هرکول در حاشیه
خاصیت ورزش این است، دست کسی نیست، آدم خیلی زود از متن که به حاشیه برود فراموش میشود، حتی اگر حسین رضازاده باشد. هرکول جهان یا بچه ساده اردبیل.
درست مثل سایرورزشکارانی که طی این سالها همین روند را درپیش گرفتهاند. از علیرضا سلیمانی و رضا سوخته سرایی بگیر تا برسی به برادران بیانی و فنونیزاده و محمدخانی و... .
هرکول البته در این بین استثنا بود، او عناوینی را به دست آورده بود که دسترسی به آنها برای خیلی از ورزشکاران یک آرزوی دست نیافتنی است، اما او هم در پروسه ورزش و قهرمانی چارهای جز طی کردن این مسیر ندارد.
مسیری که قدم زدن در آن برای خیلیها سخت است، خیلیها که به فلاش دوربینهای عکاسی و نور پروژکتورهای استودیوهای ضبط برنامه عادت کردهاند.
رسم روزگار (به قول کورت ونه گات نویسنده) چنین است و کاریش هم نمیشود کرد.
شاید هیچ کس به اندازه خود رضازاده متوجه این وضعیت نشود. جزئی از تاریخ وزنهبرداری جهان است، او بچه دوست داشتنی اردبیل است، اما حالا از میدان مسابقه بیرون رفته و دوربینها باید دنبال چهرههای دیگری باشند که روی آنها زوم کنند.
اگر چند ماه پیش بود، همه میدانستند که حسین رضازاده الان در چه مرحلهای از تمرینات است، چهکار میکند و چهکار نمیکند، اما حالا کسی نمیداند حسین رضازاده این روزها به چه چیزهایی فکر میکند.
تازه ها
پیشنهاد سردبیر
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
جنبش مردمی سوریه
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
زمان دیپلماسی برای حمایت از مقاومت
گفت و گو
