آقای بهجت ازسرآمدان عرصه فقاهت و عرفان و سیر و سلوک در زمانه ما بود که نام بلندش بلندتر از آسمان بالای سرمان جلوهگر بوده و هست. بینسبتی با بهجتالعلما دوری از دین خداست. از کنار چنین نامی بهراحتی گذشتن، هم غفلت است و هم ناشکری. کنار این نام و در جوار این شخصیت و سیر و سلوک، نه ساعتها که باید عمری ماند و تامل کرد و زیست.
«کرشمه ماه» که به خامه هنرمندانه محمدعلی عباسیاقدم از سوی دفتر نشر فرهنگ اسلامی به زیور طبع آراسته شده، سومین دفتر از مجموعه «قلهها به آسمان نزدیکترند» است. این کتاب چند روایت کوتاه از سبک زندگی عارف بیبدیل زمانه ما مرحوم آیتالله محمدتقی بهجت فومنی را متذکر شده است. روایتها با خط سیر زمانی از کودکی مرحوم آقا تا روزگار کهنسالی آن استوانه فقه و اصول و عرفان و آن قله ایمان و ذکر و عبادت را شامل میشود. هر روایت مستقلا در صفحهای و گاهی در نیمصفحهای در قالب شش فصل، نگاهی گذرا دارد به سلوک شگفت حضرتآقای عارف کتوم اسرار آمیز ما. در طلیعه هر خاطرهای شعری متناسب و مرتبط مذکور شده که به زعم حقیر اگرچه شیرین و خواندنی است اما لزوم آن در تمام صفحات شاید چندان لازم نمینمود.
آنچه ازخواندن این کتاب مغتنم دستگیر این کمترین شد،نکتهای شگفت است وآن این نکته است که مرحوم آقای بهجت معصومیت کودکی و نوجوانی خود را تا آخر از آلودگی به قذارات و شوائب حفظ کرد. کرامت بزرگ مرحوم آیتالله بهجت همین بود که توانست یک عمر در مسیر خدا با پاکیزگی و طهارت دوام بیاورد و از ورطه آلودگی کوچک و بزرگ مصون و محفوظ بماند. بر همین کرامت مداوم، اضافه کنید کتوم بودن فوقالعاده این پیر طریق را که پرداختن به آن حالی و حوصلهای و کتابی مفصل را طلب میکند.
در این کتاب داستانهای جالبی از زوایای گوناگون زندگی آقای بهجت روایت شده است؛ از پدر مؤمن و کوشای ایشان که سنگبنای تربیت دینی آن عارف والا را نهادند، تا اساتید بزرگواری در نجف و کربلا که هریک قلهای از دین و عرفان بودند، همچون آیتالله سیدعلی قاضی، آیتالله کمپانی، آیتالله شیخمرتضی طالقانی و مرحوم سیدهاشم حداد. همچنین به جدیت خارقالعاده ایشان در درس و بحث و فراگیری معارف در شرایط سخت، عبادات بسیار، شوق عمیق به نماز، اهتمام ویژه به ذکر بهویژه تهجد شبانه، اخلاق نیکو و رفتار پدرانه با خانواده، پنهانداری کرامات، پایبندی به تدریس و نشر معارف اهلبیت(ع) تا آخرین روزهای عمر،توجه به روضه سیدالشهدا(ع)واشتیاق ودقتی بالا درزیارت حرمهای معصومین اشاره شده است.
آن پیرمرد دوستداشتنی در گذر خان و در مسجد متبرک فاطمیه سالها با حضور و نماز فوقالعاده عجیبش، مأمن و پناه و مرشد جانهای مشتاق و حیرتزده بود. خواندن چنین رساله مغتنمی به قول مرحوم آیتالله بهجت اثرش از خواندن کتب اخلاقی بیشتر است. این کتاب روان و خواندنی و بیدستانداز، برای طلاب و دانشجویان و حتی نوجوانان و هرکسی که شوق رسیدن به خدا دارد بسیار مناسب. با همه اینها و با اینکه بنای کتاب بر اختصار بوده، جای خالی فعالیتها و دغدغههای اجتماعی و سیاسی مرحوم آقا و ربط و نسبت ایشان با نهضت امامخمینی(ره) و ارتباط و حمایت ایشان از رهبر معظم انقلاب، در کتاب احساس میشود.