اگر نگوییم همه اما بیشتر کلاس اولی ها در روزهای اول شروع مدرسه همیشه با اضطراب به مدرسه میروند، آماده کردن کودکان 7 ساله برای ورود به مدرسه - بخصوص آنها که محیط پیشدبستانی را تجربه نکردهاند تنها محدود به خرید کیف و کفش و نوشتافزار نیست.
در این سن کودک این لوازم را مانند اسباب بازیهایش دوست دارد و رویارو شدن با واقعیت جدیدی به نام خروج از خانه را درک نمیکند. حتی از آنها که دوران خردسالی را در مهدکودک سپری کردهاند هم نمیتوان انتظار درک درستی از محیط آموزش رسمی داشت.
ترس و اضطراب از مدرسه برنگاه کودک نسبت به محیط بیرون از خانه حتی غیراز مدرسه تاثیر میگذارد، به طور مستقیم پیشرفت تحصیلی و اجتماعی او را کند میکند.
شادی شیرآسب روانشناس، درباره ریشه ترس و اضطراب از مدرسه در کودکان به خبرنگار ما میگوید: مهمترین دلیل این اضطراب، جدایی از مادر است، بچهها تا سن مدرسه بیشترین زمان را با مادر سپری میکنند، اما گروهی از کودکان که در گذشته آنجا که باید مادر در کنارشان باشد، نبوده و پیش از این احساس عدم امنیت کردهاند، هنگام رفتن به مدرسه بیشتر از دیگران اضطراب دارند و فکر میکنند ممکن است این احساس عدم امنیت ادامه پیدا کند و هیچ وقت مادرشان را نبینند.
اما گروهی از کودکان ذاتا ترسوترند و براساس ویژگیهای خلقی و سرشتی مضطربند و ترس آنها از مدرسه به شیوههای تربیتی یا احساسات گذشته مربوط نمیشود.
وی شیوههای مواجه شدن با این دو گروه کودک را حائز اهمیت میداند و ادامه میدهد: مادر پیش از شروع مدرسه باید به مرور این احساس را که همواره در کنار کودک است در او تقویت کند.
این روانشناس ترس از مدرسه را تقریبا در بسیاری از کودکان طبیعی میداند که به مرور زمان و در صورت تشدید با مشاوره و گفتگو قابل درمان است. شیرآسب عقیده دارد نباید از کودکان انتظار داشت تغییرات محیطی را سریع بپذیرند؛ چون احساس تسلط محیط برفرد حتی در بزرگسالان هم احساسات ناخوشایندی به همراه دارد.
وی به معلمان پایه اول ابتدایی نیز پیشنهاد میکند تا در روزهای اول نسبت به رعایت قوانین خشک و رسمی مدرسه انعطاف بیشتری نشان دهند.مدیرکل دفتر ابتدایی پیشدبستانی وزارت آموزش و پرورش نیز در این باره به والدین پیشنهاد میکند: با بچهها در مورد مدرسه بیشتر صحبت کنید، وسایل مدرسه را با حضور خود او تهیه کنید و از سلیقه و نظرش استفاده کنید.
علیرضا رحیمی توضیح میدهد: خانوادهها باید در روزهای اول خاطرات شیرین خود را از مدرسه برای کودکان تعریف کنند. تا این دسته از دانشآموزان برای حضور در مدرسه رغبت بیشتری پیدا کنند.
رحیمی تاکید میکند: توصیهام این است که والدین روز اول در اختیار دانشآموز باشند، اگر شاغلند مرخصی بگیرند و برای بیرون آمدن از محیط مدرسه عجله نکنند، چون این کار برای آن دسته از دانشآموزانی که با جدایی از پدر و مادر نگرانند، مشکلات بیشتری ایجاد میکند.
همچنین والدین لازم است هنگام تعطیلی مدرسه، حتما حضور داشته باشند و چنانچه دانشآموزی بیتابی میکند او را برای همه ساعتها نگه ندارند، بلکه او را پس از یک ساعت یا هر اندازه که لازم است مرخص کنند.
کتایون مصری