضایی» دوبلور ویژه مل بروکس پس از سال‌ها روی صورت تکیده او بخوبی نشسته بود. بروکس در این فیلم که محصول 1991 است؛ 65 سال داشت. تمام اینها باعث می‌شد بینندگان با علاقه خاصی پای جعبه جادو بنشینند.

فیلم «زندگی سخت»‌ در جولای 1991 به روی پرده رفت و اگر چه کار چندان خاصی نبود، اما حدود 4 میلیون دلار فروخت و دوستداران مل بروکس با او تجدید دیدار کردند. این فیلم 95 دقیقه‌ای (Life stinks) یک کمدی رومانس سهل و ممتنع است که در آن نه از پیچیدگی‌های داستانی خبری است و نه این‌که کسی از طبقه بیستم یک برج خودش را پایین می‌‌اندازد؛ نه اکشنی دارد و نه دیالوگش پاکیزه و دست اول است اما با تمام این احوال داستان جمع‌ و جوری دارد که به قول خود مل بروکس: «اگر فقط یک یادآوری قلمداد شود، کار خوبی شکل گرفته» و البته که زندگی سخت، یک کمدی‌درام با چنین بستری است. مل بروکس در نقش یک مقاطعه کار و بسازوبفروش بسیار ثروتمند غرق در شهرت و موفقیت است.

برج‌های او دقیقا کنار محل زندگی آس و پاس‌ها و بی‌خانمان‌هاست. در یک شرط‌بندی قلابی، شریکش «ونس» (با بازی جفری تمبور)‌ عنوان می‌کند اگر او 30 روز تمام در محله فقیرنشین دوام بیاورد بدون این که از کسی کمک بگیرد، تمام سهام متعلق به خود را به شرکت «گودار پولت» (کاراکتری که مل بروکس ایفاگر نقش آن است)‌ انتقال می‌دهد. گودار پولت هم به خیابان می‌زند و طی این مدت با چند نفر آشنا می‌شود که هر کدام تاثیر فراوانی روی او می‌گذارند. سرانجام او وقتی دوره یک ماهه‌اش به پایان می‌رسد درمی‌یابد که ونس تمام وکلای او را خریده و با این شرط‌بندی مضحک، او را از تمام ثروتش دور کرده است... .

با وجود آن که شخصیت‌های دور و بر «گودار پولت» (مل بروکس)‌ کم نیستند، اما باز هم بار عمده شوخی‌ها به دوش بروکس است. کاراکترهای ملوان و ونس چیزی برای شوخی ندارند، اما شخصیت «مالی» (با بازی لزلی آن وارن)‌ بویژه در لحظاتی که گودار به دردسر می‌افتد و او مجبور است نقشه‌ای پیاده کند، دلنشین از کار درآمده است.

«مل بروکس» هنوز هم فعال است و امسال سریال تلویزیونی 13 قسمتی گلوله‌های فضایی (براساس فیلمی که در سال 1987 ساخت)‌ را نوشت و تهیه کرد و یک قسمت از آن را نیز کارگردانی نمود، اما در عرصه سینما، بعد از «زندگی سخت»، هجویه‌ای که بر «دراکولا» نوشت و کارگردانی کرد (محصول 1995)‌ تقریبا آخرین کارهای سینمایی او محسوب می‌شوند. از آن پس فعالیت‌های او عمدتا در تلویزیون بوده است. او که در خلال جنگ جهانی دوم تا اواسط دهه 60 به کار در تئاتر و تلویزیون مشغول بود هم‌اکنون 35 اثر در مقام بازیگر و تقریبا همین تعداد کار در مقام تهیه‌کننده و کارگردان دارد. بروکس که نام اصلی‌اش «ملوین کامینسکی» بود و در ژوئن 1926 در نیویورک متولد گردید، به غیر از اسکاری که تصاحب کرد و ذکرش رفت، برای 2 جایزه اسکار دیگر (سناریوی زین‌های شعله‌ور و سناریوی فرانکشتین جوان، هر دو فیلم محصول 1974)‌ نیز نامزد شده بود.

در همین سال نیز «آکادمی طنز آمریکا» جایزه ویژه طنز خود را به مل بروکس تقدیم کرد.

فریبا نیک‌نژاد